Saturday, July 28, 2007

Ulrich Muehe /\ Οι ζωες των αλλων



"Ο κόσμος ισχυρίζεται μερικές φορές οτι ο τρόπος με τον οποίο συμβαίνουν τα πράγματα στις ταινίες είναι εξωπραγματικός, στην ουσία, όμως, εξωπραγματικός είναι ο τρόπος με τον οποίο συμβαίνουν τα πράγματα στη ζωή."

Πιστεύω πως για τους περισσότερους ανθρώπους, αν όχι για όλους, έρχεται κάποια στιγμή, που θα "παίξουν" το ρόλο της ζωής τους. Όλοι μας, εκόντες-άκοντες έχουμε αναλάβει κάποιο ρόλο στη ζωή μας, μικρό ή μεγάλο, σημαντικό ή ασήμαντο, ανάλογα με τις προσωπικές μας συγκυρίες & ίσως με την θέση μας στη μεγάλη σκηνή της πραγματικής ζωής.

Ο Ulrich Muehe, ως ηθοποιός έφθασε στην κορυφαία του στιγμή με τον ρόλο του, ως τον ψυχρό επαγγελματία πράκτορα της Στάζι, Γκερντ Βίσλερ (Hauptmann Gerd Wiesler "HGW XX/7") που είχε αναλάβει να παρακολουθεί, ένα συγγραφέα στην ταινία "Das Leben der Anderen" μεταμορφώνοντας ή μεταλλάσοντας την εσωτερική του δομή σ' έναν ανιδιοτελή φύλακα άγγελο του παρακολουθούμενου. Καταπληκτική ερμηνεία με το βλέμμα του να δίνει το ρυθμό & την ένταση της εξέλιξης στην πλοκή της ταινίας. H πορεία της μετάβασης - από το υψηλό αίσθημα καθήκοντος που τον είχε φθάσει σε μια ζωή χωρίς συναισθηματική αξία - σε μια αποκάλυψη της πραγματικής ζωής μέσα από τις ζωές των άλλων, καθήλωσε πιστεύω χιλιάδες θεατές, σε μια μυσταγωγία μεταμόρφωσης & επαναφοράς ενός ανθρώπου στα μέτρα μιας αληθινής & απλής ζωής. neutrino.


Ο Ulrich Muehe πέθανε την Κυριακή σε ηλικία 54 ετών, αφού έδωσε τη μάχη του με τον καρκίνο που τον ταλαιπωρούσε και στα γυρίσματα της ταινίας. Γεννημένος στην πρώην Ανατολική Γερμανία, εκπαιδεύτηκε ως οικοδόμος. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στο Τείχος του Βερολίνου. Φοίτησε στη δραματική σχολή Hans Otto στη Λειψία. Όπως είχε πεί σε κάποια συνέντευξή του τα βιώματα από το καθεστώς τον βοήθησαν στο ρόλο του ως πράκτορα της Στάζι. Από τους διαφωνούντες με το ανατολικογερμανικό καθεστώς, ήταν από τους διοργανωτές της μεγάλης διαδήλωσης διαμαρτυρίας στην «Αλεξάντερπλατς» στις 4 Νοεμβρίου του 1989. Οταν πέφτει το Τείχος ο Muehe μαθαίνει ότι η γυναίκα του διατηρούσε «ανεπίσημες» επαφές με τη Στάζι, δίνοντας πλήρεις αναφορές για τις κινήσεις του. Ενα μέρος της πικρής του εμπειρίας ενέπνευσε το σενάριο για τις «Ζωές των άλλων».
Η Martina Gedeck ως Christa-Maria Sieland και ο Sebastian Koch ως Georg Dreyman όπως και οι άλλοι συντελεστές της ταινίας απογειώνουν τον θεατή με τη δύναμη της ψυχής & της ελευθερίας...

Η ταινία δεν βλέπεται απλώς, αλλά βιώνεται, για τους περισσότερους τουλάχιστον που μπορούν να ακούσουν & να δουν πέρα από τα κλισέ & της καθέδρας αλήθειας των κοινωνικών συστημάτων ;)
Mνήμες.


"..Τό χάσμα δέν μας χωρίζει στά δύο.
Το χάσμα μας περιβάλλει.."
[ Β. Σιμπόρσκα]
(Αυτονομία)


ΥΓ: Ίσως σήμερα οι κάθε είδους εξουσίες να έχουν μεταβληθεί & προσαρμοσθεί σε πιό σύγχρονες καταστάσεις κοινωνικοτεχνολογικές αλλά,

[...Δεν ξέρω-μην περιμένεις κι από μένα πολλά-/τόσα έζησα τόσα έμαθα τόσα λέω/κι απ' όσα διάβασα ένα κρατάω καλά: / "Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος" / Θα την αλλάξουμε τη ζωή!/Παρ' όλα αυτά Μαρία ]

(Κατερίνα Γώγου)

Labels:

9 Comments:

At 28/7/07 14:46 , Blogger etalon said...

απλα υπεροχη η προσεγγιση σου καισαρα

 
At 28/7/07 18:14 , Blogger Caesar said...

Όπως & η προσέγγιση της ταινίας στα δρώμενα ενος κόσμου πίσω από το Τείχος;)

 
At 29/7/07 10:02 , Blogger christina said...

"Η ταινία δεν βλέπεται απλώς, αλλά βιώνεται, για τους περισσότερους τουλάχιστον που μπορούν να ακούσουν & να δουν πέρα από τα κλισέ & της καθέδρας αλήθειας των κοινωνικών συστημάτων "

Αυτό το κομμάτι μου άρεσε περισσοτερο.

 
At 29/7/07 13:08 , Blogger Caesar said...

@ passer-by,

Αντισταθείτε........
Ως και σε μένα ακόμα που σας ιστορώ
Αντισταθείτε...

[ Μ.Κατσαρός ]

 
At 29/7/07 17:32 , Blogger fish eye said...

ηταν μια παρα πολυ ωραια ταινια και θα μεινει χαραγμενη στη μνημη μας οπως κι ο αψογος πρωταγωνιστης!!

 
At 29/7/07 21:09 , Blogger Caesar said...

@ φεγγαραγκαλιες,

Χαίρομαι που εντοπίζεις πάντα τα ωραία & ενδιαφέροντα πράγματα στη ζωή μας :))

 
At 30/7/07 23:19 , Blogger Desposini Savio said...

τα μάτια του Κάιζερ. τα μάτια του...
από τα πιο εκφραστικά μάτια που έχω δει στον κινηματογράφο.
και μόνον για αυτά ακούς το die sonate vom guten menschen.

 
At 31/7/07 04:26 , Blogger neutrino said...

"One forgets too easily the difference between a man and his image, and that there is none between the sound of his voice on the screen and in real life".

βρηκα ψαχνοντας τυχαια αυτη τη φραση του Μπρεχτ, [τον οποιο διαβαζαν κρυφα (τι ειρωνεια!) οι πρωταγωνιστες της ταινιας] και μου φανηκε ταιριαστη με την περισταση.
τι ομορφο (ξανα) το κειμενο σου καισαρα!
και μιας και το εριξα στον Μπρεχτ, προτεινω το πανεξυπνο, επισης ταιριαστο με την περισταση μονοπρακτο του, "ο Σπιουνος" (απο το "τρομος και αθλιοτητα στο τριτο ραιχ")

 
At 31/7/07 11:11 , Blogger Caesar said...

die sonate vom guten menschen

έτσι, έτσι ακριβώς Desposini Savio !





@ neutrino,
στα (όπως πάντα) ταιριαστά σου σχόλια, προσθέτω:

(Ο ηθοποιός δεν κλείνει την πόρτα σε καμιά χαρά και σε καμιά λύπη, τα συναισθήματα αυτά τα χρειάζεται στη δουλειά του, διότι πρώτο του μέλημα είναι να επιδιώκει να παραμείνει άνθρωπος)
[Uber den Beruf des Schauspielers]
B.BRECHT

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

Guests
counter on blogger