Νυχτερινές διαδρομές, νυχτερινά ταξίδια μικρά ή μεγάλα & νυχτερινές σκέψεις με παγωμένα ποτά είναι ο καλύτερος συνδυασμός αυτές τις ζεστές ώρες. Έτσι πάει.
Ένας δρόμος στην εξοχή δίπλα σ' ένα μικρό ποτάμι που γίνεται σαν λιωμένο ασήμι κάτω από το φώς του φεγγαριού & οδηγεί σε κάποιον αγαπημένο προορισμό γύρω στα μεσάνυχτα.
Εκεί, έξω στην πέτρινη αυλή ενός σπιτιού, με μια μικρή συντροφιά, κι ο κόσμος μοιάζει για λίγο μακρινός. Ο χρόνος συντονίζεται απαλά μαζί μας, σ' ένα νυχτερινό κουβεντολόι, ζαλισμένος κι αυτός από δυνατό ποτό.
Δίπλα μου δυό υπέροχα μικρά βελούδινα χείλη με μαγεύουν αφάνταστα συνδυάζοντας την αρμονία μιας αφροδίτης με οξυδερκείς διαλόγους! Αναλογίζομαι αν "Είναι διγαμία ν' αγαπάς και να ονειρεύεσαι" & ρίχνω κι άλλα παγάκια στο ποτήρι μου...
10 Comments:
Kαι πάλι στο κλίμα της Μαρίας Νεφέλης,να αναρωτιέσαι πάντα...
Λοιπόν,επειδή συχνά μου απαντάς με στίχους εύγλωττους,θα σου απαντήσω κι εγώ με ένα υπέροχο τραγούδι που με συγκινεί ιδιαίτερα και έχει να κάνει με το όνειρο,τον έρωτα,τη μαγεία και γιατί όχι και τη διγαμία!
"Να ονειρεύομαι απ' το παράθυρο να ταξιδεύω
Να μπαίνω μέσα σου να καταστρέφομαι και να πεθαίνω
Η σωτήρια μου είναι ο θάνατος και το κορμί σου
Να μπαίνω μέσα σου να καταστρέφομαι και να πεθαίνω
Να ονειρεύομαι απ το παράθυρο να ταξιδεύω
Σ' ένα πλατύ γιαλό στην εγκατάλειψη λευκού χειμώνα
Ν' αγγίζω το βυθό και να ξοδεύομαι γιατί το θέλω
Σ' ένα πλατύ γιαλό στην εγκατάλειψη λευκού χειμώνα
Να ονειρεύομαι απ το παράθυρο να ταξιδεύω
Η γύμνια λάμπει με του λευκού την λάμψη
Μαγεύει το θάνατο με το λευκό
Απουσία κι όλα τίποτα. Δαπάνη, γύμνια...
Να ονειρεύομαι απ το παράθυρο να ταξιδεύω
Με τον έρωτα γύρω και το θάνατο κάτω απ' τα μάτια
Ξόδεμα συνεχεία δεν υπάρχουν μάσκες
Τ' όνειρο είναι που μαγεύει ανοίγω, ξημερώνει..."
Είμαι βέβαιη ότι αναγνώρισες τον Δημήτρη Λάγιο.
Σε φιλώ,
Καληνύχτα!
Ανταποδίδω με τον αξέχαστο Δ.Λάγιο,
[Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού]
Σ'ευχαριστώ:)
"Eίναι η αθωότητά μου μέσα στην καταστροφή"...
Ναί στην αθωότητα, όχι στην καταστροφή και όλα θα πάνε καλά !
παντα προσπαθούσα να ερμηνεύσω αυτη τη φράση του Ελύτη :)
αν και την ποίηση μάλλον την απολαμβάνω παρά προσπαθώ να την ερμηνεύσω..
δεν ξέρω γιατι να είναι διγαμία..
επειδή όταν αγαπάς, υποτιθεται ότι είσαι πληρης, άρα το όνειρο περιττεύει;
εμένα μ' αρεσει να ονειρεύομαι όταν αγαπώ...ή μάλλον και όταν αγαπώ :)
Αγαπημένη elmelissa,
Δεν θα ερμηνεύεις αλλά θα εφαρμόζεις° κι έτσι θα απολαμβάνεις περισσότερο & την ποίηση :)
Στα όνειρα προφανώς υπάρχει πολύ περισσότερη αν όχι άπειρη ελευθερία και ίσως γι αυτό να το θεωρεί διγαμία, (όπως κι εσύ το διατύπωσες άψογα: επειδή όταν αγαπάς,.....)
Από την άλλη, το να ονειρεύεσαι αυτό που αγαπάς, μάλλον είναι ταυτοσημία...
Μια Αγγλίδα ποιήτρια & συγγραφέας [Aphra Behn] πιστεύει ότι η Αγάπη σταματά να είναι ευχαρίστηση όταν πάψει να είναι μυστική !
ΥΓ: μακάρι να μας το ξεκαθάριζε όμως η Ιουλίτα Ηλιοπούλου!
Νυχτερινες διαδρομες για να αναζητησουμε εικονες που θα μας συγκλονισουν.Στις ημερησιες ομως που θα τις ανακαλυψουμε, ειναι παντα φευγαλεες περαστικες.Ισως να μην μπορουμε να τις κανουμε δικες μας.
Γι αυτο με ενα πολυ δροσερο ποτο,οπως λες με πολλα παγακια ,Αγαπα και να Ονειρευεσαι.
@ prasino liker,
H διαμόρφωση μιας έστω χρονικά φευγαλέας καλαισθητικής πραγματικότητας, είναι συνήθως αρκετή για να μας εφοδιάσει λίγο με θετική ενέργεια. Απαραίτητη όμως για να αντέξουμε την πεζή μας πραγματικότητα.
Η μέρα ξεκίνησε ήδη & δεν περιμένει ποτέ!
Καλή,δροσερή & φωτεινή μέρα, όπως είναι πάντα & οι σκέψεις σου:)
@caesar:
Τώρα θα με βάλεις να γράψω στην Ιουλίτα,
:)
ζητώντας εξηγήσεις!
ω, μα θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον η άποψή της, όπως & η δική σου άλλωστε, πάντα:)
Καλημέρα & ο.θ.π.κ.
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home