before sunset
Είναι κάποιες στιγμές που σε σκέφτομαι, ακούγοντας μια μελωδία. Κάποια ήσυχα απογευματινά με το φώς του ήλιου να διαπερνά θραύσματα απροσδιόριστης νοσταλγίας αλλά και προσδοκίας...Παρακολουθώντας ανεπαίσθητα τις σκιές των πραγμάτων να μακραίνουν προσπαθώντας θαρρείς να ξεφύγουν, χωρίς επιτυχία από την ίδια τους την ύπαρξη, από την ίδια τους την εξάρτηση...
Πού είσαι, πώς περνάς, τί να σκέφτεσαι, τί να κάνεις; Ποτέ δεν θα το μάθω;
Θάθελα να εμφανιζόσουν για λίγο εδώ, σαν σκιά που ξέφυγε από κάπου αλλού, κι έπειτα να χαθείς & πάλι, μαζί με τον ήλιο, κρατώντας μια γλυκειά ανάμνηση της άυλης παρουσίας σου...
«Το φιλί-γυαλί που θάμπωσε,/στα αλμυρά μας λόγια και τα κύματα/και μετά η φωνή δυνάμωσε,/το μαζί,το ναι,τα βήματα...»
[Λ. Ν.]
posted by Caesar @ 5/04/2008 03:43:00 PM
8 Comments
8 Comments:
αχ αυτη η νοσταλγια..!!
καλημερα να εχεις
Όλα χρειάζονται, έτσι δεν είναι...
Kαλημέρα:)
Για να μην αναφέρω το... "οι αναμνησεις ξαναγυρίζουνε" του Βοσκόπουλου,θα σου αντιγράψω ένα ποίημα του Yeats,που διαβάζω αυτό τον καιρό,ως σχόλιο στην ανάρτησή σου:
"Never give all the heart,for love
will hardly seem worth thinking of
to passionate women if it seem
certain,and they never dream
that it fades out from kiss to kiss;
for everything that's lovely is
but a brief,dreamy,kind delight.
O never give the heart outright,
for they,for all smooth lips can say,
have given their hearts up to the play.
And who could play it well enough
if deaf and dumb and blind with love?
He that made this knows all the cost,
for he gave all his heart and lost."
W.B.Yeats
Καλοδεχούμενα όποια κι αν αναφέρεις ο.θ.π.κ. :)
Και ο Μίμης Θειόπουλος έχει γράψει στίχους που έγιναν γνωστές & πολυτραγουδισμένες επιτυχίες, όπως οι «αναμνήσεις ξαναγυρίζουνε» με τον Τόλη, ή το «Ξεφυλλίζοντας απόψε τα όνειρά μου/να περάσει όπως-όπως η βραδιά μου» με τον Στράτο Διονυσίου και άλλα.
Όμορφη επιλογή όμως κι αυτό που μου μετέφερες, από τον W.B.Yeats,
παραθέτοντας κάτι κι εγώ από τον ίδιο,
I have spread my dreams beneath your feet; Tread softly because you tread on my dreams.
Πόσες φορές το ευχηθήκαμε αυτό αλλά πόσες φορές (τσαλ)απατηθήκαμε...
@ όλα θα πάνε καλά...
"Γι' αυτό σου λέω
πρέπει να βρείς έναν άλλο τρόπο να ξεχωρίζεις τους ανθρώπους, όχι να περιμένεις την πράξη - είναι τότε αργά."
[από τον δικό μας] Τ.Λειβαδίτη :)
πάρχει ένας τρόπος να γλυτώνουμε χρόνο, αλλά δεν είναι και πολύ ασφαλής:
Ακολουθείς το ένστικτο, κάνεις βέβαια και λάθη κι εύχεσαι να μην παρέλειψες πολλούς αξιόλογους ανθρώπους με τις λάθος ενστικτώδεις κρίσεις σου...
Πράγματι, passer-by, δεν ξέρω αν υπάρχει ασφαλής τρόπος, για να κερδίζεις χρόνο.
Ισως, μετά να χρειασθεί να ξοδέψεις περισσότερο χρόνο για να αποκαταστήσεις τα πράγματα;)
Οσο για το ένστικτο με τα αναπόφευκτα λάθη, όχι μόνο μπορεί να προσπεράσεις αξιόλογους ανθρώπους αλλά, το χειρότερο είναι να βρεθείς με μή αξιόλογους :)
Όλα όμως είναι μέσα στο "παιχνίδι" της ζωής...
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home