In search of a midnignt kiss

Mεταξύ 25ης Δεκεμβρίου & της 1ης Ιανουαρίου ο αριθμός ατόμων στο Match.com, το GraigListi & το MySpace αυξάνεται κατα 300%

[The Los Angeles Gazette]

"Το μεσονύκτιο φιλί δεν είναι ένα οποιοδήποτε φιλί. Είναι όλη η ελπίδα του ρομαντισμού της χρονιάς που θα έλθει σ' ένα λεπτό. Και σε αυτό το φιλί υπήρχε τόσο κάλεσμα, σχεδιασμός, όλα έτοιμα για τη στιγμή που θα έρθει. Όταν θα νιώσεις το βάρος της επόμενης χρονιάς που θα έρθει με τη μοναξιά και τις χαμένες ευκαιρίες των περασμένων χρόνων.

Επί χρόνια δούλευα σε βίντεο κλάμπ και πάντα είχα να κάνω με ανθρώπους που θεωρούσα δικούς μου. Με πληγωμένες ψυχές που μισούσαν την ατμόσφαιρα της νύχτας με εκείνους που ήθελαν κρυφά να λυπούνται τον εαυτό τους και να μεθύσουν με τα ρομάντζα των άλλων. Αυτός ήμουν εγώ. Περιμένοντας να ξεσπάσει η βραδυά. Μα κάποιες φορές είσαι τόσο μόνος που δεν μπορείς ν' ακολουθήσεις τη ρουτίνα."

Όλες μας οι επιθυμίες γίνονται πιο έντονες κατά τη διάρκεια μιας ξεχωριστής μέρας όπως η παραμονή της πρωτοχρονιάς. Αποκτούν νόημα & πάθος ιδιαίτερα έντονο & αν αφήσουμε κάπως ελεύθερο τον εαυτό μας θα μας οδηγήσει σ' αυτό το γοητευτικό μονοπάτι όπως τους δύο πρωταγωνιστές της ταινίας "In search of a midnignt kiss"

Γιατί, τί άλλο ν' αναζητήσει κανείς σε μια πολυάνθρωπη πόλη όπως το Λ.Άντζελες ή οπουδήποτε αλλού όταν η ευτυχία στις ανθρώπινες σχέσεις "κρέμεται απο μια κλωστή" & καλό να την απολαύσεις πριν κοπεί!
Τα καλύτερα πράγματα, όταν συμβαίνουν στη ζωή μας, είναι απρόσμενα & τα πιο υπέροχα & φανταστικά δεν πρόκειται να διαρκέσουν παρά μόνο όσο κρατάει ένα μεταμεσονύχτιο φιλί.

Η συνάντηση που προέκυψε μεταξύ των δύο ηρώων, κάπως ανορθόδοξα διατυπωμένη σε ηλεκτρονική αγγελία:
[...αναζητείται μισάνθρωπος. Αν απαντήσεις δεν είσαι ο τύπος με τον οποίο θα έβγαινα... ]
& η απάντηση που έρχεται, εξ' ίσου απολαυστική:
[Θα συναντηθούμε & μέσα σε 5 λεπτά θα καταλάβω αν μου αρέσεις ή όχι, χωρίς παρεξήγηση θα δώ άλλους 3 πριν συναντήσω εσένα, θα δώ ποιός μου αρέσει περισσότερο, εντάξει;]
εξελίσσεται πολύ ενδιαφέρουσα με διαλόγους εκπλήξεις, με προσωπικές εξομολογήσεις των δύο πρωταγωνιστών και σε διαδρομές-οδοιπορικό-ξενάγηση στο ρεαλιστικό σκηνικό της πόλης σε σημεία αναφοράς του(Λος Άντζελες).

Μπορεί να βρισκόμαστε ανάμεσα με αγαπητούς φίλους και συγγενείς, σε ευχάριστη εορταστική & χλιδάτη ατμόσφαιρα σε κάποιο κέντρο διασκέδασης για ρεβεγιόν ή σε σύναξη για τυχερά παιχνίδια κλπ.
Με τίποτα όμως δεν θα έχανα μια παρόμοια κατάσταση όπως αυτή που παρουσιάζεται σ' αυτό το υπέροχα ατμοσφαιρικό φίλμ του αμερικάνικου ανεξάρτητου κινηματογράφου, σε σκηνοθεσία του Άλεξ Χόλντριτζ με τον Σκοτ Μακνέρι & τη Σάρα Σίμοντς.

xmas

Tα όνειρα ζωντανεύουν αυτές τις νύχτες. Αφήνουν τα σώματά μας & τρέχουν στους δρόμους.
Στολίζουν & φωτίζουν τα δένδρα. Μπερδεύουν τα χρόνια τις ώρες τις στιγμές τα χρώματα τα πρόσωπα τ' αστέρια, κόκκινο πράσινο πορτοκαλί.
Αλλάζουν τα σχέδια μας, κάνουν ό,τι θέλουν και κανείς δεν μπορεί να τα σταματήσει. Ποιά είναι η αναλογία του αληθινού & του ψεύτικου.
Σε ποιό σημείο σταματάει η πραγματικότητα κι αρχίζει το όνειρο;
Στη στιγμή της απογείωσης από την πίστα ενός αεροδιαδρόμου; σ'ένα άγγιγμα των χειλιών; σ' ένα αμφίδρομο βλέμμα; ή στην ανάγνωση ενος μηνύματος που έρχεται όταν δεν το περιμένεις...
[Une orange sur la table / Ta robe sur le tapis / Et toi dans mon lit / Doux present du present / Fraicheur de la nuit / Chaleur de ma vie]
(J.Prever)

συνεχεια

Aνηφορίζω. Μονοπάτι. Καλντερίμι. Λαχανιάζω. Πέτρα στρωμένη παντού. Τα σπίτια γίνονται πιο όμορφα με την πέτρα. Ανηφορίζω. Αναπνέω. Οξυγόνο. Καθαρό. Ατόφιο. Φως διάφανο. Φύλλα πεσμένα τριγύρω. Τρίζουν στα βήματα. Λίπασμα στο χώμα & στη σκέψη μου. Ανακύκλωση. Συναισθημάτων & απόψεων. Καινούργιος άνεμος. Δυνατός. Βίαιος & παγωμένος. Πρέπει να βρω καταφύγιο. Δώμα. Μικρό & ζεστό. Στρωμένο & λαμπερό. Από ξύλο & πέτρα. Ξυλόσομπα. Τζάκι. Κόκκινο κρασί, αίμα, πετράδια. Στα μάτια σου. Ανταύγειες. Μαγεία. Ξεφεύγω από παντού. Ορίζοντας. Μακρινός, ατέλειωτος. Όλα είναι ήδη μακριά. Το πιστεύεις;
...mais la vie sépare ceux qui s'aiment,
Tout doucement, sans faire de bruit...

Lion for lambs

Η διαφορετική οπτική στα γεγονότα μέσα από την κάμερα του Robert Redford καταφέρνει να αναδείξει πολλά κι ενδιαφέροντα πράγματα, σε τρία σημαντικά επίπεδα όπως η παιδεία, τα μίντια & η πολιτική ενος ισχυρού κράτους. 

Η Meryl Streep ως δημοσιογράφος που αντιλαμβάνεται την κυνική πραγματικότητα μέσα από τους προπαγανδιστικούς πατριωτισμούς σε μια συνέντευξη, αποφασίζει να να μήν παίξει το παιχνίδι της παραπλάνησης της κοινής γνώμης.

Ο Robert Redford στο ρόλο του καθηγητή προσπαθεί να καταλάβει από τα παιδιά αλλά και να προσφέρει σ' εκείνα ό,τι καλύτερο μπορεί. 

Εστιάζω στη σκηνή όπου προσκαλεί έναν πρωτοετή στο γραφείο του για να μάθει για ποιό λόγο έχει απομακρυνθεί από τις παραδόσεις του, ενώ παρακολουθούμε ταυτόχρονα την πορεία προς το θάνατο σε μια στρατιωτική αποστολή, δύο συμφοιτητών του που κατατάχθηκαν στο στρατό, μεταφέροντας ένα μικρό απόσπασμα από τον διάλογο:
[................... 

Η πολιτική επιστήμη,

Τί επιστημονικό έχει εκτός από τη μελέτη των ψεμάτων που καταπίνουν οι αφελείς ψηφοφόροι;
Η επιστήμη στέκεται μόνο στο πώς να κερδίσεις. Όχι πώς να κυβερνήσεις ή πώς να κάνεις καλό σε όλους. Άσχετα με το πόσο χαζός, διπρόσωπος ή εγκληματίας φανείς.
-Δώσε μου ένα παράδειγμα.
-Οι υποψήφιοι πρόεδροι τώρα. Αναγγέλουν την υποψηφιότητά τους λέγοντας ότι δεν πάνε για πρόεδροι. Τί μαλακίες είναι αυτές;
-Πάντα έτσι γινόταν.
-Δεν νομίζω, γιατί... Με κέρδισε το μάθημα για τους παλιούς φιλοσόφους. Τους Έλληνες. Με κερδίσατε τότε, ήταν φοβεροί. Κάπου.... κάπου με χάσατε.
-Έχεις πάει ποτέ στην Ελλάδα;
-Όχι.
-Όχι, γιατί θα ήξερες ότι η κυβέρνησή τους είναι πολύ πίσω.
-Αυτό δεν είναι το θέμα μου;
Σωκράτης, Πλάτων, Αριστοτέλης. Αν δεν μπορούν να βρούν λύση, τί να κάνω εγώ;
-Γκρίνιαξε. Παράτα τα.
-Θα πληρώνω φόρους Δεν θα παραβιάζω σήματα τροχαίας.
-Θαυμάσια, εγώ σκεφτόμουν κάτι πιο μεγάλο.
-Πιο μεγάλο σαν τί; Σαν μέλος του κογκρέσου;
-Είναι πιο μεγάλο.
-Ναί σούπερ. Να γίνω ένας απ'αυτούς τους σκατιάρηδες νομοθέτες; Να γίνω ένα ανθρωπάκι σαν όλους τους άλλους; Που δεν λένε τίποτα παρόλο που μιλάνε συνεχώς; Να γίνω τύπος που κάνει κήρυγμα ηθικής; ενώ ένας λακές μου την παίζει κάτω απο το τραπέζι; Τύπος που κλέβει κι όταν τον πιάσουν το παίζει θρησκευόμενος; Και πόσοι δεν πιάνονται ποτέ; Αν αυτό είναι πιο μεγάλο απο τον καθημερινό άνθρωπο, γάμησέ τα!
Ναί, εκεί με χάσατε.
-Σχεδόν μ' έπεισες, ότι πραγματικά ξέρεις τι λές! Αλλά δεν φθάνει αυτό. Πρέπει να χτυπήσεις πόρτες....]

Η συνέχεια επί της οθόνης -;)

«Oταν η ευθύνη λείπει από τον κόσμο,
όλες οι σφαίρες είναι αδέσποτες».
[Ν.Βρεττάκος]

Ο χρόνος σταμάτησε εκεί που δεν έπρεπε. Τα φώτα έσβησαν ξαφνικά. Σκόνταψε στο έλλειμμα της ψυχραιμίας & των ανθρώπινων αξιών. Χωρίς πολύ σκέψη έγινε το χειρότερο. Πού χάθηκαν όλα. Είναι λάθος. Κάτι δεν πάει καλά.

" Xαμένα πάνε εντελώς τα λόγια των δακρύων.
Όταν μιλάει η αταξία η τάξη σωπαίνει
-έχει μεγάλη πείρα ο χαμός-
Τώρα πρέπει να σταθούμε στο πλευρό
του ανώφελου."
[Κ.Δημουλά]

Νυχτερινος Δεκεμβρης

Περπατώντας στις νύχτες του Δεκέμβρη, κάθε βράδυ κάθε ώρα μάλλον, ανάβουν όλο και περισσότερα χριστουγεννιάτικα φωτάκια στους δρόμους, στα μπαλκόνια στα παράθυρα, στις βιτρίνες και στις ...σκέψεις μας.
Ο χρόνος κρέμεται κι αυτός από τον τελευταίο του μήνα κι απο τα πολύχρωμα στολίδια στους δρόμους.
Προσπαθεί να κάνει όσα δεν πρόλαβε, αν και γνωρίζει ότι ποτέ δεν πρόκειται να συμβεί αυτό. Ποτέ δεν προλαβαίνεις τίποτε. Εχει πολλούς ακόμη ν' αποχαιρετήσει. Να πιεί αρκετά ποτήρια ακόμη. Δεν προλαβαίνει να ξεκουραστεί πλέον. Ατέλειωτες οι προσκλήσεις και τρέχει από το ένα μπαρ στο άλλο. Ακούει βλέπει, πίνει και τσουγκρίζει, γελάει & ξενυχτάει. Ξέρει ότι πρέπει να βρίσκεται ακριβώς στην ώρα του στο τελευταίο του ραντεβού σε λίγες μέρες. Για να δούμε αν θα προλάβει και φέτος!