εκπτωσεις

Είχε κατέβει στην αγορά. Ήταν Παρασκευή, απογευματινό, σχεδόν είχε νυχτώσει. Το κρύο έντονο και διαπεραστικό μαζί με ψιλόβροχο. Οι βιτρίνες στο ύψος των περιστάσεων, φωτισμένες, με το πλήθος να πηγαινοέρχεται ακατάπαυστα. Περπατώντας αργά, κοιτούσε καποιες βριτρίνες μέχρι να περάσει λίγο η ώρα για μια δουλειά που ειχε να κανει. Ήταν σαν χειμωνιάτικο σύνολο, χέρια στις τσέπες, γιακάς ανεβασμένος και μια τραγιάσκα. Κοιτώντας τις προκλητικές ακόμη εκπτώσεις και απορροφημένος στις μακροοικονομικές του σκέψεις για ένα ζευγάρι παπουτσιών που έβλεπε, ξαφνιάστηκε όταν άκουσε μια λεπτή & μελωδική φωνή να τον καλεί. Γυρνωντας το έκπληκτο βλέμμα του αντίκρισε την όμορφη και νεανική παρουσία, μιας συναδέλφου του που, διασταυρώθηκαν αναπάντεχα οι δρόμοι τους. Ένοιωσε σαν να σταμάτησε το κρύο απότομα, ο υπόλοιπος κόσμος σαν να εξαφανίστηκε και μείναμε μόνο οι δυό τους. Δεν ήξερε τι να πρωτοκάνει. Να θαυμάζει την όμορφη & κομψή παρουσία που βρέθηκε ξαφνικά μπροστά του; ν' ακούει εκείνα τα λίγα λόγια που ανταλλάξανε; να συγκεντρωθεί για να απαντά; Δεν αντέχει κανεις εύκολα τόσα πράγματα ταυτόχρονα. Χάθηκε για λίγο η κούραση της εβδομάδας, ανέβηκε το ηθικό, κι άργησε να επανέλθει εντελώς στην πραγματικότητα, παίρνοντας εκείνη τη γλυκιά & δυνατή γεύση της ζωής για λίγο... Την αποχαιρέτησε χαμογελώντας και, αναλογιζόμενος πως η ζωή είναι μερικές φορές καλύτερη έξω από το μπαρ, από το γραφείο, από το σπίτι, συνέχισε το δρόμο του....