Ομίχλη
Είναι Παρασκευή, κι είναι ακόμη πρωϊ. Εχει ομίχλη κι η θάλασσα δεν ξεχωρίζει απ' τον ουρανό. Έχει γίνει ένα. Έχει ενωθεί ! Κάποια πλοία διακρίνονται αμυδρά, από τα φώτα τους, μακριά. Σαν τις σκέψεις του μυαλού μου. Μακρινές κι αυτές. Μου θυμίζει λίγο και την "ομίχλη" του Τζών Κάρμπεντερ. Τη γυναίκα ψηλά στον φάρο που είχε στήσει έναν ραδιοφωνικό σταθμό. Έτσι νομίζω μερικές φορές, οτι εκπέμπω κι εγώ από εδώ... Κάποια στιγμή η ομίχλη θα φύγει σέρνοντας μαζί το σιωπηλό της πέπλο μ' ένα ελαφρύ θρόϊσμα, πηγαίνοντας κάπου αλλού, σαγηνεύοντας τους φευγάτους...
Καλό Σ / Κ ;))
posted by Caesar @ 2/23/2007 10:08:00 AM
19 Comments
19 Comments:
Καλημέρα και καλό π/σ/κ! :-)
Καλημέρα!
Πού αλλού πηγαίνει?Μήπως ξέρεις?
Καλό Σ/Κ να έχουμε...
όταν ίσως θ'ακούγομαι και εγώ χωρίς παράσιτα?
πολύ καλημέρα μας
Αχ, μωρέ με αυτές τις θάλασσες και τα ταξίδια σας πρωί-πρωί.
Σε mood φυγής με βάζετε, και δεν μπορώ να το υλοποιήσω.
"ωραια η θεσσαλονικη, αλλα μ'αυτη την ομιχλη θα σε πιανει η ψυχη σου.."
ειχα βαρεθει να το ακουω.
τελικα εμενα η ομιχλη που φερνει μεσα απο τη μελαγχολια της μια απροσδιοριστη ευτυχια. γιατι ευελπιστω, υποσυνειδητα, πως αν ταρακουνησω λιγο την αχλυ πανω απο τη θαλασσα, θα εμφανιστει κατι ομορφο, κατι που οταν τυφλωνομαστε απο τον πολυ ηλιο δεν μπορουμε να το δουμε. δεν εχει εμφανιστει ακομα, αλλα το παλευω..
Θα σαγηνευθούν άραγε οι φευγάτοι αμα διαλυθεί η ομίχλη? δεν νομίζω, μετά θα έλθουν τα κύματα.... καλό σ/κ
@ debby:
thx, η παρασκευούλα άλλωστε, είναι μια πολλά υποσχόμενη...
@ ionna:
έλα ντε, μακάρι νάξερα ;))
@ elen:
πάλι μου θύμισες ένα καλό φίλμ: "Φονική συχνότητα" :))
@ maro_k:
μια ζωή φευγάτος με θυμάμαι ;)
@ neutrino:
[Ήτανε κείνη τη νυχτιά που φύσαγε ο Βαρδάρης... /...
........................
Κάτου από φώτα κόκκινα κοιμάται η Σαλονίκη. /
Πρίν δέκα χρόνια μεθυσμένη μου΄πες "σ΄αγαπώ" /
Αύριο, σαν τότε, και χωρίς χρυσάφι στο μανίκι, /
μάταια θα ψάχνεις το στρατί που πάει για το Depot.]
( N.K.)
@ Athanassios :
Θα σαγηνευθούν άραγε οι φευγάτοι αμα διαλυθεί η ομίχλη?
Όχι βέβαια θα ...ξενερώσουν;)))
Όσο για τα κύματα, ποιός μπορεί να τα δαμάσει;;;
H ομίχλη σβήνει την πραγματικότητα και παραπέμπει στο όνειρο. Αμβλύνει τα σχήματα, γκριζάρει τα χρώματα και απαλύνει τις διαχωριστικές γραμμές, γι' αυτό αρέσει στους φευγάτους.
Ηθελα να σχοολιάσω τα 5 σου, αλλά δε με άφηνε ο blogger. Δεν είναι ότι ξέχασες να μεγαλώσεις, αλλά μεγάλωσες ωραία, διατηρώντας το παιδί μέσα σου.
Επίσης, χαίρομαο πολύ που σε σχολιάζω κι εγώ.
Λίγο μελαγχολικό αλλα συνάμα όμορφο...
Καλο Σ/Κ :)
καλό ΣΚ και σε σένα!
ωραία χειμωνιάτικη ομίχλη Θεσσαλονίκης...
@ Αίσθησις :
...την εξορθολόγησες πολύ & θα μας αφήσει... ;))
[Οι άλλοι, μάλιστα, απορούσαν που έμενε ακόμη παιδί. / Δεν ήξεραν πως απλώς είχε αργοπορήσει. /]
(Τ.Λειβαδίτης)
@ Agnwsth :
Μελαγχολική ομορφιά ίσως ;)
@ μεθυσμένα χρώματα :
καλό Σ/Κ κι ας είναι & λίγο ...μεθυσμενάκι:))
@ Desposini Savio :
ναί, ένα από επίσημα ενδύματά της !
Ξύπνησα νωρίς σήμερα. Γύρω στις 7.Έριξα μια ματιά έξω και είδα ομίχλη από την υγρασία. Εντυπωσιακό. Και μετά ύπνος πάλι. Όνειρα κουλουβάχατα,πραγματικότητα κουλουβάχατα. Θέλω την μοναξιά μου.
Λες η ομίχλη που είδα να ήταν η δική σου ομίχλη
Και λες εκείνη η γυναίκα ψηλά στο φάρο να ήμουν εγώ;
@ candyblue:
[Επεσε το πούσι αποβραδίς
-το καραβοφάναρο χαμένο-
κ' έφτασες χωρίς να σε προσμένω]
καλημερα και καλη εβδομαδα!
Διαλύθηκε κι η ομίχλη...Κρίμα!
όμορφο...
@ Dawkinson:
Με γοητεύει ο αθόρυβος & διακριτικός της τρόπος της έλευσης αλλά και της αποχώρησής της ;)
@ elena :
... και μυστηριώδης:)
Topia sthn omixlh...
H saghnh ths eukola metatrepetai se asfyxia!
Kalhmera agapite!
@ Ι.C.
...άσε που καθυστερούν και τις προσαπογειώσεις ;))
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home