Sunday, August 03, 2008

καλοκαιρινες σκεψεις & αποψεις

Έχει κάθε καλοκαίρι τη δική του ταυτότητα; Με άλλα λόγια είναι κάθε καλοκαίρι διαφορετικό από το προηγούμενο; Είμαστε, νιώθουμε καλύτερα; Μάλλον ναί αν υποθέσουμε ότι οι υπόλοιπες εποχές είναι περισσότερο απαιτητικές στις υποχρεώσεις μας. Τώρα όμως υπάρχει μεγαλύτερη δυνατότητα για τη δημιουργία διαφορετικών εμπειριών & εντυπώσεων. Σαν ένα μακράς διάρκειας σ/κ. Λίγος χρόνος παραπάνω ελεύθερος για να διαπιστώσουμε ότι η ζωή είναι αλλού. Σ' ότι είναι δημιουργικό & ανανεωτικό κι όχι απλώς διεκπεραιωτικό & επαναλαμβανόμενο. "H πραγματική ευτυχία είναι η ανησυχία" λέει ο Ο. Έκο & συνεχίζει: «Δεν πιστεύω στην ευτυχία. Πιστεύω μόνο στην ανησυχία. Δεν είμαι συνεχώς ευτυχισμένος, γιατί πάντα αισθάνομαι την ανάγκη να κάνω κάτι άλλο. Ωστόσο παραδέχομαι πως στη ζωή γνωρίζεις ευτυχισμένες στιγμές ή έστω ημίωρα, συνέβη & σε εμένα όταν απόκτησα τον πρώτο μου γιό. Εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα ευτυχής. Αλλά αυτά είναι στιγμές που διαρκούν ελάχιστα. Όσοι λένε ότι είναι ευτυχισμένοι από τη ζωή τους είναι ηλίθιοι. Γι αυτό εγώ προτιμώ αντί για ευτυχισμένος να είμαι ανήσυχος. Αισθάνομαι ευτυχισμένος, ας πούμε, όταν βρίσκω ένα βιβλίο που έψαχνα πολύ καιρό. Όταν το αγοράσω & το κρατήσω στα χέρια μου, το κοιτώ, είμαι ευτυχισμένος, αλλά μετά αυτή η αίσθηση σβήνει. Η πραγματική ευτυχία είναι η ανησυχία... Το να βγείς για κυνήγι, όχι να σκοτώσεις το πουλί».

Labels:

8 Comments:

At 4/8/08 00:09 , Blogger kioy said...

Ο Thomas Nagel είχε πει" χιλιάδες χρόνια έχουν ασχοληθεί οι άνθρωποι με τα φιλοσοφικά προβλήματα(εγώ θα το έθετα με το στοχασμό), αλλά η πρώτη ύλη της φιλοσοφίας προέρχεται κατευθείαν από τον κόσμο μας και την σχέση μας με αυτόν κι όχι από τα γραπτά του παρελθόντος. Γι' αυτό και τα προβλήματα αυτά επανέρχονται πολλές φορές στη σκέψη των ανθρώπων που δεν έχουν διαβάσει τίποτα για αυτά."

Και έχω νιώσει προσωπικά πολλές φορές όπως δηλώνει το παραπάνω απόσπασμα. Διαβάζωντας κείμενα άλλων να πλοηγούμαι στις δικές μου πιο ατελής σκέψεις, μα παρεμφερής, που με βασανίζουν-ανησυχούν πολύ πριν την επικείμενη ανάγνωση. Έτσι ένιωσα και με αυό το κείμενο του Έκο που μας παρέθεσες εδώ φίλε μου...

Η ευτυχία δεν είναι προορισμός, πως θα μπορούσε να είναι; Μικρές στιγμές είναι που χάνονται σαν πέφτουν οι κόκκοι της κλεψύδρας... Μόνο όταν είσαι δραστήριος νιώθεις άνετα, όταν ανησυχείς για ό,τι γύρω σου και βυθίζεσαι στους πιο παράδοξους και αφανέρωτους λογισμούς. Και η συνέχεια αυτού του ταξιδιού μπορεί να φέρει μια ψευδαίσθηση ισοοροπίας. Μιας ισσοροπίας που πηγάζει και εκδηλώνεται όσο κινούμαστε στις ράγες των προσωπικών μας φλογισμένων αναζητήσεων. Και όλος ο κόσμος που μας περιβάλει
αλλάζει. Σαν ένα φυσικό τοπίο που αντανακλάται στα νερά μιας λίμνης... Το ίδιο φυσικό τοπίο άλλη γεύση, άλλη εικόνα έχει υπό το φως της μέρας και άλλη όταν ο ήλιος έχει πέσει και κόκκινη έχει βάψει την πλάση, και ας είναι το ίδιο τοπίο που καθρεφτίζεται στην ίδια λίμνη...
Έτσι και ο κόσμος, που ο τρόπος που τον εκλαμβάνουμε δεν είναι παρά η αντανάκλασή του εαυτού μας. Και διαρκώς αλλάζει καθώς μέσα του αλλάζουμε. Και η ανησυχία είναι αλλαγή, μια αλλαγή που τα πάντα βελτιώνει...

 
At 4/8/08 07:37 , Blogger Caesar said...

Καλημέρα kioy,
Η ευτυχία δεν είναι προορισμός. Σύμφωνοι, αλλά και ποιός είναι ο προορισμος;
Υπάρχει κάτι άλλο πλήν της κοινής μοίρας για όλους τους ανθρώπους;
"Θανάσιμα ερωτήματα" ;)
Οι παραλλαγές σ' ένα βασικό σημείο δεν αλλάζουν αυτό καθ'αυτό το σημείο αλλά τον τρόπο που το αντιλαμβανόμαστε.

 
At 4/8/08 21:25 , Anonymous Anonymous said...

Πολύ σωστά τα όσα σκέφτεσαι και μας λες. Πράγματι η ζωή είναι αλλού, αλλά δυστυχώς μας πέρνει η μπάλα και έχουμε μόνο λίγες στιγμές που το αντιλαμβανόμαστε. Υπάρχουν όμως και κάποιοι - ίσως πιο θαραλέοι ή πιο συνειδητοποιημένοι που ακολουθούν αυτό που λέει η ψυχούλα τους σαν τρόπο ζωής. όταν τους συναντάς νοιώθεις πως είναι ευυχισμένοι, με τα απλά τα απαραίτητα, που σε αυτά θα στραφούμε όσοι σκεφτόμαστε έτσι, αλλά που δεν αποφασίζουμε όλοι να στραφούμε σε αυτή την κατέυθυνση.

Χάρηκα που σε διάβασα
Καληνύχτα

 
At 5/8/08 01:39 , Blogger kioy said...

Συμφωνώ μαζί σου caesar.

Για μένα, γιατί μαλον μόνο για μένα μπορώ να μιλήσω, προρισμός είναι ο συμβολικός και αφαιρετικός σχηματισμός των ειδώλων της θέλησης... Χωρίς αυτά καθ' αυτά να έχουν σημασία. Αλλά μέσα από την διαδρομή την αέναη η κάθε στιγμή εκφράζει τα συναισθήματα μέσα από τους καθρεφτισμούς του ενός και συνεχούς ταξιδιού...

 
At 5/8/08 10:30 , Blogger Caesar said...

@ Pussy Galore,

Γι αυτές, τις λίγες στιγμές αξίζει όλη η προσπάθεια.
Δεν νομίζω όμως ότι χρειάζεται ν'αλλάξει κανείς πολύ την κατεύθυνσή του. Αλλά να κατευθύνει καλά όσο μπορεί την πορεία του ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν κάθε φορά.





@ kioy,

Ναί, κι εγώ θαρρώ ότι ο καθένας προσπαθεί να βρεί κάποιον προορισμό, αλλά στην πορεία μάλλον όλοι κάπου χανόμαστε.

 
At 9/8/08 14:05 , Blogger ολα θα πανε καλα... said...

Ωραία τα λέει ο Έκο.Η ευτυχία είναι στιγμές,νομίζω πως όλοι μας το έχουμε νιώσει αυτό.Αν έχει πολλή διάρκεια,τότε κάτι ύποπτο συμβαίνει!
:)

 
At 17/8/08 12:37 , Blogger Caesar said...

@ ο.θ.π.κ.
φαίνεται πως ότι διαρκεί αφομοιώνεται από τον άθρωπο, σε τέτοιο βαθμό που σχεδόν το κατασπαράζει, το εξαφανίζει ! :))

 
At 17/8/08 15:57 , Blogger ολα θα πανε καλα... said...

@caesar:

Μπορεί...

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

Guests
counter on blogger