Από τον ουρανό
Θάθελα να βρισκόμουν στη θέση ενός χαρταετού, στα χέρια ενός μικρού παιδιού, πολύ ψηλά, με χρώματα ζωηρά και να νιώθω τη χαρά του, στην προσπάθεια να τον κρατήσει όσο γίνεται καλά, κόντρα στον άνεμο και πάνω από τη θάλασσα. Να του γνέφω γι αυτά που βλέπω από κεί πάνω, και να παίζουμε τρέχοντας και κάνοντας κύκλους απέραντους στο γαλάζιο όνειρο. Ακροβατικά που κόβουν την ανάσα, με γρήγορους ελιγμούς, περνώντας ανάμεσα από άλλους για να ξεφεύγει πιο μακριά. Ξαναγυρνώντας να πετάξουμε μαζί γύρω από κάθε πλοίο και νησί στους ανοιχτούς ορίζοντες μια κουκίδα μικροσκοπική...
posted by Caesar @ 2/18/2007 02:16:00 AM
9 Comments
9 Comments:
Πόση αγνότητα πλυμμηρίζει το κείμενό σου !
Καλημέρα.
Ξέρεις πέφτουνε οι αετοί.
Οπως πέφτουνε και οι άνθρωποι!.
Κι ύστερα πάλι ξανασηκώνονται.
Καμιά φορά ξεφεύγουν κι από τον έλεγχο και ταξιδεύουν πέρα από το μετρημένο σκοινί.
Κι εμείς!
πολλές εικόνες, τόση λαχτάρα. μου θύμισες όταν μικρή μου έφευγαν μπαλόνια από τα χέρια πόσο αγωνιούσα για το που πάνε, που βρίσκονται τώρα που από μένα έφυγαν. πολύ όμορφο ;)
Προσπάθησα να κάνω έναν χαρταετό να πετάξει πριν από μερικούς μήνες και ήταν πανωλεθρία. Μου έσπασαν τα νεύρα! Από τότε, ούτε ν' ακούω δεν θέλω γι αυτούς!
ΥΓ. Σε πρότεινα για την "μπλογκοπυραμίδα". Καταλαβαίνω αν δεν θέλεις ν' αποκαλύψεις πράγματα για τον εαυτό σου, αλλά στο γράφω εδώ για την περίπτωση που δεν το ξέρεις.
Ενδιαφέρον.. Οι περισσότεροι ονειρεύονται πως πετάνε ως πτηνά.. Δεν βγάζω τον εαυτό μου εκτός.. Η πορεία του χαρταετού είναι λίγο-πολύ προδιαγεγραμμένη, ή μάλλον το ταξίδι του έχει ημερομηνία λήξης. Αυτό δε συμβαίνει όταν είσαι χελιδόνι, ή αητός....
@ ioanna:
με τόση νοθεία γύρω μας, ναί;)
@ maro_k:
μα εκεί δεν είναι πιό όμορφα, όταν ξεφεύγεις κι από τον έλεγχο;!
@ elen:
νάσαι σίγουρη ότι κάπου θα σε περιμένουν:) [όπως είδα σ' ένα φίλμ μάλιστα, την "Ανακύκλωση" κινέζικης παραγωγής & πολύ ενδιαφέρον]
@ 3parties a day:
πιστεύω όμως ότι έχεις καταφέρει πολύ πιό δύσκολα & περίπλοκα πράγματα, πιό ρεαλιστικά ίσως;)
ΥΓ:μόλις ...προσγειωθούμε.
@ nakupenda:
έχω την εντύπωση, πως όλα έχουν ημερομηνία λήξης, αλλά και προδιαγεγραμένη πορεία. Εδώ σε θέλω όμως:))
Κι όλα κάτω τόσο μικρά και ασήμαντα και ίδια...Ελευθερία.
όποτε μπορέσετε περάστε από το blog, σας έχω κάτι ;)
@ Dawkinson :
...απεριόριστη, έστω & για λίγο;)
@ elen
σπεύδω...
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home