μικρες νυχτερινες αποδρασεις
Περπατώντας αργά μες στη νυχτερινή πόλη, απο κάποιο παράθυρο έπεσαν / εμφανίστηκαν, έφθασαν, δεν κατάλαβα ακριβώς πώς, κάποιοι στίχοι, κι αν τους συγκράτησα καλά στη μνήμη, τους παραθέτω κι εγώ εδώ...
"Να είναι νύχτα / με καμμένες τις λάμπες των εθνικών οδών / Ο ηλεκτρολόγος της πόλης να ξεκουράζει / τα δάχτυλά του / κι εγώ / να πάρω την ξύλινη σκάλα / του απέναντι διαμερίσματος / ν' ανέβω / να βιδώσω το φεγγάρι σε πανσέληνο, / έλεγα / κι είχα τα δάχτυλα / μουσκίδι στο πιοτό..."
[Αντιγόνη Βουτσινά]
"Να είναι νύχτα / με καμμένες τις λάμπες των εθνικών οδών / Ο ηλεκτρολόγος της πόλης να ξεκουράζει / τα δάχτυλά του / κι εγώ / να πάρω την ξύλινη σκάλα / του απέναντι διαμερίσματος / ν' ανέβω / να βιδώσω το φεγγάρι σε πανσέληνο, / έλεγα / κι είχα τα δάχτυλα / μουσκίδι στο πιοτό..."
[Αντιγόνη Βουτσινά]
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home