A SINGLE MAN
Τό φταίξιμο, αγαπητέ μου Βρούτε, δεν είναι στ' άστρα, αλλά στον εαυτό μας, σε αυτόν είμαστε υποταγμένοι.
Thursday, June 22, 2017
Saturday, June 17, 2017
city lighs
"...σε ψάχνω / στις νευρωτικές διαδρομές / σε σταθμούς και στοές / στα μικρά τα στοπ στ΄απαγορεύεται / στα τρύπια μου χέρια / σε ψάχνω / στις παλιές φωτογραφίες τις χλωμές / όπου δεν μπορώ να σε βρώ / σε ρυθμούς και κραυγές / σε ψάχνω / στον καθρέπτη που άφησες το πρόσωπό σου / κι αυτός ράγισε / μες στ' ανθρωπομάρκετ το τρελό... / "
[Δώρα Σιτζάνη]
Sunday, June 11, 2017
twister
Αλλη μια κυριακή που φθανει στη δύση της. Ενας επίλογος μιας εβδομάδας. Ανοίγω την tv. Μια ταινια αρχίζει. Μάλλον την έχω ξαναδεί. Πέρασε ήδη πολύς καιρός από τότε. Παρ' όλα αυτά παραμένω θεατής. Ίσως το θέμα της παραμένει ενδιαφέρον. Αλλωστε όσο παλιώνει μια ταινία παρατηρεί κανείς και την τεχνολογική εξέλιξη, από τότε που γυρίστηκε το φιλμ. Καμια φορά είναι κι ο καιρός που ταιριάζει με το θέμα της. Ο καιρός και οι μεταβολές του. Οι προγνώσεις του και οι προσπάθειες για την έγκαιρη πρόβλεψη. Ίσως κάποτε να προβλέπουμε και το μέλλον. Όπως και νάχει το "Twister" παραμένει ένα απολαυστικό επιστημονικό road movie με σχεδόν χίπικο στυλ, με τις εμμονές αλλά και τις ανθρώπινες αδυναμίες, στο κυνήγι της αποκοδικωποίησης των φυσικών φαινομένων.
Friday, June 09, 2017
μικρες νυχτερινες αποδρασεις
Περπατώντας αργά μες στη νυχτερινή πόλη, απο κάποιο παράθυρο έπεσαν / εμφανίστηκαν, έφθασαν, δεν κατάλαβα ακριβώς πώς, κάποιοι στίχοι, κι αν τους συγκράτησα καλά στη μνήμη, τους παραθέτω κι εγώ εδώ...
"Να είναι νύχτα / με καμμένες τις λάμπες των εθνικών οδών / Ο ηλεκτρολόγος της πόλης να ξεκουράζει / τα δάχτυλά του / κι εγώ / να πάρω την ξύλινη σκάλα / του απέναντι διαμερίσματος / ν' ανέβω / να βιδώσω το φεγγάρι σε πανσέληνο, / έλεγα / κι είχα τα δάχτυλα / μουσκίδι στο πιοτό..."
[Αντιγόνη Βουτσινά]
"Να είναι νύχτα / με καμμένες τις λάμπες των εθνικών οδών / Ο ηλεκτρολόγος της πόλης να ξεκουράζει / τα δάχτυλά του / κι εγώ / να πάρω την ξύλινη σκάλα / του απέναντι διαμερίσματος / ν' ανέβω / να βιδώσω το φεγγάρι σε πανσέληνο, / έλεγα / κι είχα τα δάχτυλα / μουσκίδι στο πιοτό..."
[Αντιγόνη Βουτσινά]
Tuesday, June 06, 2017
dark
Είναι οι νύχτες που γίνονται πιο γοητευτικές και απαιτητικές. Είναι διεκδικητικές περισσότερο από τις μέρες. Κι εμείς κάπου ανάμεσα. Σε όλα. Ανάμεσα σ΄εκείνα που έχουμε και σ' εκείνα που λαχταράμε. Τι θέλουν λοιπόν οι καλοκαιρινές νύχτες απο μένα. Ποιά μυστικά κρύβουν κάθε βράδυ με τη μορφή σου. Όπως η θάλασσα παίρνει το χρώμα της έτσι κι εγώ παίρνω τα νυχτερινά σου όνειρα.
"Τόσο η νύχτα, τόσο η βοή στον άνεμο
Τόσο η στάλα στον αέρα, τόσο η σιγαλιά
Τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική
Καμάρα τ' ουρανού με τ' άστρα
Τόσο η ελάχιστή σου αναπνοή"
[Ελυτης]
Thursday, June 01, 2017
rhythm
Η βροχή ξέπλυνε τις μέρες μου κι ένα έντονο φωτεινό χρώμα επανέκαμψε. Παίρνω τους δρόμους που ξετυλίγονται ανάλαφρα κάτω από τα αθλητικά μου παπούτσια.
Σχεδόν τρέχω. Να προλάβω, τον ελάχιστο χρόνο που απομένει στη διάρκεια της μέρας. Της μέρας που κι αυτή φεύγει πάντα στην ώρα της. Σε λίγο η δύση θα πάρει τη θέση της. Τα χρώματα αλλάζουν, καταλαγιάζουν. Συνεχίζω το περπάτημα. Νυχτώνει. Τα φώτα δυναμώνουν. Τα αστέρια κάνουν την εμφάνισή τους. Επιστρέφω στη βάση μου...