Edvard Munch [kiss by the window] 1892
"
Kαημος αληθεια να περνω του ερωτα παλι το στενο,
ωσπου να πεσει η σκοτεινια, μια μερα του θανατου
Στενο βαθυ και θλιβερο, που θα θυμαμαι για καιρο,
τι μου στοιχιζει στην καρδια, το ξαναπερασμα του.
Ας ειναι ωστοσο, τι ωφελει; Γυρευω παντα το φιλι
στερνο φιλι, πρωτο φιλι, και με λαχταρα ποση!
Γυρευω παντα το φιλι, που μου το ταξανε πολλοι,
κι ομως δεν μπορεσε κανεις, ποτε, να μου το δωσει
Ισως μια μερα οταν χαθω, γυρνωντας παλι στο βυθο
και με την νυχτα, μυστικα, γινουμε παλι ταιρι,
αυτο το ανευρετο φιλι, που το λαχταρησα πολυ,
σα μια παλια της οφειλη, να μου το ξαναφερει!"
Ν. Λαπαθιωτης [ερωτικο] 1928
Ε. Αρβανιτακη. Το 1987 το ερμηνευει με την τελεια φωνη της, σε μουσικη επενδυση του Ν. Ξυδακη
2013 κι ολα παραμενουν αξεπεραστα και συνεχιζουν το ταξιδι τους στο χρονο.
Για την ημερα ποιησης αλλα και... επιβιωσης!