Thursday, June 22, 2017

καλοκαιρινα


"H θάλασσα είναι σαν τον έρωτα:
μπαίνεις και δεν ξέρεις αν θα βγείς..."

[Ν.Χριστιανοπουλος]







Saturday, June 17, 2017

city lighs


Η μέρα αποσύρεται, το βράδυ πλησιάζει, οι δρόμοι ανοίγουν να υποδεχθούν την κίνηση του σαββάτου.  Οι εξατμίσεις στριγγλίζουν, οι στροφές ανεβαίνουν μαζί με την αδρεναλίνη. Τα φώτα δυναμώνουν, τα ποτήρια γεμίζουν. Τα χέρια αγγίζουν άλλα χέρια κι εγώ σε ψάχνω μες στο πλήθος.
"...σε ψάχνω / στις νευρωτικές διαδρομές / σε σταθμούς και στοές / στα μικρά τα στοπ στ΄απαγορεύεται / στα τρύπια μου χέρια / σε ψάχνω / στις παλιές φωτογραφίες τις χλωμές / όπου δεν μπορώ να σε βρώ / σε ρυθμούς και κραυγές / σε ψάχνω / στον καθρέπτη που άφησες το πρόσωπό σου / κι αυτός ράγισε / μες στ' ανθρωπομάρκετ το τρελό... / "
[Δώρα Σιτζάνη]

Sunday, June 11, 2017

twister



Αλλη μια κυριακή που φθανει στη δύση της.  Ενας επίλογος μιας εβδομάδας. Ανοίγω την tv. Μια ταινια αρχίζει. Μάλλον την έχω ξαναδεί. Πέρασε ήδη πολύς καιρός από τότε. Παρ' όλα αυτά παραμένω θεατής. Ίσως το θέμα της παραμένει ενδιαφέρον. Αλλωστε όσο παλιώνει μια ταινία παρατηρεί κανείς και την τεχνολογική εξέλιξη, από τότε που γυρίστηκε το φιλμ. Καμια φορά είναι κι ο καιρός που ταιριάζει με το θέμα της. Ο καιρός και οι μεταβολές του. Οι προγνώσεις του και οι προσπάθειες για την έγκαιρη πρόβλεψη. Ίσως κάποτε να προβλέπουμε και το μέλλον. Όπως και νάχει το "Twister" παραμένει ένα απολαυστικό επιστημονικό road movie με σχεδόν χίπικο στυλ, με τις εμμονές αλλά και τις ανθρώπινες αδυναμίες, στο κυνήγι της αποκοδικωποίησης των φυσικών φαινομένων. 

Friday, June 09, 2017

μικρες νυχτερινες αποδρασεις

Περπατώντας αργά μες στη νυχτερινή πόλη, απο κάποιο παράθυρο έπεσαν / εμφανίστηκαν, έφθασαν, δεν κατάλαβα ακριβώς πώς,  κάποιοι στίχοι,  κι αν τους συγκράτησα καλά στη μνήμη, τους παραθέτω κι εγώ εδώ...

"Να είναι νύχτα / με καμμένες τις λάμπες των εθνικών οδών / Ο ηλεκτρολόγος της πόλης να ξεκουράζει / τα δάχτυλά του / κι εγώ / να πάρω την ξύλινη σκάλα / του απέναντι διαμερίσματος / ν' ανέβω / να βιδώσω το φεγγάρι σε πανσέληνο, / έλεγα / κι είχα τα δάχτυλα / μουσκίδι στο πιοτό..."

[Αντιγόνη Βουτσινά]

Tuesday, June 06, 2017

dark


Είναι οι νύχτες που γίνονται πιο γοητευτικές και απαιτητικές. Είναι διεκδικητικές περισσότερο από τις μέρες. Κι εμείς κάπου ανάμεσα. Σε όλα. Ανάμεσα σ΄εκείνα που έχουμε και σ' εκείνα που λαχταράμε. Τι θέλουν λοιπόν οι καλοκαιρινές νύχτες απο μένα. Ποιά μυστικά κρύβουν κάθε βράδυ με τη μορφή σου.  Όπως η θάλασσα παίρνει το χρώμα της έτσι κι εγώ παίρνω τα νυχτερινά σου όνειρα.

"Τόσο η νύχτα, τόσο η βοή στον άνεμο
Τόσο η στάλα στον αέρα, τόσο η σιγαλιά
Τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική
Καμάρα τ' ουρανού με τ' άστρα
Τόσο η ελάχιστή σου αναπνοή"
[Ελυτης]


Thursday, June 01, 2017

rhythm




Η βροχή ξέπλυνε τις μέρες μου κι ένα έντονο φωτεινό χρώμα επανέκαμψε. Παίρνω τους δρόμους που ξετυλίγονται ανάλαφρα κάτω από τα αθλητικά μου παπούτσια.
Σχεδόν τρέχω. Να προλάβω, τον ελάχιστο χρόνο που απομένει στη διάρκεια της μέρας. Της μέρας που κι αυτή φεύγει πάντα στην ώρα της. Σε λίγο η δύση θα πάρει τη θέση της. Τα χρώματα αλλάζουν, καταλαγιάζουν. Συνεχίζω το περπάτημα. Νυχτώνει. Τα φώτα δυναμώνουν. Τα αστέρια κάνουν την εμφάνισή τους. Επιστρέφω στη βάση μου...

Guests
counter on blogger