Tuesday, February 22, 2011

Driving in rain

Νιώθω τόσο προφυλαγμένος μαζί σου. Από τη βροχή, από τη νύχτα & το κρύο. Κρατάς σταθερά το τιμόνι πάντα στη ζωή σου. Δεν αφήνεις ποτέ να σε παρασύρει κανένα ρεύμα πάθους, συγκίνησης, οργής. Διασχίζεις με σθένος και αυτοπεποίθηση κάθε κακοκαιρία και βγαίνεις αλώβητη και νικητής. Αγγίζεις το τέλειο με βλέμμα καθαρό όπως οι υαλοκαθαριστήρες το παρμπρίζ. Ποιό είναι το μυστικό της επιτυχίας σου;  
"Μη με πας απ' το σπίτι τ' ακούς, 
στο Θεό να με πας"  
[Λ. Ν.]

Labels:

12 Comments:

At 22/2/11 00:37 , Blogger ολα θα πανε καλα... said...

μη σου φανεί περίεργο αν το μυστικό της επιτυχίας κάποιου είναι το να έχει διατρέξει όλη την κλίμακα της απόγνωσης και του επακόλουθου πόνου και να είναι τώρα στην άλλη μεριά,εκεί απ' όπου τον ατενίζεις τώρα εσύ.

 
At 22/2/11 06:22 , Blogger Caesar said...

Αποκαλυπτικό, ο/θ/π/κ. Κάθε επιτυχία έχει το τίμημά της, το κόστος της. Τίποτα δεν χαρίζεται.

 
At 22/2/11 10:33 , Blogger fish eye said...

δεν καταλαβαινω για ποιο λογο το θεωρεις ''επιτυχια'' αυτο..

δε συμφωνω, δε συμφωνω..

 
At 22/2/11 10:46 , Blogger ο δείμος του πολίτη said...

Πώς μ' αρέσει η βροχή...

 
At 22/2/11 10:54 , Blogger melian said...

buongiorno, Caesar dearest!

μ'αυτούς τους ανθρώπους μπορεί να αισθάνεται κανεις ασφάλεια όπως λες - σημαντική....δε λέω - αλλά θα πρέπει να ξεχάσει την χαρά του απροσδόκητου την ενσυναίσθηση, ακόμη και το πάθος.
παραείναι προγραμματισμένη και ορθολογική η ζωή τους

πλεονέκτημα ;
δεν ξέρω

 
At 22/2/11 11:50 , Blogger kovo voltes... said...

"Δεν αφήνεις ποτέ να σε παρασύρει κανένα ρεύμα πάθους, συγκίνησης, οργής"...Δηλαδή αυτό είναι μια "ισορροπημένη" ζωή? Και αυτή που περνά απο το παράθυρο μέσα στα χρώματα της (πάθος, συγκίνηση, οργή, χαρά, λύπη)τι είναι??

 
At 22/2/11 18:05 , Blogger penny said...

Περιγράφεις μια ιδεατή κατάσταση Caesar όπου ένας άνθρωπος δεν μπορεί να την βιώνει συνέχεια.Ισως να αγγίζουμε κάποιες απο αυτές τις ποιότητες για λίγο αλλά τόσο σταθερά και διαρκώς δεν ξέρω..Πολλές φορές σκέπτομαι πως θα ήταν να ζώ με πάθος τηνκάθε στιγμή κι όμως να είμαι έτοιμη να την αφήσω να φύγει χωρίς πόνο να την διεκδικήσω οσο συμβαίνει και μονο να μην θελήσω να την κρατήσω για πάντα ..Με λίγα λόγια να με πηγαίνει απο το σπίτι... αλλά να εγώ να μπορώ να είμαι πάντα με τον θεό.... να μην χάνω τον δρόμο μου....

 
At 22/2/11 19:48 , Blogger Caesar said...

@ ❤
ναί, αλλά όπως κι αν το θεωρήσουμε δεν παύει να είναι μια πραγματικότητα


@ δείμε,
είπαμε να το πάμε & λίγο πιο πέρα από τη βροχή...


@ melian,
buonasera :)
τελικά, μάλλον κι εδώ, δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Πάντως νομίζω ότι εγκλωβίζεται κανείς όταν ακολουθήσει το κυνήγι της όποιας καριέρας. Δεν είναι κι εύκολο να τα συνδυάζει κανείς όλα, επιτυχώς!


@ k/v
Δεν θα 'λεγα ότι είναι & πολύ ισορροπημένη. Τώρα πάλι αν πω ότι δεν πιστεύω να υπάρχουν & πολλές "ισορροπημένες" ζωές καθ' όλη τη διάρκεια του βίου τους, ίσως & να υπερβάλω λιγάκι.


@ penny,
Ακριβώς, όπως έγραψα και πιο πάνω, είναι δύσκολη η δια βίου σταθερή, ικανοποιητική, ποιοτική & ισόρροπη κατάσταση. Ίσως όμως όχι ακατόρθωτη.
Κι αυτό που περιγράφεις, ακόμη δυσκολότερο.

Να διευκρινήσω ότι ο στίχος που σημείωσα είναι από το
"ακριβό μου διθέσιο"
της Λίνας Νικολακοπούλου

 
At 23/2/11 14:04 , Blogger Aurangel said...

Ave Ceasar!
Πολύ όμορφο κείμενο.Την καλημέρα μου.
φιλιά γλυκά!!!

 
At 23/2/11 14:18 , Anonymous Anonymous said...

Θα συμφωνήσω με την Penny, δύσκολα μπορείς να είσαι σε μια τέτοια κατάσταση για μεγάλο χρονικό διάσημα. Δεν ξέρω αν αξίζει κιόλας...

 
At 23/2/11 22:43 , Blogger Caesar said...

Ave Aurangel,
Να'σαι καλά.


@teleytaios,
Δεν ξέρω, είναι τόσο υποκειμενικά τα πράγματα και οι αξίες

 
At 25/2/11 07:10 , Blogger ολα θα πανε καλα... said...

Caesar,
Έτσι είναι...

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

Guests
counter on blogger