Tuesday, March 15, 2011

Future...


Δεν γνωρίζω μέχρι ποιο σημείο μπορεί να φθάσει η, έμφυτη μάλλον τάση και ανάγκη μας, να προκαλούμε το ευαίσθητο φυσικό περιβάλλον που μας φιλοξενεί. Δεν γνωρίζω και, αν δείχνουμε τον απαραίτητο σεβασμό απέναντί του. Ο ανταγωνισμός οδηγεί σε δραστηριότητες με απρόβλεπτες ενίοτε συνέπειες. Δεν λέω ότι δεν χρειάζεται να εξελίσσεται η τεχνολογία για να μη κινδυνεύουμε από πυρηνικά ατυχήματα και να μη δημιουργούμε πανύψηλα κτίρια για να μη κινδυνεύουμε από τους σεισμούς. Ίσως όμως ο έλεγχος για την ασφαλή τους χρήση, των τεχνολογικών επιτευγμάτων μας, απέναντι στα φυσικά φαινόμενα, να απαιτεί ακόμη μεγαλύτερο κόστος σε απώλειες & καταστροφές. Άλλωστε η εξέλιξή μας, η πορεία μας, ήταν τις περισσότερες φορές αρκετά ριψοκίνδυνη. Κάπου όμως πρέπει να υπάρχουν και ήπιες μορφές ανάπτυξης, δόμησης και ενέργειας. 

posted by Caesar @ 3/15/2011 12:34:00 AM   10 Comments

10 Comments:

At 15/3/11 08:14 , Blogger Unknown said...

Κάπου θα έλεγα πρέπει να υπάρξει και "ήπια" σκέψη.

Καλημέρα

 
At 15/3/11 11:37 , Blogger melian said...

Δυστυχώς , Caesar, οι ήπιες μορφές ανάπτυξης δεν εξυπηρετούν τη μεγαλομανία, το κέρδος και την πολιτική κυριαρχία. Οπότε αφορούν μάλλον μόνο εμάς τους ρομαντικούς :(
Μια άποψη που ενστερνίζομαι και ανέφερα και στο μπλογκ μου είναι πως, όσο μικρό και να είναι ως ποσοστό το ρίσκο να πάει κάτι στραβά στην κατασκευή και στη λειτουργία κάποιου έργου, αν οι καταστροφές που μπορεί να προκαλέσει είναι βιβλικές και ανυπολόγιστες, τότε απλά δεν το παίρνεις .
Οι Ιάπωνες έβαλαν πάνω απ'όλα την οικονομική τους ανάπτυξη κι έπαιξαν με τη φωτιά.
Κι ακόμη και αυτήν την ύστατη ώρα οι γνωρίζοντες δεν ενημερώνουν τον κόσμο τους

 
At 15/3/11 11:51 , Blogger ο δείμος του πολίτη said...

Σεβασμός στη φύση; Τι ήταν αυτό; Να πούμε κάτι στις αρχές της άνοιξης να γελάμε; Ο Σεβασμός στη φύση είναι το φετιχοποιημένο ταμπού του καπιταλισμού.

 
At 15/3/11 12:00 , Anonymous Anonymous said...

Ήθελα να εκφράσω τις ίδιες ακριβώς σκέψεις με τη melian, αλλά για να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια, απλώς θα συνυπογράψω τα λόγια της.

 
At 15/3/11 18:42 , Blogger penny said...

Ωραία η τοποθέτηση της Melian.Η Γη είναι ένας ζωντανός οργανισμός κι εμείς είμαστε μερος αυτού του οργανισμού.Ας μην βλέπουμε πάντα και μόνο τα Φυσικά φαινόμενα σαν απόρια γεωφυσικών μεταβολών αλλά και σαν αντίδραση =διαμαρτυρία αυτού του ζωντανού οργανισμού απέναντι στην αλόγιστη συμπεριφορά και αλαζονεία των ανθρώπων .Δράση -αντίδραση .Λές και μιά Αρχέγονη Σοφία προειδοποιεί...

 
At 15/3/11 22:58 , Blogger logia said...

... για μένα οι Ιάπωνες παγιδεύτηκαν μέσα στην ίδια τους την τεχνολογική εξέλιξη...
υπερτίμησαν τη γνώση τους και ξέχασαν οτι η φύση εκδικείται... νόμιζαν πως θα την νικήσουν..
αλλά δυστυχώς την πληρώνουμε όλοι
όλος ο πλανήτης

 
At 16/3/11 00:08 , Blogger fish eye said...

τι να πω; ειπωθηκαν ολα!

ποναει ολη αυτη η ιστορια, πονανε οι ιδιες μας οι επιλογες :((((

 
At 16/3/11 01:46 , Blogger Caesar said...

@ meggie,
Ήπια και σοφή σκέψη καλή μου.


@ melian,
Θέλω να πιστεύω πως λαμβάνουν υπόψη την αναλογία που αναφέρεις για το ρίσκο.

Αν και δεν νομίζω ότι όλοι οι Ιάπωνες σκέφτονται έτσι, η οικονομική ανάπτυξη δεν έρχεται μόνη της τελικά.

"Το σύνδρομο της Κίνας" [1979]είναι και πάλι εδώ!

Αν συνδυαστούν κάποτε, ο ρεαλισμός & ο ρομαντισμός, η ποιότητα του κέρδους χωρίς την οιαδήποτε κυριαρχία και η ανάπτυξη χωρίς την καταστροφή, ίσως βελτιωθούν κάπως τα πράγματα.


@δειμε,
Ο σεβασμός στη φύση είναι σεβασμός στον ίδιο τον άνθρωπο τελικά, σαν δημιούργημα της φύσης κι εκείνος και, μάλιστα κορυφαίο!.
Ο καπιταλισμός ως δημιούργημα του ανθρώπου είναι μάλλον ατελής;)


@teleytaios,
ok!

@ penny,
Κάπως έτσι νομιζω τα περιγράφει στο φαινόμενο "Η εκδίκηση της Γαίας" και ο Λάβλοκ για τον οποίο διάβασα σε κάποιο σχόλιο στο μπλόγκ του "teleytaios"
Δεν ξέρω τι ακριβώς είναι η "Αρχέγονη Σοφία" αλλά καλό μου ακούγεται. Λες να βρούμε κάποια αρμονία εκεί;



@logia,
Ίσως παγιδευόμαστε μέσα στην αλαζονία της δύναμης που προσφέρει η τεχνολογία, σαν παιδιά που παίζουν με επικίνδυνα παιχνίδια και προκαλούν ατυχήματα. Αλλά όπως το λές, μπορεί να καταστρέψουμε και τον ίδιο τον πλανήτη μας.


@ ❤
Είναι το κόστος των επιλογών; Η απειρία της διαχείρισης της τεχνολογίας αιχμής; Η αδυναμία παγκόσμιου ελέγχου των κινδύνων που ελλοχεύουν; Η ανθρώπινη απληστία; Το μέλλον θα δείξει...

 
At 17/3/11 00:44 , Blogger prasino liker said...

Δυτυχως ο πολιτισμος γονατισε μπροστα στην φυση.
Απροβλεπτη,ανελεητη ,ισοπεδωτικη.
Γραφω ενα αποσπασμα απο ενα ποιημα του Λευκαδιου Χερν.Εχει γραφτει στο μπλογκ ενος πολυ αγαπημενου μου συγγραφεα και ερευνητη του Πανελη Γιαννουλακη.
//Ποσο πολυ μπορει να αγαπα κανεις;
Πατριδες μου η Ελλαδα,η Ιρλανδια,η Ιαπωνια.
Σταγονες αιμα στο κορμι μου, ποταμια αιμα στο κορμι του κοσμου.
Η δοξα σου Ιαπωνια ,η γενναιοτητα της καρδιας.Η πατριδα μας ειναι στην καρδια.Η καρδια σου ειναι η πατριδα μου ,Ιαπωνια.
Οταν η δικη μου καρδια σταματησει,η δικη σου,Ιαπωνια,ακομα θα χτυπα.......

 
At 17/3/11 19:21 , Blogger Caesar said...

@Likeraki,
Μάλλον θάπρεπε να υποκλίνεται στο μεγαλείο της και, να μαθαίνει από εκείνη!

Λευκάδιος Χερν ή Γιάκομο Κουιζίμι. Δεν τον γνώριζα και η πορεία του, όπως βλέπω τώρα στο νετ, ήταν πολύ ενδιαφέρουσα!
Πολύ ωραίο και το απόσπασμα που εντόπισες.

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

Guests
counter on blogger