aperio

Είναι ο μήνας που φλερτάρει με την αδημονία της άνοιξης & του καλοκαιριού, κι εμείς, μαζί του να τον παρακολουθούμε μέσα από τις γρίλιες κάποιου γραφείου, ή μέσα από τις αίθουσες κάποιου σχολείου, ή ακόμη ως επιβάτες ενός αυτοκινήτου σε κάποιο δρόμο ή απλά στο πεζοδρόμιο της πόλης.
Με υποσχέσεις αδιόρατες την κάθε μέρα του να μεγαλώνει λίγο – λίγο & τις προσδοκίες μας να παρασέρνει σε δρόμους μακρινούς.


«δεν φαντάζεσαι τι ωραία που είναι να πηγαίνεις τ' αυτοκίνητο για πλύσιμο/χωρίς να πρέπει να κάνεις κάτι/παρά μόνο ν’ ανάβεις το τσιγάρο σου και να περιμένεις στη λιακάδα/χωρίς να χρωστάς νοίκια/χωρίς μπελάδες».


«κι ο ήλιος ανέτελλε / λαμπερός / το πρωί / έτσι, για να μας περιπαίξει».

[Charles Bukowski]