Sunday, January 27, 2013

Αποστασεις & αποσπασεις




Μου ειπες πως θα πας να δεις τον χωρο...
....................................................
κι εγω δεν προλαβα να σου πω αν,
ο χωρος βρισκεται μεσα στο χρονο,
η αν, ο χρονος εμπεριεχεται στον χωρο
και ποσο διαφορετικοι θα ειμαστε μετα απο χρονια,
ακομη και στον ιδιο χωρο.
Εμεις αλλαζουμε, η ο χρονος;
Τι αισθηση να εχει ο χρονος, αν εχει...
Μαλλον την αισθηση της απουσιας..

"Πιστευουμε πολυ σ' αυτο που ξερουμε,
οταν ειναι λιγο αυτο που ξερουμε"

[Αντ. Πορτσια. Φωνες]

Labels:

Friday, January 25, 2013

Goodbye Solo



Απο τις καλες κινηματογραφικες επιλογες της ΕΤ1, που παρακολουθησα χθες το βραδυ.
Ο ενας προσπαθουσε για τη ζωη του, βλεποντας αισιοδοξα το μελλον. Ο αλλος το απερριψε πλεον κι επιθυμουσε να δωσει τελος. Οι δρομοι τους συναντηθηκαν για λιγο σε διαφορετικες κατευθυνσεις. Για λιγες μερες η κοινη τους πορεια εμοιαζε αμφιρροπη, επηρεαζοντας ο ενας τον αλλον. Οι επιλογες που μας δενουν κι οι επιλογες που κλεινουν λογαριασμους με τη ζωη. Υπαρξιακο οδοιπορικο αναμεσα σε δυο ανθρωπους που οι ζωες τους εσμιξαν για λιγο αφηνοντας μια περιεργη αισθηση ματαιωσης κι ελπιδας.

Labels:

Monday, January 21, 2013

Εξω απο το κουτι...




Ενας ηρωας του διαδυκτιου; ενας συγχρονος Προμηθεας; ενας ελευθερος ανθρωπος, που προσπαθησε να διαδωσει και να διαφυλαξει την ελευθερια στο διαδικτυο, οπως εγραψε στο μανιφεστο του ο Ααρον Σβαρτς:"Η πληροφορια ειναι εξουσια, καποιοι θελουν να την κρατησουν προς οφελος τους. Η παγκοσμια πολιτιστικη και επιστημονικη κληρονομια ψηφιοποιειται και κλειδωνεται απο μια χουφτα ιδιωτικες εταιρειες" ελεγε ο ιδιος. Ανησυχο κι εφευρετικο πνευμα φαινεται να ασφικτιουσε μεσα σε περιορισμενους και συνηθισμενους χωρους σκεψης κι εργασιας, αναζητωντας καινουργιους δρομους. Οπως διαβαζω στο ενδιαφερον ρεπορταζ της Ντανι Βεργου "Ωμες σκεψεις". Αυτο-εκπαιδευτηκε διαβαζοντας απιστευτο αριθμο βιβλιων, περισσοτερο φιλοσοφιας, γραφοντας για τον ψυχολογικο πονο, τον "καυτο φουρνο" των σκεψεων που μας φοβιζουν η μας αγχωνουν... Ποσο κοντα ειναι ομως το ονειρο με την πραγματικοτητα οταν μετατρεπεται σε εφιαλτη; "Φαινεται οτι ειναι εντυπωσιακα δυσκολη η ζωη. Δεν ερχεται με εγχειριδιο οδηγιων. Και οι συμβουλες που δινουν οι γονεις ειναι σκορπιες. Η τηλεοραση και οι εφημεριδες δεν προσφερουν περισσοτερα απο στενομυαλες γρηγορες συμβουλες και δεν ειδα ποτε ενα σχετικο μαθημα στο σχολειο..." εγραφε ο ιδιος, που φαινεται να πεταξε πολυ κοντα στον ηλιο της αληθειας με τα νεανικα του φτερα, που τελικα δεν αντεξαν!

Labels:

Friday, January 18, 2013

Χρυσες Σφαιρες

Αγαπημενη καλιτεχνης, ηθοποιος και ανθρωπος. Με επαγγελματικη ευσυνειδησια η συμμετοχη της σε καθε ταινια, απο τη "Σιωπη των αμνων" μεχρι την "Επαφη" αλλα και σε πολλες αλλες. Ετσι, διαβαζοντας τωρα στην "εφημεριδα των συντακτων" για την παρουσια της στην τελετη απονομης των Χρυσων Σφαιρων οπου παρελαβε το βραβειο "Σεσιλ Μπ. Ντε Μιλ"  στο ξενοδοχειο Μπεβερλι Χιλτον του Λος Αντζελες, την χαρηκα για τις ανακοινωσεις που εκανε για την ιδιωτικη ζωη που τις βρισκω ενδιαφερουσες: "Εαν ειχατε υπαρξει, οπως εγω, δημοσιο προσωπο απο την εποχη που ησασταν νηπια, εαν ειχατε αναγκαστει να παλεψετε για μια ζωη που  να ειναι αληθινη, τιμια και κανονικη σε πεισμα ολων των πιθανοτητων, τοτε κι εσεις πανω απ' ολα θα εκτιμουσατε και θα λογαριαζατε την ιδιωτικοτητα σας. Ηρεμια, ιδιωτικη ζωη, Θα ΄ρθει μια μερα που οι ανθρωποι θα κοιταξουν πισω και θα θυμηθουν ποσο ομορφη ηταν καποτε η ζωη τους" ειπε μεταξυ αλλων η Τζοντι Φοστερ, που ειναι και παραμενει μια ξεχωριστη κι ενδιαφερουσα προσωπικοτητα στον κοσμο μας. Περισσοτερα εδω.

Sunday, January 13, 2013

Αναγνωσεις


Οταν πηρα στα χερια μου τις "Σημειωσεις ενος πλασιε γυναικων" δεν ημουν σιγουρος τι ακριβως θα περιειχαν, η μαλλον ο τιτλος υποδεικνυε τουλαχιστον κατι γυρω απο οτι υπονοουσε. Δεν ηταν ετσι τα πραγματα η μαλλον δεν ηταν μονο αυτο. Αλλα πολλα & πολυ περισσοτερα, κι ο τιτλος ισως το αδικει ως προς το περιεχομενο του. Το βιβλιο με κατεκτησε απο την πρωτη σελιδα, απο τον προλογο, ετσι οπως αυτοσυστηνεται ο πρωταγωνιστης, ο Μπραβο, που δεν φαινεται να ειναι ενας συνηθισμενος ανθρωπος, αν και οπως σημειωνει ο ιδιος σε καποιο σημειο: "Οταν ηρθα στον κοσμο ολα ηταν στη θεση τους. Και με το παραπανω θα ελεγα, υπο το φως των γεγονοτων που ακολουθησαν..." Η ιστορια του, σχεδον  κινηματογραφικη ξεκινα απο τον Απριλιο του ΄78 και φθανει στο Μαη του ΄98 καπου στο Μιλανο περιγραφοντας με εξαιρετικη ακριβεια τοπους και χαρακτηρες. Πιστευω μαλιστα οτι ειναι κι ενα καλογραμμενο σεναριο, ετοιμο για να μεταφερθει στη μεγαλη οθονη. Τα γεγονοτα εξελλισσονται με τετοιο ρυθμο που δεν ειναι ευκολο να τον διακοψεις πριν αλλαξεις σελιδα, μεχρι να φθασεις στη τελευταια του λεξη. "Ο νομος των ανθρωπων ειναι μια γραμμη τραβηγμενη με το χερι και μαλιστα με οχι κι εξαιρετικα σταθερο χερι. Αλλος υπερβαινει τα ορια κι αλλος τα σεβεται. Εγω εχω την πεποιθηση οτι ζω πανω απο αυτα, ανυψωμενος ισαμε μια σπιθαμη, χωρις ποτε ν΄ακουμπω τα ποδια μου στη μια η στην αλλη πλευρα..." Η αφηγηση δεν ειναι μονοδιαστατη, αλλα καταφερνει να στηνει το σκηνικο σε καθε κινηση χωρις περιττες λεπτομερειες, τροφοδοτωντας την περιεργεια και την εντονη αναμονη των επομενων εξελιξεων που ξεπερνουν και τον πρωταγωνιστη. Ισως γιατι η ζωη εξαρταται απο το ποσα πραγματα ξερεις. "Θα ηθελα να της εξηγησω οτι στην πραγματικοτητα τα βιβλια ειναι καταρα. Οι αισιοδοξοι ειναι πεισμενοι οτι διαβαζοντας βιβλια καταπολεμουν την αγνοια τους, οι ρεαλιστες ειναι σιγουροι μονο για το γεγονος οτι ετσι εχουν αποδειξη της αγνοιας τους. Το μετρο της μη γνωσης ειναι στην πραγματικοτητα η ειδοποιος διαφορα απο αθρωπο σε ανθρωπο..." Δεν ειναι μονο μια απλη παραθεση γεγονοτων και μαλιστα τοσο κοντα στην πραγματικοτητα, αλλα και η αυθορμητη, σε καποια σημεια φιλοσοφικη διαθεση που πηγαζει απο την εμπειρια του ηρωα. "...κατα βαθος, αυτο ειμαστε και τιποτα παραπανω: μια απλη σειρα απο στασεις και θεσεις, λεξεις που διασταυρωνονται οσο εμεις περπαταμε, κοιμομαστε, παιζουμε, κανουμε ερωτα, γυρναμε στο σπιτι με ριγη και πεφτουμε στο κρεβατι αρρωστοι' ωσπου, μια μερα, τα παντα κατακυρωνονται και συνειδητοποιει κανεις οτι το αινιγμα, αυτο που προσπαθει να λυσει εδω και τοσον καιρο και με τοσον κοπο, δε θα μπορεσει ποτε να λυθει." Μια ιστορια 500 περιπου σελιδων που ομως τρεχουν με την ταχυτητα μιας οκτακυλινδρης φεραρι στους νυχτερινους δρομους του Μιλανου. Πραγματικη απολαυση.

Labels:

Sunday, January 06, 2013

To Rome With Love

Η σοφια ερχεται με την ηλικια, λεει στο τελος της ιστοριας ο νεαρος φοιτητης της αρχιτεκτονικης στον μεγαλυτερο του, διασημο αρχιτεκτονα που επισκεφθηκε τη Ρωμη για διακοπες, οπου ζουσε καποτε νεος  κι ο ιδιος και με τις ιδιες ανησυχιες που εχει τωρα κι ο νεαρος φιλος του. Ισως ομως να ειναι και η συνειδηση του νεαρου, ισως κι ο μελλοντικος του εαυτος. Ετσι ομως ειναι με τον Γουντυ Αλεν, ολα ειναι πιθανα στην ομορφη Ρωμη που διαλεξε αυτη τη φορα για να ξεδιπλωσει τις αιωνιες αμφιβολιες, τους προβληματισμους αλλα και τις ανθρωπινες φιλοδοξιες / ματαιοδοξιες, μεσα απο τεσσερις υπεροχες παραλληλες ιστοριες του, η μια καλυτερη απο την αλλη, που καλυπτουν καθε δυνατη εκδοχη των επιλογων στη ζωη μας. Ειναι και παραμενει επινοητικος  και ανεξαντλητος, ευρηματικος & φιλοσοφημενος, αλλα και απολαυστικος, καταφεροντας να αναδειξει αλλα και να σατυρισει τα περισσοτερα πραγματα της παραλογης καθημερινοτητας μας, συμμετεχοντας ακομη κι ο ιδιος σε μια απο τις ιστοριες του.

Labels:

Tuesday, January 01, 2013

Good Luck

Η τυχη δεν ειναι θεα, ουτε αορατη. Σιγουρα ομως ειναι γενους θηλυκου και μου χαμογελα καθε φορα που θα κανω τις σπονδες μου στα χερια της. Βρισκεται παντα εκει' στη θεση της και περιμενει' οχι μονο εμενα. Πολλους αλλους μικρους και μεγαλους. Ολοι ομως εχουμε  καποιο κοινο σημειο. Ποιο ειναι αυτο; Οτι πιστευουμε σ'εκεινη, στην υπαρξη της. Βεβαια η πιστη και η προσδοκια κραταει μεχρι να... υποδειξει τον εκλεκτο της. Το παραξενο ομως ειναι οτι καθε φορα ανανεωνεται η προσδοκια μας. Μεχρι την επομενη επιλογη, που θα κανει η ιδια. Η τυχη δεν ειναι θεα ουτε αορατη. Ειναι εκεινη που με περιμενει παντα ακουραστη στο ποστο της. Η καλημερα της εχει αλλη υποσταση και η ευχη της για καλη τυχη αλλη διασταση. Λες κι εχει αμεση προσβαση στην αορατη ψυχη μας, τη φωτιζει για λιγο, σιγοκαιει και μολις παει να σβησει ξερω οτι θα την φωτισει παλι. Αρκει να ...υποκλιθω μπροστα της. Η τυχη δεν ειναι θεα ουτε αορατη. Ειναι παντα εκει μπροστα μου κι εχει το μυστηριο χαμογελο της Τζιοκοντα και την ηρεμια της γνωσης που αποκτιεται επειτα απο πολλα χρονια. Η τυχη ειναι εκει καθημερινα και περιμενει την καταθεση της ψυχης μας, των ονειρων μας και των προσδοκιων μας που εκτεινονται στο απεραντο συμπαν περιμενοντας... να συνωμοτησει. Η τυχη ειναι διπλα μας και τη λενε Αντιγονη* και μου ευχεται παντα καλη τυχη μολις παραλμβανει το συμπληρωμενο μου δελτιο για  να το σκαναρει απο το μηχανημα για την επομενη κληρωση. Η Αντιγονη που περιμενει υπομονετικα πισω απο τον γκισε του πρακτορειου της για να εξυπηρετησει ολους τους πιστους της τυχης.
(το ονομα δεν ειναι πραγματικο)

Guests
counter on blogger