Αναγνωσεις

Οταν πηρα στα χερια μου τις "Σημειωσεις ενος πλασιε γυναικων" δεν ημουν σιγουρος τι ακριβως θα περιειχαν, η μαλλον ο τιτλος υποδεικνυε τουλαχιστον κατι γυρω απο οτι υπονοουσε. Δεν ηταν ετσι τα πραγματα η μαλλον δεν ηταν μονο αυτο. Αλλα πολλα & πολυ περισσοτερα, κι ο τιτλος ισως το αδικει ως προς το περιεχομενο του. Το βιβλιο με κατεκτησε απο την πρωτη σελιδα, απο τον προλογο, ετσι οπως αυτοσυστηνεται ο πρωταγωνιστης, ο Μπραβο, που δεν φαινεται να ειναι ενας συνηθισμενος ανθρωπος, αν και οπως σημειωνει ο ιδιος σε καποιο σημειο: "Οταν ηρθα στον κοσμο ολα ηταν στη θεση τους. Και με το παραπανω θα ελεγα, υπο το φως των γεγονοτων που ακολουθησαν..." Η ιστορια του, σχεδον  κινηματογραφικη ξεκινα απο τον Απριλιο του ΄78 και φθανει στο Μαη του ΄98 καπου στο Μιλανο περιγραφοντας με εξαιρετικη ακριβεια τοπους και χαρακτηρες. Πιστευω μαλιστα οτι ειναι κι ενα καλογραμμενο σεναριο, ετοιμο για να μεταφερθει στη μεγαλη οθονη. Τα γεγονοτα εξελλισσονται με τετοιο ρυθμο που δεν ειναι ευκολο να τον διακοψεις πριν αλλαξεις σελιδα, μεχρι να φθασεις στη τελευταια του λεξη. "Ο νομος των ανθρωπων ειναι μια γραμμη τραβηγμενη με το χερι και μαλιστα με οχι κι εξαιρετικα σταθερο χερι. Αλλος υπερβαινει τα ορια κι αλλος τα σεβεται. Εγω εχω την πεποιθηση οτι ζω πανω απο αυτα, ανυψωμενος ισαμε μια σπιθαμη, χωρις ποτε ν΄ακουμπω τα ποδια μου στη μια η στην αλλη πλευρα..." Η αφηγηση δεν ειναι μονοδιαστατη, αλλα καταφερνει να στηνει το σκηνικο σε καθε κινηση χωρις περιττες λεπτομερειες, τροφοδοτωντας την περιεργεια και την εντονη αναμονη των επομενων εξελιξεων που ξεπερνουν και τον πρωταγωνιστη. Ισως γιατι η ζωη εξαρταται απο το ποσα πραγματα ξερεις. "Θα ηθελα να της εξηγησω οτι στην πραγματικοτητα τα βιβλια ειναι καταρα. Οι αισιοδοξοι ειναι πεισμενοι οτι διαβαζοντας βιβλια καταπολεμουν την αγνοια τους, οι ρεαλιστες ειναι σιγουροι μονο για το γεγονος οτι ετσι εχουν αποδειξη της αγνοιας τους. Το μετρο της μη γνωσης ειναι στην πραγματικοτητα η ειδοποιος διαφορα απο αθρωπο σε ανθρωπο..." Δεν ειναι μονο μια απλη παραθεση γεγονοτων και μαλιστα τοσο κοντα στην πραγματικοτητα, αλλα και η αυθορμητη, σε καποια σημεια φιλοσοφικη διαθεση που πηγαζει απο την εμπειρια του ηρωα. "...κατα βαθος, αυτο ειμαστε και τιποτα παραπανω: μια απλη σειρα απο στασεις και θεσεις, λεξεις που διασταυρωνονται οσο εμεις περπαταμε, κοιμομαστε, παιζουμε, κανουμε ερωτα, γυρναμε στο σπιτι με ριγη και πεφτουμε στο κρεβατι αρρωστοι' ωσπου, μια μερα, τα παντα κατακυρωνονται και συνειδητοποιει κανεις οτι το αινιγμα, αυτο που προσπαθει να λυσει εδω και τοσον καιρο και με τοσον κοπο, δε θα μπορεσει ποτε να λυθει." Μια ιστορια 500 περιπου σελιδων που ομως τρεχουν με την ταχυτητα μιας οκτακυλινδρης φεραρι στους νυχτερινους δρομους του Μιλανου. Πραγματικη απολαυση.