Καθε μερα εχει τ' ονομα σου ...Σοφία

 

     

 Οι μερες που περναει μαζι της ειναι βασανιστικες γιατι τελειωνουν γρηγορα.
Οι ωρες τρεχουν τον χρονο, κι η εβδομαδα χανεται πριν καλα καλα ξεκινησει.
Οι μερες δεν του φθανουν. Οι ωρες γινονται σχεδον λεπτα, δευτερολεπτα,
νερακι που κυλαει, αμμος που χυνεται μεσα απο τα χερια του.
Μια κλεψυδρα η καθε μερα που χανεται μαζι της μεχρι να ξημερωσει η επομενη.
Καθε μερα παιρνει τ' ονομα της. Δεν είναι πια η Δευτερα, η Τριτη,
η Τετάρτη, η Πεμπτη, η Παρασκευη...

"...βράδυ Σαββάτου κι εσύ ‘σαι κάπου / 
άραγε πού να βρίσκεσαι για τι να λες
περνάει ο χρόνος βαρύς και μόνος /  
κι όλες τις σκέψεις μου για σένα δεν τις θες
βράδυ Σαββάτου ζω στη σκιά του / ...."

 [Χ.Κυριαζης / Β. Παπακωνσταντινου]

ολισθηροι δρομοι

Δεν ειμαι σιγουρος αν ειναι απο τη βροχη οι σταγονες γυρω απο τα ματια μου, ισως να ειναι κι απο την αποσταση που μας χωριζει αν και τοσο κοντα. Δεν ξερω αν ειναι μονο απο τη χαμηλη θερμοκρασια το κρυο που νιωθω, η επειδη δεν ειμαι εγω εκεινος  που σ΄εχει  κοντα του. Δεν ειναι μονο ο χειμωνας που ερχεται, αλλα και η ταχυτητα που φευγεις οπως ο σκιερ στη ραμπα της καταβασης για το αλμα του μεχρι το φεγγαρι.

"You are all I long for
 All I worship and adore"

[Fly Me to the Moon]