Wednesday, March 26, 2008

Lost

(flickr.com/explore)

Γρήγορα πέρασες.
Αν και σε περίμενα.
Πολύ δεν πρόλαβα για να σε δώ.
Πόσο μάλλον να σου πώ.
Αυτά τα λίγα, που ίσως περίμενες κι εσύ.
Τρέχω σαν τους φωτογράφους στην παρέλαση.
Για να μ' ακούσεις.
Για να σ' αποτυπώσω καλά στη μνήμη μου.
Κι εσύ χαμογελάς, συγκαταβατικά ικανοποιημένη.
Κόντρα στον άνεμο, στον ήλιο και στις φωνές.
Ακολουθείς το δρόμο σου, την πορεία σου κι εγώ τα αποτυπώματά σου.
Δεν ξέρω αν θα σε φθάσω.
Δεν είμαι αθλητής ούτε και ακτιβιστής μα ένας απλός θεατής.
"Lost - Umebayashi Shigeru", και σε νιώθω για λίγο κοντά μου, κι αυτό είναι που με κρατά ακόμη αισιόδοξο...

Labels:

12 Comments:

At 26/3/08 21:47 , Blogger prasino liker said...

Caesar μηπως να παρεις πατινια και να τρεξεις;Προλαβε την και δωσε της ενα πακετακι που θα περιεχει ολα αυτα που θελεις να της πεις.Τα λογια και οι σκεψεις σου θα εχουν γινει πολυχρωμες κορδελες .Σιγουρα καποια θα της αρεσει ,θα την τραβηξει και θα βρεθειτε μαζι .Το ευχομαι ειλικρινα .
Τολμησε το.

 
At 26/3/08 22:52 , Blogger melian said...

Σου είπα ότι μου αρέσει να σε διαβάζω; :)
Ναι, αλλά... τελευταία σου το είπα ;

[Θα τη φθάσεις, αγόρι. Αρκει να το θέλεις.]


Καληνυχτα γλυκέ μου Caesar

 
At 26/3/08 23:32 , Blogger ΑΝΑΣΑ said...

Σίγουρα κάπου θα ...την ξαναδείς ψάξε
μόνο, μήν μετράς τα βήματά σου
θα κουραστείς...
μιά ανάσα είναι

 
At 26/3/08 23:51 , Blogger onlysand said...

Κι αν η αναζήτηση είναι που σε
κρατάει 'ζωντανό';

Το λουλούδι που θα της χαρίσεις
δεν έχει ανθίσει ακόμη

και τα πιο όμορφα λόγια που κρύβει
η ανυπόμονη ψυχή σου
είναι κιόλας στον αέρα
που αναπνέει

 
At 27/3/08 01:41 , Blogger neutrino said...

"..Oui je lui crie
Pour toi pour moi et pour tous les autres
Que je ne connais pas

Reste la
La ou tu es
La ou tu etais autrefois
Reste la
Ne bouge pas
Ne t’en va pas
Nous qui sommes aimes
Nous t’avons oublie
Toi ne nous oublie pas
Nous n’avions que toi sur la terre
Ne nous laisse pas devenir froids
Beaucoup plus loin toujours
Et n’importe ou
Donne-nous signe de vie
Beaucoup plus tard au coin d’un bois
Dans la foret de la memoire
Surgis soudain
Tends-nous la main
Et sauve-nous"

αυτα φωναζει ο Prevert στον έρωτα, και αυτό σου φωνάζω κι εγώ, μην κάθεσαι, μην περιμένεις να χαθεί, πιάστην από το χέρι και μην περιμένεις να βρεθείς στο δάσος των αναμνήσεων για να μετανιώνεις μετά. Μην βρεθεις στο 2046, αυτό το μαγικό μα θλιμμενο δωμάτιο της νοσταλγίας, το τυλιγμένο με τη μουσική του Umebayashi Shigeru, που είναι ο τόπος των χαμένων αναμνήσεων..

 
At 27/3/08 01:56 , Blogger neutrino said...

"..ναι του φωνάζω
για σένα για μένα και για όλους τους άλλους
που δεν γνωρίζω

Μείνε εκεί
Εκεί που είσαι
Εκεί που ήσουν άλλοτε
Μείνε εκεί
Μην κουνιέσαι
Μη φεύγεις
Εμείς που αγαπηθήκαμε
Σε ξεχάσαμε
Εσύ όμως μη μας ξεχνάς
Δεν έχουμε παρά μόνο εσένα πάνω στη γη
Μη μας αφήσεις να γίνουμε παγωμένοι
Πιο μακριά κάθε μέρα
Και δεν έχει σημασία που
Δώσε μας ένα σημείο ζωής
Πολύ πιο αργά στη γωνιά μιας δεντροστοιχίας
Μέσα στο δάσος των αναμνήσεων
Έμφανίσου ξαφνικά
Τείνε μας το χέρι
Και σώσε μας".

προχειρομεταφρασμένο το απόσπασμα από το υπέροχο ποίημα του J. Prevert, "Cet Amour"

 
At 27/3/08 09:11 , Blogger Αγγελική Στ. said...

Τα αποτυπώματα που ακολουθείς θα γίνουν πατημασιές και παρουσία.. όταν κάτσει να ξαποστάσει.. και τότε θα της πεις όλα αυτά που τώρα δεν μπορείς

 
At 27/3/08 16:45 , Blogger Caesar said...

@ prasino liker,
Aν χρειασθεί, γιατί όχι & πατίνια ;))
Μεταξύ μας: (δεν το τολμώ μήν & τη χάσω εντελώς)



@elmelissa,
Σταθερή αξία λοιπόν, έ ;))
Σ' ευχαριστώ γλυκιά μου




@ ανασα,
Συνήθως δεν μετρώ & δεν υπολογίζω
Όλα με την ανάσα της καρδιάς :)




@ onlysand,
Ετσι είναι μάλλον:)
Υπέροχα λόγια !




@ Νετρίνα,
Απίστευτο, το πώς με ακτινογραφείς πάντα ;)
Κι αυτός ο Shigeru, τί υπέροχη μουσική !
Σ' ευχαριστώ που μου τον γνώρισες:)




@ sunshine,
Καταπληκτικό !
Kάτι ξέρεις εσύ μικρή ηλιαχτίδα:)

 
At 27/3/08 17:36 , Blogger fish eye said...

και μονο που υπαρχει ενα ατομο που σε κανει να νοιωθεις ετσι..μονο αυτο φτανει..

θα με θυμηθεις..

φιλια

 
At 27/3/08 21:50 , Blogger Caesar said...

@ φεγγαραγκαλιες,
πάντα σε θυμάμαι !

 
At 28/3/08 22:29 , Blogger ολα θα πανε καλα... said...

Eγώ λέω να της το πεις όσο είστε ζωντανοί και οι δύο.Μπορεί να της χαρίσεις ό,τι εσύ δεν πιστεύεις.Μπορεί να της χαρίσεις σχεδόν όλο τον κόσμο.Μπορεί να περιμένει την κίνησή σου από καιρό.Μπορεί να σε παραφυλάει στη γωνία να σου χαμογελάσει.Ξάφνιασέ την πρώτος,πριν ακούσεις τις ρόδες του ποδηλάτου της να απομακρύνονται.
Καλησπέρα!

 
At 28/3/08 23:35 , Blogger Caesar said...

@ όλα θα πάνε καλά...
Προς το παρόν ακούγονται να πλησιάζουν, οι ρόδες :) Αλλά κάθε φάση έχει τη χάρη της !
Η αναζήτηση όμως είναι που σε κρατάει ζωντανό...
Καλησπέρα κι απο εδώ :)

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

Guests
counter on blogger