Monday, October 23, 2017

summer is over



Έχω το χρόνο με το μέρος μου. Κάθομαι στη μεγάλη αίθουσα ενός ανακαινισμένου καφέ, σ' ένα τραπέζι δίπλα στη τζαμαρία και βλέπω τους ανθρώπους να περνάνε βιαστικοί. Τα εξωτερικά τραπεζάκια στο φαρδύ πεζοδρόμιο είναι πλεον άδεια. Το καλοκαίρι τελείωσε, όπως όλα τελειώνουν όταν κλείνει ο κύκλος τους.
Κι όταν έχεις αρκετό χρόνο στη διάθεσή σου, το προσέχεις, το παρατηρείς περισσότερο, ίσως το απολαμβάνεις κιόλας καλύτερα, εναρμονιζόμενος με τη φυσική ροή.
Μόνο, που το καλοκαίρι σε πήρε μαζί του...
"The night runs away with the day... / The world goes around without even a sound / And it looks like the summer is over... / The rains tumble down in the sky... / The days drift on by too soon .. / And it looks like the summer is over...."        summer is over  

Thursday, October 19, 2017

ησυχα βραδυα


Νύχτωσε χωρίς να το καταλάβω, το συνειδητοποίησα ανοίγοντας τη συρόμενη πορτα και βγαίνοντας στο μπαλκόνι αντίκρισα το φως και το σκοτάδι. Ο καιρός κρατάει ακόμη τη φιλική του διάθεση και το νυχτερινό αεράκι έρχεται ευχάριστα πάνω στο πρόσωπο μου. Σε λίγο θα βρίσκομαι κι εγώ κάπου εκεί ανάμεσα στους φωτισμένους δρόμους.

"τα ήσυχα βράδυα
 η Αθήνα θ΄ανάβει
 σαν μεγάλο καράβι
 που θάσαι μέσα κι εσύ

[Μ. Κριεζή]

Saturday, October 14, 2017

Pas Son Genre


Ο Clement είναι νέος, καθηγητής φιλοσοφίας από το Παρίσι, και βλέπει κάπως κυνικά τις ερωτικές σχέσεις, χωρίς δεσμεύσεις κλπ. Αναγκάζεται για ένα χρόνο να διδάξει σε μια μικρή πόλη μακριά από το πολύβουο Παρίσι και τα φώτα του. Δεν ξέρει πώς να περάσει τον χρόνο του εκεί, ώσπου θα γνωρίσει την Jennifer μια όμορφη κομμώτρια. Κι ενώ η ζωή του Clement ήταν επηρεασμένη από τον Kant και τον Proust, της Jennifer ήταν με τα λαϊκά μυθιστορήματα και περιοδικά ή με τα βραδυνά καραόκε με τις φίλες της.
Δυο διαφορετικοί άνθρωποι, δυο διαφορετικοί κόσμοι με τη δική τους ο καθένας, οπτική στα περισσότερα πράγματα και ιδιαίτερα στις ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων, έρχονται κατά τύχη κοντά ο ένας στον άλλον.
Η ερωτική έλξη που αναπτύσσεται θα δημιουργήσει σιγα σιγά και στους δύο μια περίεργη ισορροπία αλλά και επιρροή στις σκέψεις και τη συμπεριφορά του καθενός από τον άλλον, ταυτόχρονα όμως και μια απώθηση άλλα όχι ...αμοιβαία.
Η ιστορία που διαδραματίζεται παραμένει ενδιαφέρουσα σε όλη της τη διαδρομή. Θα συγκλίνουν τελικά οι δρόμοι τους; ή ο καθένας θα πάρει κάτι από τον άλλον ως προς τη θεώρηση της ζωής και θα έρθουν τα πάνω κάτω στην προσωπική τους ζωή;
Όπως και να το δει κανείς είναι ένα καλό μάθημα μικρής καθημερινής ρεαλιστικής φιλοσοφίας, γιατί η καθημερινότητα είναι εκείνη που θέλοντας και μή μας απασχολεί.

Labels:

Sunday, October 01, 2017

φθινοπωρινα μονοπατια




Η βροχή έδιωξε γλυστρώντας τον Σεπτέμβρη και τα σύννεφα υποδέχθηκαν τον Οκτώβρη. 
Οι διαδρομές μας πλεον ακολουθούν τα φθινοπωρινά σταυροδρόμια με τα πεσμένα φύλλα.
Τα παράθυρα κλείνουν, τα φώτα ανάβουν νωρίτερα κι εμείς συνεχίζουμε τις πορείες μας στις όλο και μεγαλύτερες νύχτες, αναζητώντας τα μυστήρια της ύπαρξης μας...


Guests
counter on blogger