τυχερη & ευτυχισμενη
Τυχερή κι ευτυχισμένη είναι η ηρωιδα της ιστορίας και δείχνει να το έχει καταφέρει δημιουργώντας το προσωπικό της αλλά και ξεχωριστό modus vivendi μέσα σ' ένα κόσμο αφιονισμένο & ανταριασμένο. Λες και το Λονδίνο ανταποκρίνεται στην μόνιμα ευχάριστη ψυχική της διάθεση, που είναι σαν ηλιαχτίδα, παραμένει λαμπερο & φωτισμένο διαρκώς. Σαν μια πολύ πιο ρεαλιστική περίπτωση από την Αμελί, η ζωή της Πόπι ως δασκάλα, μέσα σε κανονικούς ρυθμούς της καθημερινότητας, συγκατοικεί μαζί με την αγαπημένη της φίλη σχεδόν δέκα χρόνια & αντιμετωπίζει τους πάντες με στωικότητα και υπομονή, απο τους μικρούς μαθητές της μέχρι τους συγγενείς της, τους φίλους της, αλλά και όλους τους συνανθρώπους που έρχεται σε επικοινωνία, προσπαθώντας να διατηρήσει ζεστή & ευχάριστη ατμόσφαιρα. Δύσκολο αλλά όχι πάντα ακατόρθωτο φαίνεται πως τις περισσότερες φορές τα καταφέρνει.Ξεχωρίζω ανάμεσα από τις πολλές και διάφορες δραστηριότητες της ζωής της, τα μαθήματα οδήγησης που παίρνει από έναν αυστηρό & ιδιόρρυθμο εκπαιδευτή, ο οποίος όταν μαθαίνει ότι είναι δασκάλα, της λέει μεταξύ άλλων:
«..θα σου πω κατι για το εκπαιδευτικο συστημα. Παραγει αιχμαλωτους αριστερου εγκεφαλου. Ξέρεις τι σημαίνει; Ο εγκεφαλος εχει δυο πλευρες, τη δεξια και την αριστερα. Αριστερα ειναι οι πληροφοριες και τα στοιχεια. Νέκρα. Δεξιά είναι η ατομικότητα εκεί είναι η ψυχή. Το σύστημα σου δινει τη δική του εικόνα του κόσμου κι αν την επαναλάβεις σωστά, περνάς τις εξετάσεις και ανεβαίνεις ψηλά, γίνεσαι αστυνομικός ή δικαστής, δικηγόρος, στρατηγός, πολιτικός, ευτυχής και πετυχημένος. Αλλά αν σκέφτεσαι εκτός γραμμής, είσαι δυστυχής και αποτυχημένος. Έτσι λειτουργεί το εκπαιδευτικό σύστημα...»
[Σάλι Χόκινς, Αλέξις Ζέγκερμαν, Έντι Μάρσαν]
Labels: cinema
posted by Caesar @ 5/29/2009 09:09:00 PM
13 Comments
13 Comments:
Χμ, η ταινία δε μου άρεσε ιδιαίτερα!
Εξαιρετικό το χωρίο που μας παραθέτεις! Όπως και εξαιρετική ήταν η σύγκρουση του δασκάλου οδήγησης με την miss happy-go-lucky! Ίσως ένας από τους λόγους για να παρακολουθήσεις αυτό το film!
Γεια σου νυχτερινέ kioy!
Σε κάθε ταινία ή στις περισσότερες, ξεχωρίζουν κάποιες φάσεις που είναι σαν σημεία αναφοράς της ταινίας, και αυτές παραμένουν συνήθως στη μνήμη.
Όπως κι η ίδια η ζωή μας έχει κάποια κομμάτια που σίγουρα θα τα θυμόμαστε πάντοτε.
Εδώ, παρότι έχει κι άλλες δραστηριότητες και εκφάνσεις στη ζωή της, όπως τα μαθήματα φλαμένκο, τραμπολίνο κλπ κλπ, πράγματι στα μαθήματα οδήγησης της ηρωίδας φαίνεται να κερδίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο ο εκπαιδευτής!
Υποθέτω όμως ότι βρήκες κάπως υπερβολική την Σάλι Χόκινς, στον χαρακτήρα που υποδύεται, από τον τρόπο συμπεριφοράς της μέχρι ίσως και το ντύσιμό της.
Ίσως να είναι κι έτσι τα πράγματα, αλλά το προτιμώ από τις κάθε είδους υπερβολές ανάδειξης προς τα χειρότερα ένστικτα ανθρώπου.
Ίσως ακόμη να μην έχουμε συνηθίσει & να μη μπορούμε να ανεχθούμε εύκολα τόσο διαφορετικούς χαρακτήρες έντιμους, απλούς, ανεξάρτητους αισιόδοξους & ευχάριστους που έχουν μια δουλειά που τους αρέσει κι ανθρώπους γύρω τους που τους αγαπούν κι αισθάνονται τυχεροί & ευτυχισμένοι!
Πράγματι αν ο εγκέφαλος έχει δυό πλευρές τότε το σύστημα έχει θέση για όλους. Εγώ τι να πω,
το δεξί μέρος μάλλον είναι οψιμότερο ενώ το αριστερό πρωϊμότερο στο οποίο βέβαια ανήκει η τυπική εκπαίδευση.
@ airgood,
Μάλιστα. Για να δούμε τι έγραφε, μεταξύ άλλων και η κα Barbara Vitale, στο βιβλίο της "Oι μονόκεροι υπάρχουν-το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου και η συμβολή του στη μάθηση"
«...για πολύν καιρό, κυρίαρχο ημισφαίριο ήταν εκείνο στο οποίο βρισκόταν το κέντρο του λόγου, δλδ το αριστερό ημισφαίριο. Όταν όμως η έρευνα απέδειξε ότι, σε μερικούς ανθρώπους το κέντρο του λόγου βρίσκεται στο δεξί ημισφαίριο, η παραπάνω γνώμη έπαψε πλεόν να ισχύει. Όταν μιλώ για κυρίαρχο ημισφαίριο, αναφέρομαι στο ημισφαίριο που δραστηριοποιείται στις περισσότερες περιπτώσεις-δλδ στο δυνατότερο απ' τα δύο ημισφαίρια.....»
Όσο την ξανασκέφτομαι βρίσκω ότι ο Μάικ Λι προσπάθησε και κατάφερε να περάσει αρκετά μηνύματα στην ταινία του.
Τυχερη και ευτυχισμενη;Mαλλον σπανιο μου ακουγεται.Eυχομαι να μπορει ο καθενας μας εστω για λιγο να νιωθει ετσι.Παναλαφρος,αερατος,χαμογελαστος.
Ισως να συμβαινει οταν η ζωη μας δεν αντιμετωπιζει δυσκολιες.Ισως οταν ζουμε μονοι.Αν δεν εχεις τρυγυρω σου υποχρεωσεις .Μπορει να εισαι καλα ,αλλα ολα ανατρεπονται αν κατι στραβωσει.
Το εκπαιδευτικο συστημα δεν ειναι το μονο που παραγει αιχμαλωτους αριστερου εγκεφαλου.Μαλλον υπαρχει μια συμμορια εγκεφαλου που διαχειριζεται τα διοδια.Πιο πολλες διαδρομες προς τα αριστερα.Εχουν συμφερον προς τα εκει.Η ψυχη; Aστο καλυτερα.
Καλο βραδυ Caesar.Να εχεις μια ομορφη εβδομαδα.Γεματη απο τις γλυκιες γευσεις του καλοκαιριου.
@ Prasino Likeraki,
Ίσως αυτό να είναι ένα κομβικό σημείο της ιστορίας δλδ το ότι ζεί μόνη χωρίς υποχρεώσεις, οικογενειακά βάρη κλπ.
Άλλωστε της το επισημαίνει και η αδελφή της που είναι ήδη παντρεμένη και περιμένει παιδί, σε μια από τις επισκέψεις στο σπίτι της, ότι είναι καιρός να κάνει κι αυτή οικογένεια και να σοβαρευτεί. Η Ποπι όμως ξεκαθαρίζει ότι αισθάνεται πολύ καλά έτσι όπως είναι, με τη δουλειά της που αγαπάει, τους φίλους της και νιώθει όπως λέει και ο τίτλος της ιστορίας «Ηappy Go Lucky»
Βέβαια δεν μπορείς να τους κάνεις όλους ευτυχισμένους, της λέει κάποια στιγμή η συγκάτοικός της, και η απάντηση είναι "Μα φυσικά, δεν κάνει κακό να προσπαθήσεις όμως"
Όμορφη & καλοκαιρινή εβδομάδα & στις ψυχές μας Likeraki.
"Έτσι λειτουργεί το εκπαιδευτικό σύστημα...»" λέει ο Μάϊκ Λι δια στόματος του εκπαιδευτικού της άτυπης εκπαίδευσης-οδήγησης όπως και όλοι οι σκηνοθέτες κινηματογράφου. Εδώ ισχύει "αν δεν παινέψουν το σπίτι" τους... δεν θεμελιώνεται γερά.
Η άλλη πρόταση είναι μάλλον ρητορική: "Αλλά αν σκέφτεσαι εκτός γραμμής, είσαι δυστυχής και αποτυχημένος". Προφανώς εννοεί ότι χωρίς τις αρετές της Πόπι που "αντιμετωπίζει τους πάντες με στωικότητα και υπομονή" δεν υπάρχει ευτυχία.
καλό μεσημέρι.
@ airgood,
Τουναντίον. Θα έλεγα ότι η Ποπι είναι, κάπως έστω, εκτός γραμμής, τουλάχιστον σε ορισμένες περιπτώσεις!
Διαφορετικά δεν θα υπήρχε λόγος να γίνει και η ταινία.
Συμφωνώ, αν εννοεί εκτός αρετής όπου ανάρετη είναι η κυρίαρχη αντίληψη και το κυρίαρχο ρεύμα το οποίο σπάνια διακρίνεται απτή στωϊκότητα και την υπομονή.
πολυ ευχαριστη ταινια..
ο ανθρωπος πορευεται αναλογα με τον χαρακτηρα του.. απο αυτο εξαρταται και το τι επιροες θα εχει ή θα εχουν επανω του οι αλλοι..
η συγκεκριμενη κοπελλα και μεσα σε ενα γαμο θα λειτουργουσε ομοια, δε ξερω ομως κατα ποσο θα της το επετρεπε απο ενα σημειο και μετα το ετερον ημισυ..
ειναι εκεινη η μυστηρια γραμμη, οπου οι χαρακτηρες επιρεαζουν τοσο ο ενας τον αλλον, που ή αφομοιωνονται, ή διαλυονται..
@ φεγγαραγκαλιές,
Είναι η γραμμή της σκιάς θα έλεγα παραφράζοντας τον Τζόζεφ Κόνραντ.
Εκεί όντως ανατρέπονται πολλά πράγματα αγαπητή μου!
Ακούγεται ενδιαφέρον αλλά νομίζω πως εσύ κάνεις τις περιγραφές ενδιαφέρουσες και σοβαρολογώ!Θα μπορούσες να είσαι ένας κριτικός.Δεν έχω δει την ταινία για να εκφέρω γνώμη αλλά μου άνοιξε η όρεξη.Δεν ξέρω όμως αν θα τη βρω τώρα.Άργησα;
@ ο/θ/π/κ
Όχι δεν άργησες καθόλου, κυκλοφορεί σε DVD και είναι πρόσφατη παραγωγή (2008) σε σενάριο & σκηνοθεσία του Μάικ Λι.
Οι περιγραφές είναι μάλλον υποκειμενικές :)
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home