τυχερη & ευτυχισμενη
Τυχερή κι ευτυχισμένη είναι η ηρωιδα της ιστορίας και δείχνει να το έχει καταφέρει δημιουργώντας το προσωπικό της αλλά και ξεχωριστό modus vivendi μέσα σ' ένα κόσμο αφιονισμένο & ανταριασμένο. Λες και το Λονδίνο ανταποκρίνεται στην μόνιμα ευχάριστη ψυχική της διάθεση, που είναι σαν ηλιαχτίδα, παραμένει λαμπερο & φωτισμένο διαρκώς. Σαν μια πολύ πιο ρεαλιστική περίπτωση από την Αμελί, η ζωή της Πόπι ως δασκάλα, μέσα σε κανονικούς ρυθμούς της καθημερινότητας, συγκατοικεί μαζί με την αγαπημένη της φίλη σχεδόν δέκα χρόνια & αντιμετωπίζει τους πάντες με στωικότητα και υπομονή, απο τους μικρούς μαθητές της μέχρι τους συγγενείς της, τους φίλους της, αλλά και όλους τους συνανθρώπους που έρχεται σε επικοινωνία, προσπαθώντας να διατηρήσει ζεστή & ευχάριστη ατμόσφαιρα. Δύσκολο αλλά όχι πάντα ακατόρθωτο φαίνεται πως τις περισσότερες φορές τα καταφέρνει.
Ξεχωρίζω ανάμεσα από τις πολλές και διάφορες δραστηριότητες της ζωής της, τα μαθήματα οδήγησης που παίρνει από έναν αυστηρό & ιδιόρρυθμο εκπαιδευτή, ο οποίος όταν μαθαίνει ότι είναι δασκάλα, της λέει μεταξύ άλλων:
«..θα σου πω κατι για το εκπαιδευτικο συστημα. Παραγει αιχμαλωτους αριστερου εγκεφαλου. Ξέρεις τι σημαίνει; Ο εγκεφαλος εχει δυο πλευρες, τη δεξια και την αριστερα. Αριστερα ειναι οι πληροφοριες και τα στοιχεια. Νέκρα. Δεξιά είναι η ατομικότητα εκεί είναι η ψυχή. Το σύστημα σου δινει τη δική του εικόνα του κόσμου κι αν την επαναλάβεις σωστά, περνάς τις εξετάσεις και ανεβαίνεις ψηλά, γίνεσαι αστυνομικός ή δικαστής, δικηγόρος, στρατηγός, πολιτικός, ευτυχής και πετυχημένος. Αλλά αν σκέφτεσαι εκτός γραμμής, είσαι δυστυχής και αποτυχημένος. Έτσι λειτουργεί το εκπαιδευτικό σύστημα...»
[Σάλι Χόκινς, Αλέξις Ζέγκερμαν, Έντι Μάρσαν]
Labels: cinema