Saturday, December 31, 2011

What's another year

Συνήθως προσπαθώ να εντοπίζω & να συντονίζομαι με τον ρυθμό των πραγμάτων. Έτσι, είναι πιο εύκολο ή μάλλον πιο συμβατό να ...συμβαδίζω με την πραγματικότητα.
Κάπου εκεί απαιτούνται άλλοτε γρήγοροι ρυθμοί και άλλοτε πιο χαλαροί. Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν είναι και τόσο εύκολο να βρίσκω κάθε φορά το σωστό ρυθμό.
Κι έτσι τε-λειώνει άλλη μια χρονιά σβήνοντας τα ίχνη της το χιόνι και τις σκέψεις μου να στροβιλίζονται & να χάνονται γύρω μου όπως οι νιφάδες.

"Πολλαπλασιάστηκα, για να με νιώσω, για να με νιώσω, χρειάστηκε να νιώσω τα πάντα, ξεχείλισα, χύθηκα έξω από μένα, γυμνώθηκα, παραδόθηκα και σε κάθε γωνιά της ψυχής μου υπάρχει ένας βωμός σε διαφορετικό θεό." 
[Álvaro de Campos]

Sunday, December 25, 2011

winter night

Ήσυχη & χειμωνιάτικη νύχτα. Τα πλήκτρα στο πιάνο ζωντανεύουν τις πολωνέζες του Σοπέν.
Το κρύο είναι έντονο. Ίσως και να χιονίζει πάλι έξω.
Πλησίασα αργά προς την μπαλκονόπορτα. Αφέθηκα να περιπλανηθώ για λίγο στον νυχτερινό ουρανό.
Η ανταύγεια από τα νυχτερινά φώτα της πόλης πλημμυρίζει το δωμάτιo δημιουργώντας ήρεμη & γαλήνια ατμόσφαιρα.
Ένα τζάμι χωρίζει το κρύο από τη ζέστη, όπως και δυο ανθρώπους την στιγμή του αποχαιρετισμού.
Η κούραση βαραίνει τα βλέφαρα.
Τα φώτα χαμηλώνουν κι η νύχτα κουβαλάει τις δικές της ιστορίες που θα γίνουν τα όνειρα της επόμενης μέρας...

Sunday, December 18, 2011

"L' uomo che ama"

Όλα έδειχναν πως ταίριαζαν μεταξύ τους. Έδεσαν σε κάθε επίπεδο, συναισθηματικό, ερωτικό... Ιδιαίτερα ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, ένας 40αρης φαρμακοποιός κι εκείνη υπάλληλος σε ξενοδοχείο, κι η ζωή φαίνεται & γίνεται όμορφη. Είναι έτσι όμως τα πράγματα; Πότε & γιατί μια ισορροπημένη σχέση αρχίζει να κλονίζεται; Πόση ανεξαρτησία μπορεί να διατηρεί κάποιος μέσα σε μια σχέση; και πόση μπορεί ν' αντέξει ο άλλος; Όταν η αγαπημένη του ταξιδεύει για ενα σ/κ δεν του ανακοινώνει τον πραγματικό λόγο κι ο ίδιος με την επιστροφή της το ανακαλύπτει, βλέποντας το κινητό της. Εκείνη χωρίς περιστροφές παραδέχεται ότι έπρεπε να συναντήσει τον πρώην της και δυσανασχετεί για τον έλεγχο που υφίσταται. Τα σύννεφα μαζεύονται, το τοπίο αλλάζει και η μπόρα δεν αργεί να ξεσπάσει. Ο χωρισμός είναι πιο επώδυνος για τον πρωταγωνιστή της ιστορίας, ίσως επειδή η ένταση της έλξης του είναι δυνατότερη και, η αποδοχή της απώλειας εξελίσσεται σε δύσκολη κι επίπονη δοκιμασία για τον ίδιο. Κι έτσι παρ' όλες τις προσπάθειες να την ξανακερδίσει δεν θα τα καταφέρει. Παράλληλα παρακολουθούμε και την ερωτική σχέση του μικρότερου αδελφού του που θέλει να τον βοηθήσει ενώ θα περάσει από μια δύσκολη περιπέτεια της υγείας του & της προσωπικής του ζωής. Η συνέχεια στην ιστορία είναι αυτό που λέμε ότι η ζωή έχει τους δικούς της δρόμους που εμείς απλώς τους ακολουθούμε, όπως μας τους δείχνει με αυτό το ενδιαφέρον σενάριο η Μαρία Σόλε Τονιάτσι.

Labels:

Sunday, December 11, 2011

waiting

[J.Vettriano]
Πόσοι χτύποι του ρολογιού
περιμένοντας την έλευσή του
Πόσοι χτύποι της καρδιάς
σ' ένα απόγευμα
που της είχε υποσχεθεί την παρουσία του
Πόσες σκέψεις παθιασμένες γύρω από τη μορφή του
Κι όσο είχε αποφασίσει ότι δεν θα τον ξαναδεί
Οι δρόμοι κυλούσαν πάλι προς το μέρος του
Σαν όχημα που δεν έπιασαν τα φρένα του
Σταμάτησε πάλι μπροστά του.

Labels:

Sunday, December 04, 2011

reading of the news


Διαβάζει τα νέα,
μα όχι τα μελλούμενα

Διαβάζει τα γεγονόντα
μα όχι τα κίνητρα

Διαβάζει τα γράμματά της
μα όχι τα συναισθήματά της

Διαβάζει την ψυχή του
μα δεν ξέρει αν είναι δική του



Labels:

Guests
counter on blogger