ηλιοτροπια

Θαμπωνει ακομη το φως του ηλιου στο λευκο χαρτι και στον ασβεστωμενο τοιχο. Τα γραμματα, οι λεξεις μου σε λιγο θα φυγουν, θα πεταξουν και θα βρεθουν κοντα σου. Κι οταν θαχεις καποια, μοναχικη ευκαιρια και τις διαβασεις, ενα μειδιαμα θα σχηματισουν τα χειλη σου. Κι υστερα παλι θα επιστρεψεις στα δικα σου, στους δικους σου, στις υποχρεωσεις σου. Κι ενα δροσερο αερακι της θαλασσας θα παιξει με τα μαλλια σου και θα παρασυρει τις λεξεις σκορπιζοντας τες στο απεραντο γαλαζιο.

αντανακλαση

Χρωματα που ταξιδευουν εικόνες που αλλαζουν, συναισθηματα που αφηνουν εντονα το αποτυπωμα τους. Λεξεις και σκεψεις που χανονται με το τελευταιο φως της μερας.
 Ατερμονες διαδρομες γυρω απο την υπαρξη σου. Ο ανεμος δροσιζει το ζεστο σου σωμα κι ενας ατελειωτος οριζοντας υποσχεται μακρινα ταξιδια. Ας πιουμε ακομη λίγο ριχνοντας και μερικες σταγονες στη θαλασσα, σπονδη σ ενα ζεστο και προθυμο για μικρες αποπλανησεις καλοκαιρι. "...ma due occhi che ti guardano / cosi vicini e veri / ti fanno scordare le parole / confondono i pensieri..."