vertigo

Άφιξη αναχώρηση
Αναχώρηση άφιξη
χιλιόμετρα & μίλια ναυτικά
Υποδοχή διαμονή
ποτό και μουσική
ακτή μαγική
Άφιξη αναχώρηση
περίμενε έχω μπερδευτεί
ανατολή δύση
εξοχή μαγική
διάφανη ατμόσφαιρα
μακρυά από τα κανάλια
της σύγχρονης τηλεοπτικής
....βενετίας

καλοκαιρινα

"...Το αληθινό σου πρόσωπο, φεγγάρι που επιστρέφει
δε θέλει πια να εξαπατά,
δε βρίσκει αντιστάσεις μες στα γρανάζια της ζωής
που ξεκολλούν και σβήνουν τις λάμπες,
όταν μέσα μου βραδιάζει...".

[Ν.-Α. Ασλάνογλου]

χρωμα

[Leonid Afremov]

Aιχμαλωτίζει το χρόνο
και καθοδηγεί τις αισθήσεις
αφοσιωμένη εκστατικά
στο δικό της σύμπαν
αγγίζει τ' αστέρια
ταξιδεύοντας μελωδικά

τη λενε αφροδιτη

[Στο βραδυνο αστερι]

Εσύ ξανθέ άγγελε του δειλινού
τώρα, καθώς ο ήλιος γέρνει στα βουνά,
άναψε του έρωτα τη λαμπερή σου δάδα

[Ουίλιαμ Μπλέηκ]


Την λένε αφροδίτη & τα χρυσαφένια της
μαλλιά μου παίρνουν τα μυαλά.
Τα γαλανά της μάτια γαλάζιες θάλασσες
σε αιγαιοπελαγίτικα νησιά.
Τη λένε αφροδίτη και το ηλιοκαμένο της κορμί
ξεπροβάλει πάντα θελκτικό μέσα από τα λευκό της φόρεμα.
Τη λένε αφροδίτη και το χαμόγελό της φωτίζει την ψυχή.
Τη λένε αφροδίτη κι ήρθε ξαφνικά.
Τη λένε αφροδίτη κι είναι όλα μια χαρά.
Τη λένε αφροδίτη κι είναι τόσο κοντά.
Τη λένε αφροδίτη μα δεν την έχω αγκαλιά,
είναι ...παντρεμένη με παιδιά.

summer

Θα σου χαρίσω ένα καλοκαίρι
να το έχεις για τις κρύες νύχτες του χειμώνα

Θα σου χαρίσω ένα καπέλο με βροχή
για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού

Κι ένα μεγάλο δένδρο για να ξαπλώνεις στον ίσκιο του.

Θα σου ζωγραφίσω κι ένα ανοιχτό παράθυρο
για νάρχεσαι τις νύχτες κοντά μου.

Gone with the Wind

"Έπαιζε με τον πέπλο της φιλώντας το κορμί της
τ' αγέρι του βραδιού.
Τ' ανάβλεμμά της χάιδεμα της νιότης' η φωνή της ρυθμός του τραγουδιού."
[Κωστής Παλαμάς]

Ιούλιος & καλοκαίρι, όμορφη κι ευχάριστη εποχή για όσους μπορούν να την απολαύσουν, κοντά σε μια θάλασσα σε κάποιο νησί, ή οπουδήποτε μπορεί να σε οδηγήσει αυτός ο ...άνεμος της ελευθερίας που περνάει μέσα από κάθε χώρο που μας κρατά αιχμάλωτους των επιλογών μας.

"Βρίσκω ότι ο άνεμος ταιριάζει ιδιαίτερα στη γυναίκα,
με τα μακρυά λυτά μαλλιά της που κυματίζουν αγέρωχα πάνω σε μια μηχανή ή στο ανοιχτό αυτοκίνητο καθώς τρέχει στο δρόμο,
με το ανάλαφρό της ένδυμα του καλοκαιριού που προσφέρεται σπονδή στις διαθέσεις μιας απογευματινής αύρας,
κρατώντας το καπέλο της τη στιγμή του αποχαιρετισμού στο κατάστρωμα ενός πλοίου που σε λίγο θα διασχίσει το πέλαγο..."

Όταν φυσάει ανοίγω το παράθυρο, μαζεύοντας κάπως τα χαρτιά μου αλλά συνήθως κάποιο από αυτά θα ξεφύγει & θα το πάρει μαζί του ο αέρας. Το αφήνω χωρίς να το εμποδίσω & το βλέπω όπως απομακρύνεται από ψηλά χορεύοντας στα ρεύματα που το παρασύρουν κάπου αλλού, ίσως καλύτερα από εκεί που βρισκόταν.