weekend
Το weekend μας έχει ήδη τυλίξει μαζί με τα νυχτερινά του φώτα. Κάπως χαλαροί ρυθμοί, γύρω από ένα τραπέζι με θέα το δρόμο. Απαλή μουσική και κουβεντούλες σε κάθε παρέα, για τη βδομάδα που πέρασε, για τα πασχαλινά σχέδια που ακολουθούν τις επόμενες μέρες. Σκέψεις, τόποι και προορισμοί μεταφέρονται πάνω στο τραπέζι. Καφές ή τσάι; Σαν μια μεγάλη πράσινη θάλασσα που τη στροβιλίζω μ' ένα μικρό κουτάλι, ένας μαθητευόμενος μικρός Ποσειδώνας που θέλει να παιδέψει τα καράβια και τις γοργόνες. Μ'αρέσει που ο καιρός αλλάζει κάθε που βραδυάζει, και στίχοι από το παρελθόν αναστατώνουν για λίγο το μυαλό μου "Πόσο σου μοιάζει η σκιά που από μακριά πλησιάζει/Ο κάθε ίσκιος που περνά νομίζω πως σου μοιάζει/Μεσ΄στις βιτρίνες είσαι εσύ/Μέσ΄στις αφίσες είσαι εσύ/Όλη η πόλη είσαι εσύ"
Η απόλαυση της στιγμής είναι που διαστέλλει νωχελικά το απόβραδο και φορτίζει αισιόδοξα την ψυχή για όσο αναλογεί στον καθένα μας η ζωή.
12 Comments:
Αυτές οι στιγμές δίνουν τόση ευτυχία, γεμίζουν τις μπαταρίες και μας επιτρέπουν να υφάνουμε όνειρα ανακατεύοντας με το κουτάλι τη μεγάλη πράσινη θάλασσα.
@ librarian,
[Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, όταν μιλούσαν για τη θάλασσα, έλεγαν: η μεγάλη πράσινη. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έπλεαν τον Νείλο αλλά φοβήθηκαν την ανοιχτή πράσινη πελαγίσια θάλασσα. Δεν τόλμησαν. Δεν έγιναν ποτέ θαλασσοπόροι. Έβαλαν τους Κρήτες να τους κάνουν το εμπόριο και τη ναυτιλία.
Η μεγάλη πράσινη είναι η πρόκληση που δεν αποδεχθήκαμε ποτέ.
Όλες οι τολμηρές ιδέες που δεν πραγματοποιήσαμε.
Όλα τα περιπετειώδη ταξίδια που δεν κάναμε.
Όλοι οι έρωτες που ονειρευτήκαμε.
Η μεγάλη πράσινη είναι η ελπίδα ότι κάποτε θα τολμήσουμε.]
Από το ομότιτλο βιβλίο της Ευγενίας Φακίνου
Στη σκέψη τη δική μου ήρθε ο στίχος του Ελύτη "μικρή πράσινη θάλασσα δεκατριώ χρονώ".
@ librarian,
έφερες το καλύτερο!
όχι μόνο ένας στίχος, αλλά ένας ολόκληρος πολιτισμός, ένα μακρινό ταξίδι στο Αιγαίο, στην Ιωνία, εκεί που γεννήθηκε η φιλοσοφία (Θαλής, Αναξιμένης, Ηράκλειτος...) κι ο Ελύτης με τον τρόπο που μόνο εκείνος ήξερε καλύτερα να μας ταξιδεύει στο χρόνο, στην ιστορία, στη θάλασσα, στον έρωτα με το φως του ήλιου
"να σε στείλω σχολείο στην Ιωνία
..........
Με τον άσπρο γιακά και την κορδέλα
Να μπεις απ' το παράθυρο στη Σμύρνη
Να μου αντιγράψεις τις αντιφεγγιές στην οροφή....
Κύμα το κύμα να γυρίσεις πίσω....
Για να σε κοιμηθώ παράνομα....
αποσπάσματα του Ηράκλειτου..."
Πόσο μακριά λοιπόν από τις σημερινές άγονες "πολιτικές" γραμμές!
Καλή & υπέροχη μέρα!
Καφες ή τσαι τελικα?
Green Tea & Lemon:)
Nelly,
κι ενώ η Ντόρις Ντέι τραγουδούσε "Τea for Two" το 1950
Στην Ιαπωνία, η προετοιμασία και το σερβίρισμα του τσαγιού είναι για τη γκέισα ειδική τέχνη, συνδυασμένη με τη μουσική και το χορό, που στόχο έχει να προσφέρει τη συντροφιά και τη φιλία στους άντρες που την αναζητούν
Για να περάσουμε και στον Robert Anderson, με το κλασικό "Tea and sympathy" και όχι μόνο, γιατί
«Ολα είναι σ'αυτό το τσάι».!
όπως γράφει και ο αγαπητός μας Ν.Φ.Μικελιδης
Μμμ... τσαι και σινεμα! Ακρως ενδιαφερουσα προσεγγιση... ειδικα για οσους λατρευουν και τα δυο αυτα. Εγω προς το παρον λατρευω μονο το δευτερο.
Επομενως, ψηφιζω καφε, δαγκωτο.
Καληνυχτα :)
Γιατί όχι και τα δύο;) ανάλογα με τη στιγμή...
Καλο βραδυ:)
Caesar μακαρι αυτες τις στιγμες της ξεκουρασης ,της γλυκειας νοσταλγιας των ονειρων και σκεψεων να μην τις δηλητηριαζει κανεις.Να μην μοιρολατρουμε και να θυμομαστε οτι μεσα σε μια κουπα τσαι η καφε κρυβεται ενας ολοκληρος κοσμος.Κατεβαζοντας την γουλια ειναι σαν να μπαινουμε μεσα στην μεγαλη πρασινη θαλασσα.Εξαλλου παντου μπορει καποιος να δει την ομορφια αν δεν την φοβαται.
Η Συλβια Πλαθ η Αμερικανιδα ποιητρια λεει .Το ωραιοτερο πραγμα στον κοσμο ηταν μαλλον η σκια.Σκια υπηρχε στα συρταρια των γραφειων,σε ντουλαπες και βαλιτσες.Σκια υπηρχε κατω απο τα σπιτια ,τα δεντρα και τις πετρες,στο πισω μερος των ματιων και των χαμογελων των ανθρωπων και σκια,ολοκληρα μιλια σκιας υπηρχε στην σκοτεινη πλευρα της γης.
Καλη Μεγαλη Εβδομαδα.
@ Likeraki,
Κρατώ στα χέρια μου τη ζεστή κούπα του πρωινού καφέ και διαβάζοντας τις σκέψεις σου απολαμβάνω για λίγο την ησυχία του πρωινού. Ομορφες μικρές στιγμές που βυθίζονται αργά ζεστά & απαλά μέσα στις αισθήσεις μας.
Μου φαίνεται πως ταιριάζει η Σ. Πλάθ για τη Μ. βδομάδα!
Σε χαιρετώ, η μέρα ξεκίνησε ήδη, πρέπει να βιαστώ.
Θυμήθηκα έναν στίχο του Καβάφη,νομίζω πως το ρήμα είναι "αισθηματοποιήθηκε".Αλλά θυμήθηκα και το "μικρή,πράσινη θάλασσα" του αγαπημένου μου ποιητή,για να μην ξεχνιόμαστε.
:)
Έτσι είναι.Είναι φορές που όταν σκέπτεσαι το ερώμενο πρόσωπο,όλη η πόλη παίρνει το πρόσωπό του και φτάνεις να ερωτεύεσαι μέχρι και αντικείμενα,επειδή βλέπεις τη μορφή του μέσα τους.
@ ο/θ/π/κ,
Όμορφο & πολύ εκφραστικό ρήμα, που δεν το πολυχρησιμοποιούμε δυστυχώς, καλά έκανες και το ανέφερες, είσαι ανεκτίμητη:)
«Bγήκε στο μπαλκόνι του για να αλλάξει σκέψεις βλέποντας «ολίγη κίνησι του δρόμου και των μαγαζιών» και από το πολύ να την ζει, εκείνη «αισθηματοποιήθηκε ολόκληρη» γι’ αυτόν.»
Aισθηματοποιούμε όσα περισσότερα μπορούμε & ποθεί η ψυχή μας, και κάποτε φθάνουμε και στο lacrymae rerum !
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home