A SINGLE MAN
Τό φταίξιμο, αγαπητέ μου Βρούτε, δεν είναι στ' άστρα, αλλά στον εαυτό μας, σε αυτόν είμαστε υποταγμένοι.
Saturday, June 18, 2022
Wednesday, April 06, 2022
Sunday, February 20, 2022
Friday, February 11, 2022
Χωρίς τέλος...
"Να σε αγγίζω και να πέφτει στα χέρια μου η αγνότητα.
Να σε μυρίζω και να ελευθερώνεται θυμωμένος ο λίβας.
Να σε γεύομαι και να σουρουπώνουν τα χείλη μου.
Να σε ακούω και να τρίζει το στήθος σαν κατάρτι.
Να σε βλέπω και να γεμίζουν οι δεξαμενές της νοσταλγίας."
(Γ. Λίλλης)
Ατέλειωτη επιθυμία, διαρκής έλξη, χωρίς τέλος, μέχρις εσχάτων.
Labels: Valentine's Day...
Thursday, February 03, 2022
Rain in the February..
Μερικές φορές είναι όμορφη η βροχή και μ' αρέσει να περπατώ μαζί της. Είναι όμορφη η βροχή. Πότε έντονη και δυνατή και πότε απαλή και διακριτική..
"Πέφτει η βροχή στυφή / ξεπλένοντας τα πρόσωπα / ξεθωριάζοντας τις παλιές επιγραφές .... /...Στάζει η βροχή απ' τους γιακάδες / γλυστράει μέσα στις τσέπες και υγραίνει τα χέρια / μουσκεύει ένα ξεχασμένο γράμμα / αλλάζει την προσφώνηση / σβήνει τη διεύθυνση ..../ ... Μακρύς ο δρόμος από την επιθυμία στην απόφαση...."
Τ.Πατρίκιος
Saturday, January 01, 2022
Καλοτάξιδο 2022
"Υπάρχει πάντοτε ένα πλοίο / στο βάθος των συλλογισμών μας / Ένα που θα μας έπαιρνε μακρυά / ένα που θα έφερνε γαλήνη / Η εικόνα του ολόκληρη λείπει / Η πορεία του άγνωστη / Μέχρι να το διακρίνουμε / όλο και απομακρύνονται τα καράβια των θρύλων: / Η Αργώ, η Μέδουσα, η Νίνια, η Πίντα, η Σάντα Μαρία, η Πάραλος, ο Ιπτάμενος Ολλανδός, το Καράβι του Δάσους, η Σχεδία του Ροβιντσώνα, ο Ναυτίλος, η Συρακουσία, ο Τιτανικός, η Καλυψώ του Κουστώ και η Κιβωτός, αργή και αγέρωχη / σε πέρας φέρνοντας ξανά / το διπλό προορισμό της / να μην πνιγεί / να πηγαίνει...."
ΛΕΝΑ ΚΑΛΛΕΡΓΗ
Από το βιβλίο: Περισσεύει ένα πλοίο
Friday, December 24, 2021
περιπλανήσεις
Η νύχτα τυλίγει τις σκέψεις μου. Το βλέμμα μου χάνεται στον νυχτερινό ορίζοντα. Τα φώτα της πόλης χρωματίζουν την ατμόσφαιρα. Η μνήμη σε κρατάει κοντά. Σαν κάποιο αιωρούμενο σωματίδιο θάθελα να βρίσκομαι σε απόσταση αναπνοής γύρω σου. Ίσως ένα ξεχασμένο γλυπτό στην είσοδο να σε θωρώ κάθε στιγμή, που θα περνάς.....