Monday, February 26, 2007

Νυχτα




Η νύχτα έχει τις δικές της αναλογίες. Τις δικές της απαιτήσεις. Δεν σου ανοίγεται εύκολα. Πρέπει να βρείς τους μυστικούς της κώδικες και δρόμους. Να περπατήσεις στ' ασημένια καλτερίμια της για να τη νιώσεις κοντά σου, δίπλα σου, δικιά σου, ανάσα σου. Με τους μοναχικούς διαβάτες και τους αγαπημένους εραστές της. Το μακρύ ταξίδι μεσ΄στη νύχτα. Με τη τρομπέτα του Λούις Άρμστρογκ και τα μπλούζ μιας ζαλισμένης φιγούρας που λυκνίζεται στο ρυθμό μιας γλυκιάς μελωδίας που ξεχύνεται από τις χαραμάδες των ονείρων σου....

[Τη νύχτα έρχονται οι μεγάλες αποφάσεις /
Τη νύχτα πλάϊ στην αγαπημένη /
Στους γλυκούς δρόμους πρίν από τη συνουσία /
............................... ]

(Μ. Αναγνωστάκης)

Friday, February 23, 2007

Ομίχλη


Είναι Παρασκευή, κι είναι ακόμη πρωϊ. Εχει ομίχλη κι η θάλασσα δεν ξεχωρίζει απ' τον ουρανό. Έχει γίνει ένα. Έχει ενωθεί ! Κάποια πλοία διακρίνονται αμυδρά, από τα φώτα τους, μακριά. Σαν τις σκέψεις του μυαλού μου. Μακρινές κι αυτές. Μου θυμίζει λίγο και την "ομίχλη" του Τζών Κάρμπεντερ. Τη γυναίκα ψηλά στον φάρο που είχε στήσει έναν ραδιοφωνικό σταθμό. Έτσι νομίζω μερικές φορές, οτι εκπέμπω κι εγώ από εδώ... Κάποια στιγμή η ομίχλη θα φύγει σέρνοντας μαζί το σιωπηλό της πέπλο μ' ένα ελαφρύ θρόϊσμα, πηγαίνοντας κάπου αλλού, σαγηνεύοντας τους φευγάτους...
Καλό Σ / Κ ;))

Tuesday, February 20, 2007

Πέντε Χ πέντε



Πώς να αποφύγεις τον κατακλυσμό, τον τυφώνα, ή το τσουνάμι; όπως εξελίσεται αυτό το παίγνιο;
Ιδού λοιπόν:
1. Είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος μέσ΄στο πλήθος, μ΄αρέσει όμως και προσπαθώ να διακρίνω τους ξεχωριστούς.
2. Μ' αρέσει να σπουδάζω τη ζωή & τους ανθρώπους.
3. Ακούω σχεδόν μόνο ραδιόφωνο (πχ Γ' Πρόγραμμα, Δεύτερο κλπ).
4. Μ' αρέσει ο κινηματογράφος, το βιβλίο, ο τύπος.
5. Η αλήθεια είναι οτι ...ξέχασα να μεγαλώσω:))

και συνεχίζουμε, εφ' όσον το επιθυμούν με :

Sunday, February 18, 2007

Από τον ουρανό



Θάθελα να βρισκόμουν στη θέση ενός χαρταετού, στα χέρια ενός μικρού παιδιού, πολύ ψηλά, με χρώματα ζωηρά και να νιώθω τη χαρά του, στην προσπάθεια να τον κρατήσει όσο γίνεται καλά, κόντρα στον άνεμο και πάνω από τη θάλασσα. Να του γνέφω γι αυτά που βλέπω από κεί πάνω, και να παίζουμε τρέχοντας και κάνοντας κύκλους απέραντους στο γαλάζιο όνειρο. Ακροβατικά που κόβουν την ανάσα, με γρήγορους ελιγμούς, περνώντας ανάμεσα από άλλους για να ξεφεύγει πιο μακριά. Ξαναγυρνώντας να πετάξουμε μαζί γύρω από κάθε πλοίο και νησί στους ανοιχτούς ορίζοντες μια κουκίδα μικροσκοπική...

Tuesday, February 13, 2007

Σπονδή στον Ερωτα


«Η μεγάλη, η μοναδική πρωτοτυπία του έρωτα έγκειται στο ότι καθιστά την ευτυχία αδιαχώριστη από τη δυστυχία»
[Ε.Μ. Sioran]

«Η νύχτα προχωρεί. Είμαι μόνος. Στη νύχτα. Στη σιωπή. Στην παράκρουση. Στη διέγερση. Είμαι εγωιστής. Είμαι απαιτητικός. Θέλω εγώ ο περασμένος να περάσεις κι εσύ μαζί μου. Θέλω να προσκυνήσω τα γόνατά σου. Να σου προσκυνήσω τα χέρια σου. Την όψη σου. Τα πόδια σου. Να συρθώ. Να ολολύξω. Να βουβαθώ. Να σ' αισθανθώ. Κοντά μου. Μα πολύ κοντά σου. Να σε σφίξω. Να σε προσκυνήσω. Και να σβήσω. Είμαι μόνος. Και μ' αφήνεις. Μα δε σ' αφήνω εγώ. Λόγια κοινά πρόστυχα ανεβαίνουν στα χείλη μου».

[Επιστολή του εβδομηντάχρονου Παλαμά προς την εικοσιεξάχρονη Στέλλα Διαλέτη» (20 Οκτωβρίου 1930).]

Προσυπογράφω
Caesar

Labels:

Friday, February 09, 2007

Μια στιγμή ή μια ζωή

















"Όσο γερνάω διαπιστώνω ότι οι πιό δυστυχισμένοι άνθρωποι που γνωρίζω είναι αυτοί που έχουν επιτύχει περισσότερο στο επάγγελμά τους"

[ Ανί Λεκλέρ ] *
* Γαλλίδα φιλόσοφος & συγγραφέας, σύντροφος του
Ν. Πουλαντζά με τον οποίο είχε αποκτήσει μια κόρη,
την Αριάν. Πέθανε πέρυσι τον Οκτώβριο στο Παρίσι,
σε ηλικία 66 ετών.




Tuesday, February 06, 2007

ΜΑΝΟΣ

Με αφορμή την αποψινή συναυλία στο Μέγαρο Μουσικης, που είναι αφιερωμένη στον Μάνο Χατζιδάκι επέλεξα ένα από τα τραγούδια του:

Ο ηθοποιός

Στίχοι & Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Χόρν
Άλλες ερμηνείες: Μάνος Χατζιδάκις, Γιώργος Μαρίνος

Ηθοποιός σημαίνει φως.
Είναι καημός πολύ πικρός
και στεναγμός πολύ μικρός.
Μίλησε, κλαίς;
Όχι δε λες.
Μήπως πεινάς;
Και τι να φάς!
Όλο γυρνάς,
πες μου πού πας;
Σ' αναζητώ στο χώρο αυτό,
γιατί είμ' εγώ πολύ μικρός
και θλιβερός ηθοποιός.
Θα παίξεις μια, θα παίξω δυο.
Θα κλάψεις μια, θα κλάψω δυο.
Σαν καλαμιά θα σ'αρνηθώ,
θα σκεπαστώ, θα τυλιχτώ μ' άσπρο πανί
κι ένα πουλί, άσπρο πουλί
που θα καλεί τ' άλλο πουλί, το μαύρο πουλί.
Παρηγοριά στη λυγαριά, υπομονή!
Αχ πώς πονεί!
Κι ύστερα λες για δυο τρελλές
που μ' αγαπούν γιατί σιωπούν,
γιατί σιωπούν......
Έλα στο φως, παίζω θα δεις.
Είμαι σοφός μην απορείς,
έλα στο φως, παίζω θα δεις.
Ηθοποιός, ό,τι κι αν πείς
είναι καημός πολύ πικρός
και στεναγμός πολύ βαθύς.
Ηθοποιός, είτε μωρός, είτε σοφός
είμαι κι εγώ,
καθώς κι εσύ είσαι παιδί,
που καρτερεί κάτι να δεί.
Πιες το κρασί, στάλα χρυσή
απ' τη ψυχή, ως την ψυχή.

Saturday, February 03, 2007

"Πόνος"

Ενώ τον σωματικό πόνο τον αντιλαμβάνεσαι με την ψυχή,
η οποία παραμένει υγιής όταν το σώμα ασθενεί,
τον ψυχικό πόνο τον αντιλαμβάνεσαι με το ίδιο το όργανο το οποίο πάσχει.

[Κικερων]

Thursday, February 01, 2007

"Μια φλόγα θα σε καίει
ανήσυχη θα σε τρελαίνει
Δεν θα βρείς ποτέ
πώς πλάστηκε η καρδιά σου
Μήτε θα βρείς ποτέ αναπαμό..."

[Κλείτος Κύρου]

Guests
counter on blogger