Wednesday, April 30, 2008

time

Μπορείς ν'αλλάξεις αυτό που φαίνεται. Δεν μπορείς όμως ν'αλλάξεις αυτό που είσαι μέσα σου! H She-hee φοβάται ότι ο αγαπημένος της Ji-woo έχει αρχίσει να την ποθεί λιγότερο, έπειτα από δύο χρόνια που είναι μαζί. Παρακολουθεί ότι το ενδιαφέρον του, διακριτικά μετατοπίζεται και σε άλλες γυναίκες, και η ανησυχία της παίρνει υστερικές διαστάσεις με εξάρσεις ερωτικής ζήλειας & πάθους. Στη διάρκεια μιας συνεύρεσής τους του προτείνει ακόμη να φαντασιώνεται ότι βρίσκεται με κάποια άλλη. Αλλά δεν σταματά εδώ. Η She-hee αποφασίζει να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για ν'αλλάξει εντελώς το πρόσωπό της. Όταν έπειτα από έξι μήνες επανεμφανίζεται στη ζωή του Ji-woo, αγνώριστη, με τελείως διαφορετικό πρόσωπο, και ως See-hee (μικρή παραλλαγή του ονόματός της) αρχίζοντας έτσι μια "νέα" σχέση μαζί του, κυριολεκτικά & μεταφορικά, αποτελώντας για τον πρωταγωνιστή μια νέα εμπειρία! Είναι αρκετό αυτό όμως; Η συνέχεια είναι μάλλον τραγική & ειρωνική. Οταν ο Ji-woo, μετά την ερωτική τους επαφή δηλώνει πως πρώτη φορά ένιωσε έτσι, αρχίζει η εσωτερική συναισθηματική σύγχυση και ταλάντευση της ηρωίδας. Το αίσθημα της ζήλειας αρχίζει και πάλι να φουντώνει, παγιδευμένη όμως μέσα στον ίδιο της τον εαυτό, όπου συνυπάρχουν η "παλιά" & η "νέα" γυναίκα! Η συνέχεια είναι χαοτική & εφιαλτική... Η ιστορία του Κιμ Κι-Ντουκ, αρχίζει και τελειώνει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Σαν μια κυκλική και αιώνια επανάληψη μιας φάρσας
"Time present and time past/Are both perhaps present in time future/And time future contained in time past/If all time is eternally present/All time is anredeemable"
[Τ.S.Elliot]

Labels:

7 Comments:

At 30/4/08 17:14 , Blogger ολα θα πανε καλα... said...

Προφανώς υπάρχει κάποιο νόημα με το λογοπαίγνιο και τα άρθρα she-he αλλά και το see(βλέπω).
Κατανοώ,καταλαβαίνω,με αυτή την έννοια.Ο υπότιτλος του blog σου,έχει,νομίζω άμεση σχέση με την ταινία.

 
At 30/4/08 20:09 , Blogger Caesar said...

@ ο.θ.π.κ.,
Ο Κιμ Κι Ντούκ είναι ένας αιρετικός του κινηματογράφου και ο τρόπος που παρουσιάζει μέσα από τις ταινίες του τις ανθρώπινες εμμονές, είναι μάλλον αλληγορικός αλλά και ιδιαίτερα αισθαντικός & ρομαντικός. Προσεγγίζει όμως εύστοχα & δίνει μορφή & εικόνα στα ανθρώπινα συναισθήματα. Αγαπημένα του θέματα, ο έρωτας, ο χρόνος κι ο θάνατος:)
Για το λογοπαίγνιο με το όνομα Σι-Χι δεν το είχα σκεφθεί. Πιθανόν να συμβαίνει και αυτό που γράφεις.
Για τον υπότιτλο, να πω απλώς οτι προϋπήρξε της ταινίας, που την είδα μόλις πρόσφατα σε DVD, και την συνιστώ:)

 
At 30/4/08 20:41 , Blogger ολα θα πανε καλα... said...

Moυ αρέσουν οι κάθε είδους αιρετικοί.
:)
Από τις ταινίες που έχεις προτείνει,όσες έχω δει μού έχουν αρέσει και στάθηκα για να τις ξαναδώ,λίγο καιρό μετά.
Νομίζω πως αυτά τα "αγαπημένα θέματα" που αναφέρεις ενδιαφέρουν όλους μας.
Γνωρίζω για τον υπότιτλο.

 
At 1/5/08 23:36 , Blogger prasino liker said...

Αν και αρκετα συντηρητικη οσο αφορα τον εαυτο μου ,Το θεωρω φυσιολογικο ενας ανθρωπος να ψαχνει στην ζωη του κατι που θα τον γεμιζει.Κατι που θα του δινει ζωη και δυναμη να προχωρα.Κομματιαζουμε ισως τους ηθικους κανονες.Αλλα ετσι συμβαινει.Γινεται μια συνεχη παλη για κατοχυρωση .Αν πετυχει, μονο ο καθενας που τολμα, το ξερει.
Καλο σου μηνα.

 
At 2/5/08 13:13 , Blogger Caesar said...

@ όλα θα πάνε καλά...

Ναί, μας αρέσουν, ίσως για τη διαφορετική οπτική που έχουν, ίσως γιατί έχουν κάτι καινούργιο να προτείνουν, ή ακόμη για τη φρεσκάδα των ιδεών τους...

Ο κινηματογράφος, μεταξύ άλλων δείχνει αυτό που δεν μπορούμε να δούμε στη ζωή μας, δείχνει αυτό που "κρύβεται" πίσω από τα πράγματα...





@ prasino liker,

Δεν νομίζω ότι ένας άνθρωπος είναι μόνο συντηρητικός ή μόνο αιρετικός ή αντιδραστικός ή ρομαντικός ή οτιδήποτε άλλο...
Μάλλον συνυπάρχουν όλα μαζί, κι ίσως κάποια σε μεγαλύτερο ποσοστό ανάλογα με τις συνθήκες & το περιβάλλον του όπου βρίσκεται ή τα ερεθίσματα που δέχεται...

Η ηθική είναι μάλλον "τρεχούμενη", δλδ κάτι που σήμερα θεωρείται ηθικό, πριν από αρκετά χρόνια θεωρούνταν ανήθικο.

Καλό μήνα:)

 
At 5/5/08 10:41 , Blogger just me said...

"Όλος ο χρόνος είναι ανεξαγόραστος" (μετ. Έφης Αθανασίου)

Ο στίχος αυτός με στοίχειωσε από την πρώτη φορά που τον διάβασα. Είναι το αγκάθι του ρόδου ή το κλειδί για την επικούρεια αταραξία;
Κάθε πρωί δίνω και άλλη απάντηση.

Επί του παρόντος, καλό σου μήνα σε λάθος ποστ και χρόνο (αλλά... all time is eternally present).
:)

 
At 6/5/08 09:22 , Blogger Caesar said...

just me,
Πάντα επι του παρόντος just me:)
Η ευχή για κάθε τι καλό ποτέ δεν είναι σε λάθος χρόνο ή τόπο.

Όσο για τον χρόνο, νομίζω ότι είναι περιορισμένος & μοναδικός για τον καθένα...

Μάλλον δεν υπάρχει μία & μοναδική απάντηση:)

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

Guests
counter on blogger