Saturday, June 28, 2008

Διαφυγη



Αυτές δεν είναι διακοπές. Είναι επιπλέον δουλειά με αυξημένα καθήκοντα. Προετοιμασίες, έξοδα & όνειρα που καταλήγουν τις περισσότερες φορές κατώτερες των προσδοκιών. Η πίεση για το διαφορετικό από το καθημερινό, διογκώνει τη φαντασία που καταλήγει όμως στην καθημερινότητα των διακοπών...

«Όταν θα έρθει η μέρα του τελευταίου ταξιδιού / όταν το πλοίο θα είναι έτοιμο να φύγει για να μην ξαναγυρίσει / θα με βρείτε εκεί / χωρίς αποσκευές / σχεδόν γυμνό / όπως τον γιο της θάλασσας».
(Αντόνιο Ματσάδο)

15 Comments:

At 29/6/08 01:29 , Blogger ολα θα πανε καλα... said...

Le voyageur sans bagages...(Jean Anouilh).
Σταμάτησα(μάλλον νωρίς)να έχω προσδοκίες από τις διακοπές.Διακοπές άλλωστε από τι;Από τον εαυτό μου;Αυτό το κάνω και κατά τη διάρκεια του χρόνου,δε χρειάζεται να τα "πληρώνει" το καλοκαίρι,το καημένο!
Ναι,σκεφτόμαστε διακοπές στο ωραιότερο μέρος,με τον πιο ιδανικό σύντροφο,με πολλά χρήματα για να ξοδέψουμε,όμορφοι,λαμπεροί και πάντα νέοι.Όπως ακριβώς στις διαφημίσεις.Που δεν είναι ζωή αλλά ξεχνάνε να μας προειδοποιήσουν γι αυτό.
Θα σου πω το πολυφορεμένο αλλά πάντα επίκαιρο:"η πόλις πάντα θα σε ακολουθεί".
Και τώρα μπορούμε να πεθάνουμε ήσυχα που τουλάχιστον ονειρευτήκαμε τη διαφυγή!
Γκρρρρρ...
Άτιμη ζωή...

 
At 29/6/08 02:09 , Blogger kioy said...

Πολύ καλά τα λες Καίσαρα! Μια παράγραφος αρκεί για να τα χωρέσεις όλα...

Πόσο ακριβό είναι το ονειρό, και πόσο φτηνό να το ξοδεύεις σε εκ περιτυλίγματος φαντασμαγορικούς προορισμόυς!

Ίσως αυτό απ' το οποίο θέλουμε να ξεφύγουμε να είναι αυτό που θέλουμε να πάμε... με λιγο παραλλαγμένη μορφή μόνο.

Την καληνύχτα μου!

 
At 29/6/08 21:39 , Blogger Caesar said...

@ ο.θ.π.κ.
Ευχάριστη έκπληξη η αναφορά σου στον J.Amouilh. Eίχα παρακολουθήσει ένα θεατρικό του έργο πρόσφατα με τίτλο [Ο χορός των λωποδυτών].
Διακοπές από τον εαυτό μου ! Πολύ καλό. Δεν το έχω καταφέρει μέχρι τώρα. Εκτός αν εννοείς από τις ασχολίες μας.
Αποφεύγω τις διαφημίσεις γενικώς. Είναι πάντοτε παραπλανητικές.
Ναί, παραμένει επίκαιρος & διαχρονικός, αλλά καθήκον του εγκλωβισμένου είναι πάντα η απόδραση:)






@ kioy,
Ευτυχώς υπάρχει και ο κινηματογράφος, για τις σύντομες αλλά υπέροχες αποδράσεις μας !

Μάλλον όλα είναι παραλλαγή σ' ένα θέμα...

«Είναι που ονειρεύεται πως φεύγει για ταξίδια
πως μπαίνει μέσα σε παλιές φωτογραφίες
ξέρει αν μπορούσε θα ‘κανε μία απ'τα ίδια
αλλά τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες...»
[Οδ. Ιωάννου]

 
At 30/6/08 01:35 , Blogger ολα θα πανε καλα... said...

@caesar:

Τον "γνώρισα" στα 19,όταν τον είχα στην ύλη των γαλλικών εξετάσεων.Κάναμε την alouette(Jeanne d Arc),που ήταν και υποχρεωτικό.Μετά όμως μου άρεσε αυτός ο συγγραφέας από αυτά που μας έλεγε η καθηγήτρια και πήρα να διαβάσω όλα του τα έργα.Στο voyageur sans bagages στάθηκα...
Καλησπέρα-καλημέρα!
Ελπίζω πάντως,να βρεις λίγο χρόνο για σένα!

 
At 30/6/08 01:46 , Blogger kioy said...

@caesar
Υπέροχοι στίχοι, γραμμένη για ένα από τα ωραιότερα(κατά τη γνώμη μου) ελληνικά τραγούδια!
Αλλά χωρίς τη μουσική, χωρίς το οποιοδήποτε background είναι το νόημα που μένει!
Και εσύ, όπως μας έχεις συνηθίσει, έχεις μεγάλο ταλέντο στο να ταιριάζεις τους κατάλληλους στίχους στις αντίστοιχες περιστάσεις...

 
At 30/6/08 20:48 , Blogger Ευτυχία said...

όνειρα. διαφυγή. λύση.

καλώς σε ξαναβρίσκω Caesar...

 
At 30/6/08 21:56 , Blogger Caesar said...

Καλώς την,
πολύ καλά τις έβαλες στη σειρά τις λέξεις Monaliza:)

 
At 2/7/08 01:51 , Blogger prasino liker said...

Παντα κανω ονειρα για μοναδικες διακοπες.Διακοπες που αντιμαχονται την μονοτονια.Ψαχνω για καταφυγια απο τις εγνοιες του εξω κοσμου.Μονο και μονο για να αφιερωθω απερισπαστη στην λατρεια του ωραιου.Το αποτελεσμα παντα το ιδιο.Μονοτονα ,αχνα , και με τασεις φυγης.Ποτε δεν μενω μεχρι το τελος.Η φευγω νωριτερα απο τους αλλους η παω αργοτερα.Σαν να με καταδιωκουν ,η σαν να θελω να εκδικηθω τον εαυτο μου για αυτη την πολυτελεια που μπορει να εχω .
Γι αυτο δεν εχω προβλημα για το τελευταιο μου ταξιδι.Δεν θα με τρομαξει τιποτα .Ισως και να ειναι οι καλυτερες διακοπες μου.

 
At 2/7/08 03:02 , Blogger neutrino said...

"Mon coeur, comme un oiseau, voltigeait tout joyeux
Et planait librement à l'entour des cordages;
Le navire roulait sous un ciel sans nuages;
Comme un ange enivré d'un soleil radieux.

Quelle est cette île triste et noire? — C'est Cythère,
Nous dit-on, un pays fameux dans les chansons
Eldorado banal de tous les vieux garçons.
Regardez, après tout, c'est une pauvre terre".

Παρα τα μεθυσμενα ευτυχισμενα οργιωδη πεταγματα της φαντασιας μας, τα Κυθηρα τα ονειρικα δεν υπαρχουν. Οι διακοπες μας δεν ειναι οι προσδοκιες μας και τα ταξιδια δεν ειναι οπως στα ονειρα μας -σαν τα Κυθηρα ακριβως του Μπωντλερ, οταν αυτο που ονειρευομαστε δεν ειναι το ταξιδι μα η αναγκη μας η ιδια για φυγη.
Τα Κυθηρα ειναι το ονειρο, μα "δειτε, εντελει, ειναι μια καημενη γη".
Διακοπες χωρις προγραμμα -οι μονες διακοπες :)

 
At 2/7/08 13:05 , Blogger ξερω γω; said...

Ναι, είναι η αίσθηση της αναμονής. Αναμονή του φωτός, αναμονή του ήλιου, και μια απροσδιόριστη δροσερή γευση να παγώνει τα δόντια σου, και εν τέλει να μένουν όλα ίδια. Ίδια με πέρσυ, ίδια με πριν ένα μήνα, ίδια με χθες.

Μερικές φορές σκέφτομαι ότι αυτό που μετράει τελικά και μόνο είναι η αναμονή.Για κέθε ταξίδι, για κάθε διαφυγή εκτός ίσως απ'το τελευταίο μας.

Όμορφα είναι εδώ!
Καλημέρα.

 
At 3/7/08 00:17 , Blogger Caesar said...

@ o. θ. π. κ.
Γνωρίζεις, συμπαθείς & στέκεσαι σε υπέροχους δημιουργούς & έργα τους, γι αυτό είσαι κι εσύ υπέροχη:)



@ kioy,
Συνήθως συγκρατούμε τη μελωδία & τον ερμηνευτή ενός καλού τραγουδιού, αλλά το πρωτογενές υλικό του είναι ο στιχουργός & αξίζει να τους μνημονεύουμε σε κάθε ευκαιρία!

 
At 3/7/08 00:21 , Blogger Caesar said...

@ prasino likeraki,
[ Στην Πέργαμο και στη Μπαστιά / δίδυμα πάνε φορτηγά / κι ένα ιπτάμενο δελφίνι / στον Πόρο και στη Σαντορίνη / απόψε πρέπει να προφτάσω / γιατί αύριο θε να σε χάσω]
γράφει ο Άλκης Αλκαίος κι εγώ σου λέω πως το αποτέλεσμα πολλές φορές είναι το ίδιο αλλά κάποια φορά ξεφεύγει, ξεστρατίζει απρόοπτα & διαφοροποιείται, και δεν μπορεί φαίνεσαι άνθρωπος που κατέχει καλά τα μυστικά της ζωής:)




@ νετρίνα,
«Σαν το πουλί περίχαρη / πετούσε κι η καρδιά μου / κι ελεύθερη τριγύριζε ανάμεσα απ' τα ξάρτια. / Κάτου απ' τον ξάστερο ουρανό κυλούσε το καράβι / σα μεθυσμένος άγγελος από λαμπρότατο ήλιο...» εδώ σταματώ!

Κι αν δεν αγγίξω τον "τύπον των ήλων", θα είμαι διαρκώς σε μόνιμη αναζήτηση:)

Και βέβαια oι εντελώς απρογραμμάτιστες φάσεις είναι οι καλύτερες ή ακόμη καλύτερα όταν ξεφεύγεις, έστω για λίγο, από το προγραμματισμένο, έτσι για να νιώθεις ακόμη παιδί:)



@ Άρρωστη Ερινύς !

Ποιά είσαι;)
Μήπως η Αλυκτώ, η Μέγαιρα ή η Κτησιφόνη!
όποια κι άν είσαι μείνε, όμορφα τα λόγια σου & δροσερά και κάνεις την αναμονή ακόμη πιο έντονη. Γιατί αυτή είναι τελικά όλη μας η ζωή:)

 
At 3/7/08 13:09 , Blogger melian said...

Υπέροχη η μουσική σου Caesar!
Έχω καταλήξει στο θέμα των διακοπών ότι όλα είναι θέμα διάθεσης και σωστής παρέας. Το εξωτερικό περιβάλλον και τα χρήματα που διαθέτει κάποιος μπορεί να είναι σημαντικά , αλλά από μόνα τους δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες μας. Όσο για τη διαφορετικότητα Caesar κι αυτην εμείς την κάνουμε και όχι τα τοπία.

Οι στίχοι που επέλεξες....μελαγχολικοί.
Ουσιαστικά όμως έτσι κάνουμε όλα τα ταξίδια μας....γυμνοί. Με μόνο ντύμα την ψυχή μας. Γι' αυτό πρέπει να την ακούμε

 
At 3/7/08 22:34 , Blogger Caesar said...

@ elmelissa,
Τα καταπληκτικά λόγια του Α. Ματσάδο, αν θυμάμαι καλά πρέπει να τα διάβασα κάποτε σε κάποιο σχόλιο από ένα δικό σου πόστ, και πολύ μου άρεσαν!
Ναι, οι διακοπές είναι σπουδαία υπόθεση & χρειάζονται ειδικούς χειρισμούς για να έχουν το καλύτερο αποτέλεσμα...
και η μουσική πάντα απαραίτητη στη ζωή μας:)

 
At 4/7/08 00:30 , Blogger ολα θα πανε καλα... said...

@caesar:

Σε ευχαριστώ!
Καλημέρα!

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

Guests
counter on blogger