Καλοτάξιδο 2022

 "Υπάρχει πάντοτε ένα πλοίο / στο βάθος των συλλογισμών μας / Ένα που θα μας έπαιρνε μακρυά / ένα που θα έφερνε γαλήνη / Η εικόνα του ολόκληρη λείπει / Η πορεία του άγνωστη / Μέχρι να το διακρίνουμε / όλο και απομακρύνονται τα καράβια των θρύλων: / Η Αργώ, η Μέδουσα, η Νίνια, η Πίντα, η Σάντα Μαρία, η Πάραλος, ο Ιπτάμενος Ολλανδός, το Καράβι του Δάσους, η Σχεδία του Ροβιντσώνα, ο Ναυτίλος, η Συρακουσία, ο Τιτανικός, η Καλυψώ του Κουστώ και η Κιβωτός, αργή και αγέρωχη / σε πέρας φέρνοντας ξανά / το διπλό προορισμό της / να μην πνιγεί / να πηγαίνει...."

ΛΕΝΑ ΚΑΛΛΕΡΓΗ
Από το βιβλίο: Περισσεύει ένα πλοίο

περιπλανήσεις

 Η νύχτα τυλίγει τις σκέψεις μου. Το βλέμμα μου χάνεται στον νυχτερινό ορίζοντα. Τα φώτα της πόλης χρωματίζουν την ατμόσφαιρα. Η μνήμη σε κρατάει κοντά. Σαν κάποιο αιωρούμενο σωματίδιο θάθελα να βρίσκομαι σε απόσταση αναπνοής γύρω σου. Ίσως ένα ξεχασμένο γλυπτό στην είσοδο να σε θωρώ κάθε στιγμή, που θα περνάς.....

L' automne à Paris

 «Υπέροχο φθινόπωρο!
Αν ήμουν πουλί θα πετούσα γύρω από τη γη ψάχνοντας για διαδοχικά φθινόπωρα»
γράφει η George Eliot

Κι εγώ την ακολουθώ...

φθινοπωρο

 

"Γυρίσαμε πάλι στο φθινόπωρο, 

το καλοκαίρι σαν ένα τετράδιο που μας κούρασε γράφοντας 

μένει γεμάτο διαγραφές αφηρημένα σχέδια στο περιθώριο κι ερωτηματικά..."

[Γ.Σεφέρης]

 

 Αφήνοντας το καλοκαίρι να χαθεί, να σβήσει μες στις βροχές του φθινοπώρου. Aφήνοντας και τις μέρες και τις ώρες να χαθούν νωρίτερα στο φως της μέρας που λιγοστεύει, θα προσπαθήσω να σβήσω και τη μορφή σου από τη μνήμη.

[Caesar]

 

"Les feulles mortes se ramassent a la pelle,

Les souverirs et les regrets aussi..."

[Jacques Prevert]

Flying Dutchman

 

 

Το μυαλό δεν μπορεί να κρατά δεμένες τις σκέψεις. 

Τα σχοινιά λύνονται. Οι άγκυρες ανεβαίνουν. Οι αναμνήσεις κόβονται;

Ανοίγουν πανιά κι ο αγέρας τις ταξιδεύει πάνω στα κύματα. 

Μια fata morgana θα μας συναντά σε κάθε μας ταξίδι, και, οι Σειρήνες θα μας μαγεύουν με τον ήχο τους. .

Έπρεπε τότε κι εγώ να δεθώ στο κατάρτι όπως ο Οδυσσέας. 

Τώρα όμως αιώνια ταξιδεύω σαν τον καταραμένο Ολλανδό... 

"Χρυσέ της ζωής αγέρα γιατί δεν φτάνεις ως εμάς;"

Μικρά νυχτερινά βήματα

 Η ευτυχία είναι ένα μαργαριτάρι τόσο σπάνιο. Δύσκολο να το βρει κανείς και ακόμη πιο δύσκολο να το κρατήσει για πολύ. Αλλοτε χάνει τη λάμψη του ή μπορεί να μη το δεις εύκολα και να το προσπεράσεις. Φεύγει ο χρόνος και το χθες είναι νεκρό. Κάθε βήμα κι ένα δευτερόλεπτο που περνάει στο παρελθόν.

Χαρταετοί

Εσύ θα είσαι όπως θέλεις & αρμόζει μαζί με τους δικούς σου ανθρώπους. 

Εγώ, κάπου μες στο χρωματιστό πλήθος θα έχω το δικό μου χαρταετό.  

Άφησε κι εσύ τον δικό σας, κάποια στιγμή ν' αγκαλιαστεί με το δικό μου. 

Κι αν μπλέξουν μεταξύ τους, εγώ θα στον αφήσω για να μη με δουν...