Sunday, March 10, 2013

Michel Legrand


Οι ομπρελες του Χερβουργου.

Αφορμη για να ξαναθυμηθω τον θρυλικο πλεον συνθετη Μισελ Λεγκραν και την αξεπεραστη μουσικη του για τον κινηματογραφο, ηταν η συνεντευξη του στην Μαρινα Κουβελη. στην εφημ. των συντακτων και ιδιαιτερα οι απαντησεις του συνθετη στον επιλογο της συνεντευξης, οπως: "Τη ζωντανια και την ευτυχια που μου εχει χαρισει η μουσικη δεν μπορει να την αντικαταστησει κανενα βραβειο. Στη ζωη δεν ζεις καλα με τις επιβραβευσεις, ουτε με τις κριτικες, ουτε καν με το χειροκροτημα. Η ουσια ειναι η ποιοτητα της ζωης που εξασφαλιζει ο καθενας μας στο περασμα του χρονου. Ειναι πολυ προσωπικη υποθεση η ευτυχια και στις προσωπικες υποθεσεις καλο ειναι να μην αφηνουμε κανεναν να επεμβαινει. Τολμω να πω οτι ουτε καν το κοινο και η αναγνωριση που πηρα απο αυτο μου δημιουργησαν ποτε την ψευδαισθηση της ευφοριας. Ειμαι ο αυστηροτερος κριτης του εαυτου μου. Δεν χρειαζομαι αλλον να κανει αυτη τη δουλεια."

5 Comments:

At 10/3/13 09:44 , Blogger fish eye said...

φιλοσοφια που αποκτιεται με τα χρονια και την εμπειρια της ζωης caesar..

αυτη η μουσικουλα δεν ειναι ''ευτυχια'';

http://www.youtube.com/watch?v=edWUyoC7OwI&list=PLA6C1FCDCD1DDFD8B

 
At 10/3/13 18:58 , Blogger kovo voltes... said...

Αλήθεια, εάν κάποιος έχει τα κότσια να κρίνει τον εαυτό του (για μένα θέλει τόλμη, διότι πρέπει να ξεπεράσεις όσο μα όσο γίνεται την υποκειμενικότητα), τον ενοχλεί να τον κρίνουν οι άλλοι?
Εξάλλου, θέλουμε δε θέλουμε πάντα κάποιος θα βρεθεί να πει κάτι για μας (καλό ή κακό) όπως και εμείς συνειδητά ή ασυνείδητα πράττουμε για άλλους...

 
At 10/3/13 20:44 , Blogger Caesar said...

ok, δεν ειναι θεσφατο αυτο που υποστηριζει ο αγαπημενος συνθετης, αλλα συνηθως, ενας ανθρωπος που εχει διανυσει περι τις οκτω δεκαετιες με μια ζωη γεματη απο εμπειριες, επιτυχιες και αποτυχιες, διεθνη αναγνωριση και καταξιωση με τις δημιουργιες του, υποθετω, οτι η απαντηση που δινει αφορα πλεον κατι βαθια προσωπικο που δεν το αγγιζει καμια κριτικη, θετικη/αρνητικη και ισως εκει τοποθετει την ουσια της ζωης του. Αν μαλιστα αντιλαμβανομαι ορθα, δεν θεωρει ευτυχια τις επιβραβευσεις τα χειροκροτηματα και τις καλες κριτικες, αλλα μια ποιοτικη ζωη ετσι οπως την χτιζει κανεις στο περασμα του χρονου.

Ισως ειναι και θεμα φιλοσοφικης στασης, οπως σημειωνει και η [ ❤ ] με την ηρεμη μουσικουλα που μας παραμπεμπει.

 
At 11/3/13 12:35 , Blogger prasino liker said...

Μακαρι να μπορουσαμε να ειμαστε μονο εμεις οι κριτες του εαυτου μας.Δεν τα καταφερνομε παντα.Κακα τα ψεματα θελομε την γνωμη των αλλων η πως μας βλεπουν οι αλλοι.Ισως περνωντας τα χρονια να γινομαστε πιο ωριμοι και να μην χρειαζομαστε την κολακια ,τα ψευτικα πολλες φορες λογια,τους δηθεν επαινους.Σιγουρα η μουσικη μπορει να μας οδηγησει περα απο την καθημερινοτητα .Μαλλον μπορει να βοηθησει να πεταξομε .Να διωξει την θλιψη να μας κανει πιο ομορφους και γλυκους μεσα απο την μελωδια.Τυχη να συνθετεις .
Καλη μερα Caesar .

 
At 11/3/13 21:03 , Blogger Caesar said...

Δυσκολο να ειμαστε μονον εμεις οι ιδιοι οι κριτες του εαυτου μας. Ελλοχευει η υποκειμενικοτητα. Απο την αλλη παλι παραμονευει η κολακια η ο φθονος. Ομως το εργο ενος δημιουργου ειναι εκεινο που θα τον συνοδευει με μια "αυτοδικαιη" θα ελεγα κριτικη απο ολους μας.
Τυχη να συνθετεις, τυχη να δημιουργεις,
Likeraki...

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

Guests
counter on blogger