Reflections in a Golden Eye

Είμαι στο δροσερό περιβάλλον μιας τράπεζας, στα αναπαυτικά καθίσματα αναμονής. Τα κλιματιστικά και τα φιμέ τζάμια δεν αφήνουν το ζεστό καλοκαίρι να πλησιάσει πολύ.
Περιμένω τη σειρά μου να έρθει, έχοντας πάντα τ' ακουστικά για ν' ακούω ραδιόφωνο από το κινητό, παρατηρώντας στο φωτεινό πίνακα ν' αλλάζουν αριθμοί και άνθρωποι.
Η αναμονή μου επιβραβεύεται με μια συμπαθητική όμορφη κι ευγενική υπάλληλο στο γκισέ!
Κατά τη διάρκεια της συναλλαγής πρόσεξα στην άκρη του ταμείου της μερικά χρωματιστά διακοσμητικά κεράκια & θέλοντας ν' αστειευτώ τη ρώτησα αν βρίσκονται εκεί από τα χριστούγεννα.
Μ' ένα συγκαταβατικό & καλοσυνάτο χαμόγελο μου διευκρινίζει ότι δεν τα χρησιμοποιεί μόνο για κείνη τη περίοδο και η ίδια όταν κάθεται τα βράδυα στο μπαλκόνι της τ' ανάβει για να χαλαρώσει με τό ήρεμο & απαλό φώς που προσφέρουν, ρωτώντας με αν το εφαρμόζω κι εγώ αυτά τα καλοκαιρινά βραδυνά.
Αμέσως φαντάστηκα την υπέροχη νυχτερινή σκηνή, καθισμένος αναπαυτικά απέναντί της στο μπαλκόνι με τις ανταύγειες των κεριών στα χρυσά της μάτια, σαν ναυαγός σ' ανεξερεύνητο νησί απολαμβάνοντας έναν επίγειο παράδεισο με δροσερά κοκτέιλ...
Ο ηλεκτρονικός θόρυβος από τον επόμενο αριθμό προτεραιότητας μ' επανέφερε στην πραγματικότητα & ευχαριστώντας την για όλα, απομακρύνθηκα...

υγ: εντάξει, έμοιαζε λίγο με την Elizabeth Taylor ;))