Μια στιγμή ή μια ζωή
"Όσο γερνάω διαπιστώνω ότι οι πιό δυστυχισμένοι άνθρωποι που γνωρίζω είναι αυτοί που έχουν επιτύχει περισσότερο στο επάγγελμά τους"
[ Ανί Λεκλέρ ] *
[ Ανί Λεκλέρ ] *
* Γαλλίδα φιλόσοφος & συγγραφέας, σύντροφος του
Ν. Πουλαντζά με τον οποίο είχε αποκτήσει μια κόρη,
την Αριάν. Πέθανε πέρυσι τον Οκτώβριο στο Παρίσι,
σε ηλικία 66 ετών.
posted by Caesar @ 2/09/2007 11:34:00 AM
17 Comments
17 Comments:
Καλημέρα.
Σωστή η διαπίστωση.
Οπότε είμαστε σχεδόν όλοι λίγο ως πολύ δυστυχισμένοι.
Ετσι κι αλλιώς.
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο out there.
Περισσότερο νομίζω όσοι είναι προσκολλημένοι στην καριέρα. Την τοποθετούνε πάνω απ' όλα. Παραμερίζοντας & ξεχνώντας ανθρώπους, πρόσωπα και απλές καθημερινές χαρές.
Άλλο η καριέρα και άλλο η προσωπική αναζήτηση του 'νοήματος' της ζωής σου. Εκτός κι αν είσαι ένας Γ. Άλεν, ένας Γιάλομ, ή τελος πάντων, κάποιος που έκανε καριέρα μέσα από τις υπαρξιακές του εξερευνήσεις.
Σωστή η κυρία.
Πράγματι, είναι χαρακτηριστικές και οι δύο περιπτώσεις που ανέφερες αγαπητή dawkinson. Φαίνεται ότι έχουν καταφέρει να τα συνδυάσουν και να τα ισορροπίσουν σχεδόν όλα, κατορθώνοντας μέσα από προσωπικές εσωτερικές διαδρομές & αναζητήσεις, να αναδείξουν τα υπαρξιακά προβλήματα & αδιέξοδα φθάνοντας ταυτόχρονα στο αποκορύφωμα της καριέρας τους.
Ενα άλλο αξιοπρόσεχτο γι αυτούς τους δύο που μνημόνευσες, είναι ότι & οι ταινίες του Γ. Άλεν & τα βιβλία του Ιρ. Γιάλομ, έχουν πολύ μεγαλύτερη αποδοχή & αναγνώριση στην Ευρώπη απ΄ότι στην Αμερική.!
Θα συμφωνήσω με την Ανί.Έχω γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους και παρ'όλο που τους θαυμάζω, τρομάζω με την μονόπλευρη ζωή τους
...ενώ θάπρεπε να τρομάζουν οι ίδιοι με τον εαυτό τους. Αλλά αυτό ξέρουν, αυτό κάνουν & αυτοθαυμάζονται.
Το κακό είναι ότι αυτοί που δουλεύουν πολύ, τις περισσότερες φορές το κάνουν γιατί αποφεύγουνε να ασχοληθούνε με τα προσωπικά τους.
κι όταν χρειασθεί να τ' αντιμετωπίσουν, αγαπητή zoi,
τα βρίσκουν μπαστούνια ;)
Κρίμα δεν είναι;
Δεν ξέρω, μερικές φορές οι συγκυρίες δημιουργούν ελάχιστες δυνατότητες για επιλογές, ή σε παρασύρουν σε κάποιο modus vivedi.
Αν ισχύει αυτό, εγώ δεν πρόκειται ποτέ να δυστυχήσω...:)
Εύστοχο !
Εχεις ήδη το κλειδί της ευτυχίας:)
Αλλά, πρόσεχε να μην σου το κλέψουν;)
ΥΓ: ευχαριστώ για την υπόκλιση (στη φωτό)
Λογικό. Στην δύση της ζωής κάποιου τι μπορεί να του προσφέρει μια επιτυχημένη καριέρα εκτός από αυτά που πλέον του είναι παντελώς άχρηστα?
Ναί, η ζημιά έχει ήδη γίνει, αν και ποτέ δεν είναι αργά :΄)
Έχω γνωρίσει μερικούς...
δεν είναι τυχαίο πως οι υπόλοιποι δηλώνουν πως είναι ευτυχισμένοι που κάνουν αυτό που αγαπούν, ο συνδυασμός ακούγεται επιτυχής από την άλλη είναι απολύτως φυσικό κερδίζοντας κάτι να στερείσαι κάτι άλλο.
@ dodos:
κι εγώ...!
@ elen:
νόμος της φύσης τελικά... απαράβατος.
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home