spring
[Botticelli - Primavera]
Η μέρα μεγαλώνει και η ζωή μου μικραίνει.
Aκούω τον χτύπο της και προσπαθώ να συντονιστώ μαζί της.
Δεν τα καταφέρνω πάντοτε να την προφθασω.
Ξεφεύγει, πότε σαν δραπέτης και πότε σαν μαυλιστική παρουσία που διαστέλλει τον πόθο σε κάθε της βήμα.
Αγγίζω τα λεπτά της χείλη να γευτώ τους χυμούς που αναβλύζουν από τα σπλάχνα της και προσπαθώ να ξανανιώσω την άνοιξη της ζωής.
posted by Caesar @ 3/22/2011 11:08:00 PM
18 Comments
18 Comments:
αυτη την ανοιξη της ζωης θα ηθελα πολυ να ξανανιωσω κι εγω..
μιλαμε ολοι σα να μεγαλωσαμε πολυ ξαφνικα
σα να βαρυναμε
Εκεί μπροστά σου βρίσκεται. Μην την αφήσεις να φύγει...Εξάλλου, οι μέρες, οι εποχές, ο άχρονος χρόνος, κυλάνε χωρίς να νοιάζονται για όλα τα άλλα. Εμείς τα βάζουμε όλα σε "κουτάκια"..."Βαραίνουμε" που λέει και το φεγγάρι, αναλόγως πώς αφήνουμε το νου να μας οδηγεί.
*είμαι στο θέμα ή φλυαρώ??? ;))
Ανοιξη, αναγεννηση της φυσης.
Καπως ετσι την προυπαντω καθε χρονο...
με χαμογελο ξυπολητο :)
Ειμαι παιδι του χειμωνα, αλλα δεν μπορω να μην απολαυσω την ανανεωση.
Και μαζι της κι εγω, καθε χρονο.
Αναγγενω οτι εχω δυναμη.
Τα χρονια που φευγουν βαραινουν την καμπουρα μας, αλλα μας κανουν τοσο μα τοσο πλουσιους. Ειδικα αν τα ζησαμε ομορφα!
Κι εγω ενδεχεται να ειμαι εκτος θεματος, αλλα ποιος νοιαζεται :):)
Μοιραζομαστε σκεψεις , ετσι δεν ειναι; :)
Μια υπεροχη μερα σου ευχομαι!!!
Επιτέλους, μεγάλωσε η με΄ρα, ομόρφυνε το τοπίο, άνθισαν τα λουλούδια...
Μην είσαι απαισιόδοξος. Σε λίγο όλος ο τόπος θα γεμίσει μυρωδιές και χρώματα, κάνε υπομονή. Θα βγεις έξω και θα γεμίσουν οι αισθήσεις σου...
Αυτές τις μέρες αναρωτιέμαι τι είναι πραγματικό.Αυτό που το μυαλό ανιχνεύει και υποστηρίζει ή αυτό που η Καρδιά δημιουργεί.Δηλαδή η αισθηση των πραγμάτων..Ολα έχουν ανθήσει εκεί έξω και εμείς μπορεί να μην το έχουμε καν δεί ..Αντίθετα άλλες φορές ότι και να συμβαίνει στον έξω κόσμο εμείς βιώνουμε χαρά και πληρότητα και αυτή είναι η πραγματικότητα μας ..Σε ποιόν Κόσμο τελικά ζούμε παρά ίσως μόνο σ αυτόν που εμείς επιτρέπουμε να υπάρχει..
Nαί, [ ❤ ] αυτή η άνοιξη που λέμε έρχεται οποιαδήποτε στιγμή. Υπεράνω εποχών & συγκυριών;) Είναι αλήθεια, άλλες φορές αισθανόμαστε σα να βαρύναμε απότομα κι άλλες όμως, σαν να ελαφρύναμε...
Bλέπεις λοιπόν τι γίνεται, έτσι και η άνοιξη του Μποτιτσέλι ή η μουσική άνοιξη του Βιβάλντι, διατηρούν τη φρεσκάδα τους ακόμη!
Μα δεν μπορείς να την κρατήσεις εύκολα [k/v] Φεύγει πριν προλάβεις να τη γευτείς. Αιχμάλωτοι καθώς είμαστε των επιλογών μας τη βλέπουμε να περνά από μπροστά μας, δεμένοι σαν τον Οδυσσέα σ' ένα κατάρτι πάνω στο καράβι του χρόνου ή της ζωής μας που κυλάει...
Όχι δεν φλυαρείς καλή μου, πάντα με τη θετική σου ματιά μές στην καρδιά του θέματος.
Ακριβώς D.D. αφήνουμε λίγο τις σκέψεις μας ελεύθερες στο νετ, στην άνοιξη & στην ανανέωση της φύσης. Ιδιαίτερα για όσους την μοιράζονται κοντά της, στην εξοχή. ας πούμε!
δειμε γιατί έχω την εντύπωση ότι είσαι παντός καιρού;))
Δεν θάλεγα ακριβώς απαισιοδοξία, teleytaios όλα τα πράγματα έχουν δύο όψεις, αισιόδοξη/απαισιόδοξη, χειμώνας/άνοιξη, ή κάθε τι έχει τη θετική & την αρνητική του πλευρά. Ίσως η οπτική τους εξαρτάται από ποιά πλευρά βρίσκεται κανείς, ή ακόμη σε ποιό γεωγραφικό σημείο!
Γιατί ειδικά αυτές τις μέρες penny Δεν ξέρω αν είναι κάτι διαφορετικό το μυαλό από την καρδιά. Υποθέτω ότι το λες μεταφορικά, δλδ το μυαλό είναι η λογική και η καρδιά το συναίσθημα.
Όμως ο προβληματισμός σου στο τέλος εκφράζει ένα αναπάντητο φιλοσοφικό ερώτημα!
Να ευχηθώ λοιπόν ένα carpe diem για όλους;
εμένα μου θύμισε την άνοιξη η καμέλια στο μπαλκόνι, που, μέσα σε λίγες μέρες, μού χάρισε τρία υπέροχα φούξια άνθη.Θαρρείς και τα μπουμπούκια άνοιξαν μέσα σε μια νύχτα!
Όσο ανθίζουν ακόμη έχουμε ελπίδες, για ν' αδράξουμε τη μέρα:)
This comment has been removed by the author.
Caesar Δεν πειραζει που μικραινει η ζωη μας.Οπως σιγουρα ξερεις η αξια των πραγματων δεν εξαρτωνται απο τον χρονο που διαρκουν αλλα με την ενταση με την οποια γινονται.Πολλες φορες ξεχναμε να γινομε ευτυχισμενοι εστω με τα λιγα καθημερινα.Το να γινεις ευτυχισμενος ειναι μια αποφαση που πρεπει να παρθει αμεσα.Σ αυτο βεβαια βοηθαει η ανοιξη.
Καλη σου μερα.
Δεν μπορώ να μη συμφωνήσω με όσα σοφά γράφεις Likeraki,
αλλά όπως έλεγε κι ο Νιόνιος:
" Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει
τη δική σου μελαγχολία "
Όλα θα πάνε καλά, όπως ...επιμένει & η Γ. -:)
Caesar,
Και βέβαια επιμένω!Δεν είδες που η google μού έδωσε πάλι πίσω το χαμένο μου blog;
:)
Oλα θα πανε καλα
------------------
Σκεφτηκε η Google ,ειναι δυνατον τετοια ευχη να παει χαμενη;
Μπράβο κορίτσια! Μακάρι να μας επέστρεφε κι άλλα χαμένα πράγματα:)
prasino liker,
Ααα,δεν το'χα σκεφτεί έτσι!Έστω,το δέχομαι ότι η google αυτό σκέφτηκε και το έφερε πίσω.
:)
ότι και να κάνουν η Άνοιξη εξακολουθεί ατάραχη να έρχεται μετά τον Χειμώνα!!!!
@ logia,
συμφωνώ, εκτός αν προκαλέσουμε κανένα "πυρηνικό χειμώνα" με τα κατορθώματά μας:)
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home