Saturday, January 29, 2011

εντυπωσεις & αναγνωσεις...

"-Σαρντέν, είπε ο Τσάρλυ. Ναί τον είχα ξαναδεί. 
-Τον πρόσεξες όμως; 
-Ναί. Ο Σαρντέν δεν ήταν κακός ζωγράφος με τον τρόπο του. Η μητέρα μου τον εκτιμά πολύ. Όσο για μένα, πάντα μου άρεσαν οι νεκρές φύσεις του.. 
-Μόνο αυτή τη σημασία έχει για σένα; Εμένα μου ραγίζει την καρδιά.
-Αυτό; φώναξε ο Τσάρλυ ξαφνιασμένος. Ένα καρβέλι ψωμί κι ένα μπουκάλι κρασί; Φυσικά είναι πολύ καλά ζωγραφισμένο.
  -Ναί, έχεις δίκιο. Είναι πολύ καλά ζωγραφισμένο. Είναι ζωγραφισμένο με αγάπη και συμπόνοια. Δεν είναι μόνο ένα καρβέλι ψωμί και μια μπουκάλα κρασί, είναι ο άρτος της ζωής και το αίμα του Χριστού, μα όχι μακριά απ' αυτούς που πεινούν και διψούν, ούτε μοιρασμένα σαν ελεημοσύνη από τους παπάδες σε ορισμένες περιστάσεις. Είναι η καθημερινή μερίδα των ανδρών και των γυναικών του μόχθου' είναι τόσο ταπεινά, τόσο φυσικά, τόσο φιλικά' είναι το ψωμί και το κρασί του φτωχού, που δε ζητάει παρά μόνο να τον αφήσουν να τα γεύεται ειρηνικά, να του επιτρέπουν να δουλεύει, και να τρώει την τροφή του ελεύθερος. Είναι η κραυγή του περιφρονημένου, και του αποδιωγμένου. Σου λέει πως οποιαδήποτε κι αν είναι τα αμαρτήματά τους, οι άνθρωποι έχουν καλή καρδιά. Αυτό το καρβέλι το ψωμί και αυτή η μπουκάλα με το κρασί είναι σύμβολα της χαράς και της λύπης των αδύναμων και των ταπεινών. Ζητούν το έλεος και τη στοργή σου. Σου λένε πως η ζωή είναι σύντομη και σκληρή και το μνήμα κρύο και έρημο. Δεν είναι μόνο ένα καρβέλι ψωμί και μια μπουκάλα κρασί. Είναι το μυστήριο της ανθρώπινης μοίρας στη γη' η λαχτάρα του, για λίγη φιλία και για λίγη αγάπη, η ταπείνωση και η καρτερία του, όταν βλέπει, πως κι αυτές ακόμη του τις αρνιούνται..." 


Βέβαια τα προβλήματά μας ως ανθρωπότητα, είναι πιό σύνθετα και περίπλοκα ή τουλάχιστον έτσι τα καταφέραμε, αλλά η οπτική του καλιτέχνη, του φιλόσοφου, θα είναι πάντα διαφορετική από ότι του τεχνοκράτη...

Θα είχε ενδιαφέρον όμως να συνυπήρχαν στο ίδιο μυαλό πολλές και διαφορετικές τάσεις, αλλά μάλλον είναι αδύνατον. Υποθέτω πως κάθε κλίση απαιτεί την αποκλειστικότητα ή το συντριπτικό ποσοστό αφοσίωσης, από κάθε μυαλό για να αποδώσει τα μέγιστα στον τομέα της.

Το απόσπασμα είναι από το, μάλλον αυτοβιογραφικό βιβλιο του Σώμερσετ Μωμ, "διακοπές στο Παρίσι" σε μια επισκεψη τους στο Λούβρο με τη φίλη του, Λύντια, η οποία προσπερνώντας όλους τους διάσημους ζωγράφους της εποχής, θαύμαζε έναν μικρό πίνακα του Σαρντέν.

Wednesday, January 26, 2011

Α sigle man (Eνας άνθρωπος μόνος)

Ας παραδεχτούμε ότι η ζωή μας χρειάζεται συντροφικότητα. Σύμφωνοι. Η ποιότητα όμως της συντροφικότητας ποικίλει. Όπως και τα κίνητρα, που είτε απλώς τη συντηρούν, ή την κάνουν απολύτως απαραίτητη, σε σημείο που να μην μπορείς να ζήσεις άνευ αυτής της συντροφιάς. Ίσως να είναι και οι λιγότερες περιπτώσεις αυτές, οι τόσο πολύ καλά δεμένες αλλά και δομημένες συναισθηματικά, ψυχικά & υπαρξιακά. Σε τέτοιο σημείο μάλιστα που, γιατί όχι ακόμη και το νόημα της ζωής να αποκαλύπτεται μέσα από αυτές τις σχέσεις. Οι σχέσεις αυτές, που ανθίζουν ανεξαρτήτως φύλου, όσο πιο δυνατές είναι τόσο πιο δύσκολα αντιμετωπίζονται, όταν αναπάντεχα χαθεί το ένα μέλος και η απροσδόκητη μοναξιά παίρνει τη θέση του.

Η στάση ζωής ενός ανθρώπου, έπειτα από την ξαφνική απώλεια του συντρόφου του, μέσα από την εξαιρετική & συγκλονιστική ερμηνεία του Colin Firth στο ρόλο του Τζορτζ Φάλκονερ. Eνός μεσήλικα καθηγητή πανεπιστημίου στην Αμερική του 1962, που δίνει με στύλ και αξιοπρέπεια τις εσωτερικές αντιδράσεις του, τις σκέψεις του, τη φιλοσοφία του, στο γεγονός αυτό που προσπαθεί να αντιμετωπίσει μέσα από την ψυχολογική κατάρρευση που ακολουθεί και, τον παρασύρει σαν δυνατό ρεύμα μιας ξαφνικής νεροποντής.   

"Λίγες φορές στη ζωή μου έζησα στιγμές απόλυτης διαύγειας. Όταν για λίγα, ελάχιστα δευτερόλεπτα η σιωπή καταπίνει κάθε θόρυβο. Και τότε, μπορώ να νιώσω. Νιώθω, παρά σκέφτομαι. Κι όλα είναι τόσο ευδιάκριτα. Ο κόσμος όλος, τόσο ζωντανός. Ένας κόσμος που γίνεται πραγματικότητα. Δεν καταφέρνω να διαρκέσω πολύ. Γατζώνομαι πάνω τους, μα, όπως όλα ξεθωριάζουν. Έζησα τη ζωή μου χάρη σ' αυτές τις στιγμές. Αυτές με ξαναφέρνουν στο παρόν. Κι έτσι ξαφνικά ήρθε. Και τότε συνειδητοποιώ ότι τα πάντα έγιναν όπως ακριβώς ήταν γραφτό να γίνουν."

Labels:

Sunday, January 23, 2011

"tomorrow is another day"

Όλο και πιο μετά, όλο και πιο αργότερα. Υστερότερα. Πρώτα κάτι άλλο να γίνει. Πάντοτε θα προηγείται κάτι άλλο από εκείνο που μας αρέσει. Από εκείνο που λαχταράμε. Ποτέ δεν υπάρχει χρόνος επαρκής και οι συγκυρίες δεν συντονίζονται. Συνδυασμοί που δεν ταιριάζουν και προτεραιότητες που δεν σταματάνε σε κανέναν σταθμό. Δεν μπορείς ας πούμε, να πηδήξεις έξω από ένα τρένο TGV, ούτε από ένα αεροπλάνο χωρίς αλεξίπτωτο. Συνεχίζεις την πορεία μαζί τους & στον περιορισμένο χώρο τους, χωρίς κάν να θυμάσαι πια, πώς επιβιβάστηκες εκεί. Τουλάχιστoν τα κρουαζερόπλοια είναι πιο χαλαρά κι ενδιαφέροντα, αλλά κρατάνε λίγο ."..κι ο λόγος της μες' το μυαλό σου να σφυρίζει.."

Labels:

Monday, January 17, 2011

επομενη σταση...

Η μέρα έρχεται με ταχύτητα
Οδηγώντας τον συρμό της κάτω από την πόλη.
Έρχεται με το πρώτο της δρομολόγιο για να με πάρει μαζί της.
Έρχεται με τη πρώτη βιαστική της καλημέρα και,
μόλις προλαβαίνω να τη δω πριν κλείσουν οι πόρτες και χαθεί μες το πλήθος.
Επόμενη στάση...
...

Labels:

Friday, January 14, 2011

Ο Αλλος (the other man in her life)


"Όχι, δεν παντρεύτητα ποτέ. Δεν είμαι φτιαγμένος για γάμο. Είμαι φτιαγμένος για τις γυναίκες και οι γυναίκες είναι φτιαγμένες για μένα. Αλλά για γάμο... Μερικές φορές χρειάστηκε να το βάλω στα πόδια όταν τα πράγματα σοβάρευαν, και ήμουν πάντα αρκετά γρήγορος". Γέλασε. "Δεν συναντήσατε ποτέ κάποια γυναίκα με την οποία θα θέλατε να μείνετε;". "Φυσικά υπήρξαν γυναίκες που θα 'θελαν να μείνουν μαζί μου. Αλλά όταν χόρταινα, χόρταινα. Ξέρετε τί λέει ο Σεπ Χέρμπεργκερ; Μετά το παιχνίδι είναι πριν από το επόμενο παιχνίδι".... 
Θα μπορούσαν να είναι κουβέντες μεταξύ δυο φίλων, κολλητών ίσως. Δεν είναι όμως. Ο ένας προσπαθεί να βρει να ανακαλύψει εκείνον που η γυναίκα του τον είχε εραστή, ο Άλλος όπως τον αποκαλούσε ο ίδιος. Όταν ανακάλυψε τυχαία την ύπαρξή του από την αλληλογραφία που είχε με τη γυναίκα του, κι αποφάσισε να τον ψάξει, να τον βρεί, να τον συναντήσει, να καταλάβει γιατί και πως έγινε δημιουργήθηκε αυτή η παράλληλη σχέση. Ποιός ήταν και τι άνθρωπος είναι. Να δει, να καταλάβει, τώρα, που είχε απεριόριστο χρόνο πια στη διάθεσή του.
Η ιστορία που μεταφέρθηκε διασκευασμένη στη μεγάλη οθόνη, είναι από το βιβλίο του Bernhard Schlink "Ερωτικές αποδράσεις"  και παρουσιάζει με ενδιαφέρον εκείνα τα ανθρώπινα συναισθήματα που ταλανίζονται γύρω από τη φωτιά του έρωτα, του εγωισμού & της ματαιοδοξίας, της ζήλειας & της οργής, της απογοήτευσης και των αποκαλύψεων που κλονίζουν ανεπανόρθωτα όσα πιστεύαμε για τον σύντροφό μας...

Labels:

Friday, January 07, 2011

500 μέρες με τη Σάμερ

H σχέση είναι εύκολη ή δύσκολη μεταξύ δυο νέων ανθρώπων; Σύμφωνοι, δύσκολη, όπως οι περισσότερες αν όχι όλες. Ίσως όμως να είναι πιό εύκολα διαχειρίσιμη για τον έναν από τους δύο και, αυτό είναι που κάνει τα πράγματα ακόμη πιο πολύ πολύ ενδιαφέροντα! Ο ήρωας της ιστορίας έχει σπουδάσει αρχιτεκτονική και εργάζεται σε μια εταιρεία δημιουργίας ευχετηρίων καρτών. Τις σχεδιάζουν και γράφουν το ανάλογο κείμενο. Εκεί θα γνωριστεί με την νέα υπάλληλο η οποία θα ανταποκριθεί, οι επιθυμίες τους συμπίπτουν, η χημεία ταιριάζει, όλα γενικά δείχνουν σε καλό δρόμο και, ο ίδιος θα πιστέψει ότι είναι η γυναίκα της ζωής του. Η αφήγηση δεν είναι γραμμική, έχοντας έτσι το πλεονέκτημα να βλέπουμε τα γεγονότα από το μέλλον στο παρόν και στο παρελθόν, εστιάζοντας στα σημεία που θα μπορούσαν να διαφοροποιήσουν την εξέλιξη της σχέσης, σε ρυθμούς γρήγορους και ρεαλιστικούς, χωρίς να απουσιάζει το έξυπνο χιούμορ, η αυτοκριτική, η σάτυρα αλλά και οι προβληματισμοί για τη συμβίωση καθώς και το πολύτιμο ανθρώπινο ερωτικό δυναμικό που θα χρωματίζει πάντα την ασπρόμαυρη ζωή μας. Εκκεντρική ρομαντική κωμωδία-δράμα ανάμεσα σε μια γυναίκα που δεν πιστεύει ότι υπάρχει αληθινή αγάπη και στον νεαρό που την ερωτεύεται. του Μαρκ Γουεμπ με τους Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ, Ζόι Ντεσανέλ

Labels:

Monday, January 03, 2011

Χλόη (Chloe)

Εντάξει, όλοι μπορεί να ειχαμε κάποτε η να εχουμε τις αμφιβολίες μας για τον/την σύντροφο. Το πως αντιδρά ο καθένας μας όμως, έχει αρκετό ενδιαφέρον. Αντίδραση σε τί άλλο, παρά σε υποψία εξωσυντροφικής ή επί το επισημότερο, εξωσυζυγικής σχέσης. Οι αποδείξεις μπορεί να μην υπάρχουν, αλλά οι ενδείξεις είναι που θα στήσουν όλο το παιγνίδι στο μυαλό μας. Αν προσθέσουμε και καμιά εικοσαριά χρόνια γάμου, το παιδί που έχει μεγαλώσει, την κρίση της μέσης ηλικίας, έναν καλοστεκούμενο σύζυγο ο οποίος περιστοιχίζεται και από νέα κορίτσια στα μαθήματά του ως προφεσορ στο πανεπιστήμιο, ενω
η σύζυγος ως γυναικολόγος θα έχει μόνο το γυναικείο φύλο να συναναστρέφεται, ένας μικρός σπινθήρας χρειάζεται, που προκύπτει με την απουσια του συζύγου στο πάρτυ-έκπληξη των γενεθλίων του που έχει ετοιμάσει η σύζυγος. Έχασα την πτήση ενημερώνει τηλεφωνικά και όταν με το καλό επιστρέψει, κάποια μηνύματα που διαβάζει (!) στο κινητό του μαζί με μια φωτό, η οπτική της απέναντί του αλλάζει. Στο δείπνο μαζί με ένα άλλο ζευγάρι βλέπει σαν να φλερτάρει ακόμη και την σερβιτόρα στην επιλογή του κρασιού και όχι ως φιλική συμπεριφορά όπως λέει ο ίδιος. Συνήθως αναθέτουμε την υπόθεση σε κάποιον ντέντεκτιβ για να συγκεντρώσει τα πειστήρια της απιστίας. Όχι όμως κι εδώ, κι αυτό είναι που κάνει τη διαφορά από παρόμοιες καταστάσεις. Η ιδέα έρχεται κάπως αυθόρμητα όταν η σύζυγος γνωρίζεται τυχαία με τη την Χλοη μια νεαρή και όμορφη "συνοδό" πολυτελείας. Της προτείνει να φλερτάρει τον σύζυγό της για να δει πως θα αντιδράσει στον πειρασμό ! Η συνεχεια, με τη λεπτομερή αναφορά των περιπτύξεων με τον συζυγο, που της διηγείται η νεαρά εταίρα προκαλούν ποικίλες αντιδράσεις στη σύζυγο που αφήνεται να παρασυρθεί στη μαυλιστική διήγησή της. Είναι όμως πράγματι έτσι τα γεγονότα; Το κλίμα φορτίζεται πλεον ανάμεσα στο ζευγάρι αλλά και στη Χλοη που απο δολωμα μετατρεπεται σε κυνηγός αισθησιακός/ερωτικος της ίδιας της συζυγου, με αποκορύφωμα τη σεξουαλική πράξη με τον γιό της στην κρεβατοκάμαρά της, φθάνοντας στην κορύφωση με τη θέα των ρούχων και των υποδημάτων της σε μια κορυφαία σκηνή φετιχικού αισθησιασμού. Αφού ανέδειξε τις υπολανθάνουσες περιοχές των επιθυμιων μας και του ψυχολογικού μας υποσυνείδητου σε πολλά επίπεδα, η μεγάλη ανατροπή θα επαναφέρει τον κόσμο στα ίσα του.
Του Ατόμ Εγκογιάν με τους Λίαμ Νίσον, Αμάντα Σίφριντ, Τζούλιαν Μουρ

Labels:

Saturday, January 01, 2011

στροβιλιζοντας στο χρονο

[Tango-Leonid Afremov] “Λατρεύω να εκφράζω την ομορφιά, την αρμονία και το πνεύμα αυτού του κόσμου στους πίνακες μου. Κάθε πίνακας μου αντικατοπτρίζει τα συναισθήματα, την ευαισθησία, το πάθος και τη μουσική της ψυχής μου.” [Leonid Afremov] Μές στη φλόγα του χορού όλα γυρίζουν ερωτικά. Βήμα το βήμα τα χέρια σφίγγουν τρυφερά. Ιδρώνουν τα σώματα & πασχίζουν να κρατήσουν τη στιγμή αιώνια το ένα μέσα στο άλλο, στροβιλίζοντας το πάθος με το χρόνο στην εφήμερη ζωή τους. γιατί, "Δεν είναι η αρχή ενός νέου χρόνου. Είναι η συνέχεια της ζωής μας...Έλα να τη στροβιλίσουμε σε ένα χορό γεμάτο χρώματα.." όπως εύστοχα στοχάστηκε η [kovovoltes.blogspot.com]

Guests
counter on blogger