Saturday, March 30, 2013

at night

Μια νυχτα σαν κι αυτη
Ηρεμη και σιωπηλη
Στο χρωμα των ονειρων σου
Πλημμυρισε τη γη
 .............................

Fly me to the moon
And let me play among the stars
Let me see what spring is like
On Jupiter and Mars
In other words hold my hand
fill my heart with song
And let me sing forevemore....

Frank Sinatra.









Monday, March 25, 2013

ανοιξιατικες ιστοριες

[Sue-ching You] ("morning coffe")

"Αυτη τη μερα
αφησε να σου εμπιστευθω την ιστορια μου:
Μελαγχολικος της ζωης ανεμος ειμαι
που νυχτωθηκα κι απομεινα σ'ενα χθες αναλγητο"


[Κ.Δημουλα]


Ειχε αναγκαστει να περπατησει πολυ, σχεδον καθημερινα, ολες αυτες τις ηλιολουστες μερες. Ετσι, περα απο το υποχρεωτικο του περπατηματος απολαυσε για λιγο το ανοιξιατικο περιβαλλον, τις παρεες που απολαμβαναν κι εκεινες τον ανοιξιατικο ηλιο στις καφετεριες διπλα στη θαλασσα, αλλα και την πεζοπορια στην αγορα. Χωρις να το καταλαβει τον ειχε "αρπαξει" ο ηλιος, παιρνοντας εκεινο το μελαχρινο χρωματακι που τον εκανε καπως ανθρωπο της φυσης και οχι του κλειστου χωρου εργασιας, γραφειου κλπ. Πραγμα που του θυμιζε αλλες εποχες, ξεγνοιαστες με περισσοτερο ελευθερο χρονο εξω, στην υπαιθρο, στις εκδρομες στην περιπλανηση γενικα & αοριστα. Τωρα εδειχνε σαν εκεινους που απευχοταν να γινει μεγαλωνοντας. Επνιξε για λιγο αυτες τις αναμνησεις στον παγωμενο του καφε και η ηλεκτρονικη ροη των γεγονοτων που διαβαζε τον επανεφερε αστραπιαια στο παρον. Αυτο που μονο υπαρχει τελικα. Κατεβασε πιο χαμηλα το μπορ του καπελου του, ανεβαζοντας με την ακρη του δεικτη του τα σκουρα γυαλια του για να προστατευτει καλυτερα απο τον ηλιο καθως αντανακλουσε πανω στην επιφανεια της θαλασσας και κοιταξε παλι γυρω του αυτο το υπεροχο ανοιξιατικο απογευματινο που ετυχε να βρισκεται παρων. 

Thursday, March 21, 2013

kiss



Edvard Munch [kiss by the window] 1892

"Kαημος αληθεια να περνω του ερωτα παλι το στενο,
ωσπου να πεσει η σκοτεινια, μια μερα του θανατου
Στενο βαθυ και θλιβερο, που θα θυμαμαι για καιρο,
τι μου στοιχιζει στην καρδια, το ξαναπερασμα του.
Ας ειναι ωστοσο, τι ωφελει; Γυρευω παντα το φιλι
στερνο φιλι, πρωτο φιλι, και με λαχταρα ποση!
Γυρευω παντα το φιλι, που μου το ταξανε πολλοι,
κι ομως δεν μπορεσε κανεις, ποτε, να μου το δωσει
Ισως μια μερα οταν χαθω, γυρνωντας παλι στο βυθο
και με την νυχτα, μυστικα, γινουμε παλι ταιρι,
αυτο το ανευρετο φιλι, που το λαχταρησα πολυ,
σα μια παλια της οφειλη, να μου το ξαναφερει!
"

Ν. Λαπαθιωτης [ερωτικο] 1928


Ε. Αρβανιτακη. Το 1987 το ερμηνευει με την τελεια φωνη της, σε μουσικη επενδυση του Ν. Ξυδακη

2013 κι ολα παραμενουν αξεπεραστα και συνεχιζουν το ταξιδι τους στο χρονο.

Για την ημερα ποιησης αλλα και... επιβιωσης!


Monday, March 18, 2013

keep walking




Δεν ελεγε να νυχτωσει χθες. Ενα περιεργο πραγμα. Μπλε, μπλε σκουρο, βαθυ μπλε αλλα οχι νυχτα. Ισως επειδη ειχε αρκετες μερες συννεφια και σημερα η διαυγεια του θολου εσβηνε πολυ πολυ αργα. Σαν να ρυθμιζε καποιος τη φωτεινοτητα της οθονης του υπολογιστη του. Μαλλον η ανοιξη ειναι που κανει αισθητη πλεον την παρουσια της και ο Βιβαλντι τη διαλαλει με το βιολι του.

"Να ζω θα ηθελα
αποκοιμισμενος
μες στο γλυκο βουητο
της ζωης
"

[ΣΑΝΤΡΟ ΠΕΝΝΑ]

Sunday, March 10, 2013

Michel Legrand


Οι ομπρελες του Χερβουργου.

Αφορμη για να ξαναθυμηθω τον θρυλικο πλεον συνθετη Μισελ Λεγκραν και την αξεπεραστη μουσικη του για τον κινηματογραφο, ηταν η συνεντευξη του στην Μαρινα Κουβελη. στην εφημ. των συντακτων και ιδιαιτερα οι απαντησεις του συνθετη στον επιλογο της συνεντευξης, οπως: "Τη ζωντανια και την ευτυχια που μου εχει χαρισει η μουσικη δεν μπορει να την αντικαταστησει κανενα βραβειο. Στη ζωη δεν ζεις καλα με τις επιβραβευσεις, ουτε με τις κριτικες, ουτε καν με το χειροκροτημα. Η ουσια ειναι η ποιοτητα της ζωης που εξασφαλιζει ο καθενας μας στο περασμα του χρονου. Ειναι πολυ προσωπικη υποθεση η ευτυχια και στις προσωπικες υποθεσεις καλο ειναι να μην αφηνουμε κανεναν να επεμβαινει. Τολμω να πω οτι ουτε καν το κοινο και η αναγνωριση που πηρα απο αυτο μου δημιουργησαν ποτε την ψευδαισθηση της ευφοριας. Ειμαι ο αυστηροτερος κριτης του εαυτου μου. Δεν χρειαζομαι αλλον να κανει αυτη τη δουλεια."

Saturday, March 02, 2013

almond





Δεν ξερω τι ειναι προτιμοτερο. Να προλαβω να διαβασω καπως, εστω κι αργα το βραδυ ξαπλωμενος την εφημεριδα, κρατωντας καποια επαφη με τα τρεχοντα γεγονοτα, η να συνεχισω την αναγνωση ενος βιβλιου απο ΄κει που το σταματησα. Να επικεντρωθω σε κατι αποκλειστικα, η να διασπαστω στις ατελειωτες διαδρομες του διαδικτυου. Κι αυτα βεβαια,  μονο μεσα στ'ασφυκτικα χρονικα περιθωρια, λιγο πριν την πολυποθητη βραδυνη αναπαυση, αναβαλοντας συνεχως τις οποιες προσωπικες επιλογες. Για τα υπολοιπα ουτε λογος. Ετσι, δεν προλαβα κι εφετος να δω για ποτε ανθισε η αμυγδαλια.

Guests
counter on blogger