στη σκονη του χρονου

τωρα η ωρα γυρισε

ο χρονος περασε

τα χερια τους απομακρυνονται

οι δρομοι τους χωριζουν

δυο μακρινες φιγουρες που χανονται στο βαθος του οριζοντα

η πολη θα τους αφομοιώσει μες στο πλήθος

η αναμνηση τους θα γινει ενα ονειρο που χαθηκε στην ανατολή

κι ο κοσμος τους θα γυρισει σελιδα

καποιος που θα τη διαβάσει ισως στο μελλον

αν δεν χαθει στο γυρισμα του ανεμου

στο γυρισμα του χρονου,

και της σκόνης, 

που τα σκεπαζει όλα.