Monday, May 18, 2009

Η καινούργια ζωή του κυρίου Χόρτεν (Ο΄ Ηorten)

Με το ξεκίνημα άλλης μιας μέρας, με την έναρξη άλλης μιας βδομάδας, θυμάμαι τον κ. Οντ Χόρτεν και την καινούργια του ζωή, από την ομώνυμη ταινία του Μπεντ Χάμερ. Η τελευταία του ημέρα στην εργασία του, έπειτα από σαράντα χρόνια ως μηχανοδηγός. Το τελευταίο του δρομολόγιο με το τραίνο στα χιονισμένα εδάφη κάπου στην Φινλανδία. Οι εκπλήξεις, οι ανατροπές και οι αλλαγές στη ζωή του αρχίζουν αμέσως, χάνοντας την επιστροφή με το τραίνο του, και διαδέχονται η μια την άλλη όπως οι εναλλαγές του καιρού από τη βροχή στο χιόνι. Μια νέα ζωή αρχίζει για τον ίδιο, έχοντας πλέον το χρόνο να κάνει, να δοκιμάσει, να γνωρίσει, οτιδήποτε μέχρι τώρα δεν είχε τολμήσει απορροφημένος στο καθήκον του. Όμορφες αλλά και παράξενες εικόνες που συναντά μπροστά του, άνθρωποι με διαφορετικό τρόπο ζωής ή που βλέπουν διαφορετικά τη ζωή. Αυτή που είναι εγκιβωτισμένη στα στενά πλαίσια ενος αυστηρού προγραμματισμού όπως ήταν η δική του με τα δρομολόγια του τραίνου O ίδιος Bård Owe, που ο ρόλος του θυμίζει κάτι από τον Μπάστερ Κίτον μέχρι τον Ζάκ Τατί, παρατηρεί με στοργή αλλά και θαυμασμό περίεργους εφευρέτες που οδηγούν με κλειστά μάτια, άλλους που πηγαίνουν γλυστρώντας πάνω στους δρόμους. Εικόνες σουρεαλιστικές μέσα στην παγωμένη νύχτα της πόλης. Ίσως τελικά η ζωή να είναι αλλού. Έξω από τις καθορισμένες προοπτικές, αφήνοντας την ανθρώπινη υπόσταση να ζωγραφίζει την ίδια τη ζωή της εξωραϊζοντας την πρόσκαιρη παρουσία μας πάνω στη γή. Πότε σαν παραμύθι, πότε σαν δραματική πραγματικότητα αγγίζει κάποιες ευαίσθητες χορδές που πλέον τείνουν να εξαφανιστούν εντελώς από την ανθρώπινη φύση ή μήπως όχι!

Labels:

6 Comments:

At 18/5/09 22:05 , Blogger ολα θα πανε καλα... said...

Θα πρέπει να είναι ωραία και ενδιαφέρουσα η ταινία,το θεμα είναι αν κατάφερε να ζήσει αρκετά ο κύριος Χόρτεν για να πραγματοποιήσει τις μέχρι τότε επιθυμίες του.Φοβάμαι πως εμείς,οι άνθρωποι,κάνουμε σχέδια και όνειρα αλλά δεν ξέρω κι αν τα θέλουμε να τα δούμε να υλοποιούνται,αφού,όταν έχουμε το χρόνο να τα κάνουμε όλα αυτά,κωλυσιεργούμε ή μεταβάλλουμε πάλι,εν ευθέτω,όλα αυτά που θελήσαμε.
Καλησπέρα Καίσαρα.Σου έχω και μια ερώτηση στην ανάρτησή μου.
:)

 
At 19/5/09 10:41 , Blogger Caesar said...

Aυτό δεν θα το μάθουμε μάλλον. Παραμένουμε όμως στην όμορφη ανατροπή της μέχρι τότε ζωής του και αφηνόμαστε μαζί του στις περιπλανήσεις του...

 
At 19/5/09 16:44 , Blogger librarian said...

Μη μιλάς για σινεμά... πικραμένη ιστορία σε αυτό το νησί...

 
At 19/5/09 21:36 , Blogger Caesar said...

@ librarian,
[Μη μιλάς για τ' απόβραδα/που ξανά δε γυρίζουν/Μη μιλάς για τα όνειρα/που βροχή έχουν γίνει στη γη....] τραγουδούσε κάποτε η Δήμητρα Γαλάνη.
Aλλά εδώ όμως παίρνω άνετη θέση στη σεζλογκ με μια παγωμένη μπύρα και το DVD αρχίζει να γυρίζει. Η οθόνη της TV βρίσκεται ανάμεσα στη βιβλιοθήκη όπως στην ταινία «Κρυμμένος/Caché» του Μικαέλ Χάνεκε με τον D.Auteuil και την J. Binoche.
Ενίοτε είναι καλύτερα και από το cine !

 
At 20/5/09 00:24 , Blogger prasino liker said...

Την φοβομαστε την αλλαγη στην ζωη μας.Θελομε ,σχεδιαζομε,ονειροπολουμε αλλα οταν ελθει η στιγμη για την ανατροπη δειλιαζουμε να γινουμε ευτυχισμενοι.Συμφωνω με την ολα θα πανε καλα.Ειναι σαν να κουβαλαμε ενα ξιφος και να κοβουμε τα δεσμα της επιθυμιας.
Μου αρεσει η διαδικασια του κινηματογραφου.Να περιμενεις πολλες φορες στην ουρα για το εισιτηριο,η μεγαλη οθονη οπου απερισπαστος αφιερωνεσαι στο εργο.
Καλο βραδυ Caesar.

 
At 20/5/09 16:18 , Blogger Caesar said...

@ Likeraki,
Είναι γεγονός αυτό που σκέφτεσαι, τουλάχιστον για τις περισσότερες των περιπτώσεων. Κι εγώ ανήκω σ'αυτή την πλειοψηφία. Ας απολαύσουμε λοιπόν εκείνα που συμβαίνουν στη σκηνή και, ίσως κάποια επηρεάσουν και εμάς.

Η ψυχαγωγία που προσφέρει ο κιν/φος, με όλη του τη διαδικασία που αυτός έχει, είναι από τις καλύτερες !

Όμως όταν υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες, εξυπηρετεί και η τεχνολογία κατ'οίκον.
Καλό απόγευμα pl

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

Guests
counter on blogger