Friday, February 04, 2011

one day in her life...

Κρυώνεις & περπατάς βιαστικά κάτω από τη βροχή που λες και σ' ακολουθεί. Αποφεύγεις όσο μπορείς τις μικρές λιμνούλες κάτω από τις μπότες σου και δε βλέπεις την ώρα να φθάσεις στο ζεστό σου καταφύγιο. Σκέφτεσαι πως άλλη μια χειμωνιάτικη μέρα τελειώνει μικραίνοντας την απόσταση από το σ/κ κι αόριστα σχέδια περνάνε για λίγο από το μυαλό σου, σαν διαφημιστικό τρέιλερ. Επιτέλους φθάνεις, βγάζεις το παλτό σου, πέφτεις ανάλαφρα στην αγαπημένη σου πολυθρόνα και χαλαρώνεις βγάζοντας σιγά σιγά τις μποτες σου. Ανοίγεις τη μποτίλια και γεμίζεις με ένταση το ποτήρι, κρατώντας το στα δυο σου χέρια. Ξεφυλίζεις τις εφημερίδες και ανοίγεις την tv για μια ενημέρωση στον κόσμο, αδειάζοντας το ποτήρι. Βαζεις το dvd για να δεις αυτό που είχες πάρει από χθές. Ξαναγεμίζεις το ποτηρι ξαπλώνοντας στον καναπέ κι ένα μικρό ταξίδι αρχίζει...

Labels:

10 Comments:

At 4/2/11 09:24 , Blogger melian said...

Φυσά και βρέχει. Σ'ενα παράλληλο σύμπαν φυσά και βρέχει. ΄Ένα σμήνος πουλιά περνά άτακτα μπροστά από το παράθυρο.
Ξημέρωσε.
Ξημέρωσε Παρασκευή. Τόσο κοντά πια οι δυο μέρες της προσωπικής μας ελευθερίας!

Θα 'θελα να βρεθώ στον δρόμο της εικόνας σου Caesar. Αυτόν που οι φανοστάτες είναι γεμάτοι πολύχρωμα λουλούδια. Ομπρέλα θα κρατώ έτσι κι αλλιώς σήμερα.

Να έχεις ένα χαλαρό και ζεστό σ/κ με ενδιαφέροντα ταξίδια-βόλτες αληθινά... του νου...όπως προκύψει

 
At 4/2/11 09:52 , Blogger kovo voltes... said...

Ομορφη εικόνα, όμορφο ταξίδι. Κάθε στιγμή τελικά είναι ένα μικρό ταξίδι...Καλό σ/κ Καίσαρα μου.

 
At 4/2/11 13:49 , Anonymous Anonymous said...

Είδες, πάντα η σκέψη μας είναι στο καταφύγιο. Εκεί που νιώθουμε άνετα και ωραία...

 
At 4/2/11 13:51 , Blogger fish eye said...

oμορφη η βροχη αρκει να μη κραταει πανω απο δυο μερες και να μην εχεις εξωτερικες δουλειες ;)))

ποιο dvd παρακαλω ειδε που ειχε νοικιασμενο απο χθες;

*μετα απο μια δυσκολη μερα, η χαλαρωση ερχεται ακριβη σαν αποσταγμα

 
At 4/2/11 19:48 , Blogger ο δείμος του πολίτη said...

Είναι στιγμές που θέλουμε να κλειστούμε στον εαυτό μας, να χαθούμε στο σενάριο της ζωής ενός άλλου, να ξεχαστούμε. Εξάλλου, σήμερα η ζωή μας είναι συνεχώς μέσα στη βροχή και τις καταιγίδες...

 
At 4/2/11 20:54 , Blogger Caesar said...

@ melian,
Βρίσκεσαι ήδη εκεί! Ενας αγαπημένος δρόμος
υπάρχει για τον καθένα μας. Σε κάθε πόλιτεία.
Στο παρόν, ή σε κάθε ανάμνησή μας, από όπου
περάσαμε καποτε. Βράδυ χειμωνιάτικης ταξιδιάρικης
παρασκευής απόψε...



@ k/v,
Κάθε στιγμή...
Κάπου διάβασα ότι το παρόν (στον άνθρωπο) διαρκεί
μόλις 3 δευτερόλεπτα!




@ teleytaios,
Nαι, το έχουμε ανάγκη. Ιδίως όταν είμαστε συνεχώς
στα ..."χαρακώματα";)



@ ❤
χα χα, δε λέω, ακόμη καλύτερα έτσι, αν μάλιστα ο τοίχος είναι από τζάμι (όπως πχ το σπίτι στον "αόρατο συγγραφέα")!
λοιπόν, νομίζω ότι είχε το PARTIR.
με την Catherine Corsini
Πράγματι, ακριβή, η χαλάρωση...



@ δειμε,
παραλληλες ζωές ίσως, σε κάθε γωνιά του πλανήτη...

 
At 4/2/11 22:40 , Blogger fish eye said...

απολαυση η Κριστιν Σκοτ Τομας (αυτο τον Αγγλο Ασθενη ) ποσες φορες τον εχω δει

(το τελος μια σχεσης το βρηκες;)
ειναι πολυ καλο και το βιβλιο!

 
At 4/2/11 23:20 , Blogger Caesar said...

@❤
Σωστά. της C. Corsini, με την Κρ. Σ. Τομας

Όχι ακόμη, η λίστα είναι μακρά,
σαν τα ραντεβού στο ...ΙΚΑ:)

 
At 11/2/11 13:11 , Blogger prasino liker said...

Τελειο Caesar.Kαθε μερα που τελειωνει γραφομε και μια σελιδα στον ταξιδιωτικο μας οδηγο.Ειναι μαγικο.Αν και δεν χρειαζεται να διαβαζουμε το παρελθον.Ειναι κατι που εχει τελειωσει.

 
At 12/2/11 21:17 , Blogger Caesar said...

@ Likeraki,
ok, γυρνάμε σελίδα δηλαδή...

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

Guests
counter on blogger