Παρένθεση
Οι μέρες μου είναι σαν την ακίνητη θάλασσα. Μ'ένα λαμπρό ήλιο. Στη μέση του πουθενά.
Τα απογεύματα χρυσαφιά στις ατέλιωτες διαδρομές στη σκόνη της ερήμου. Οι νύχτες μου είναι σιωπηλές σαν το τελευταίο αντίο.
Σε ψάχνω μεσ' στο πλήθος, γύρω μου, κι εσύ δεν είσαι πουθενά...
Σε ψάχνω
στα λαμπρά σφαγεία των δρόμων
στις νευρωτικές διαδρομές
σε σταθμούς και στοές
σε ψάχνω
στα μικρά τα στοπ στ' απαγορεύεται
στα τρύπια μου χέρια
στη θάλασσα που δε θα 'ρθει ξανά
βαρέθηκε ν' αλλάζει χρώματα
για να την αγαπάμε.
Σε ψάχνω
στις παλιές φωτογραφίες τις χλωμές
όπου δεν μπορώ να σε βρω
σε ρυθμούς και κραυγές
σε ψάχνω
στον καθρέφτη π' άφησες το πρόσωπό σου
κι αυτός ράγισε
μες στ' ανθρωπομάρκετ το τρελό
σκουπίδι και Θεός μέσα στον πυρετό σε ψάχνω.
[ Δώρα Σιτζάνη ]
posted by Caesar @ 6/12/2007 09:04:00 AM
18 Comments
18 Comments:
εύχομαι σύντομα να την βρείς
στη θάλασσα που θα ξανάρθει...
η θάλασσα πάντα ξαναέρχεται...
στο χρώμα που αγαπάς
Καλή μου elmelissa,
αφορμή οι στίχοι της Δ.Σιτζάνη όπως τους ερμήνευσε η Δ.Γαλάνη σε μουσική του αξέχαστου Μ.Λοϊζου, που έτυχε να το ξανακούσω πρόσφατα!:)
Τουλάχιστον δεν χάνεσαι. Έχεις τον Ήλιο για παρέα... (Οι μέρες μου είναι σαν την ακίνητη θάλασσα. Μ'ένα λαμπρό ήλιο. Στη μέση του πουθενά[...]).
Μα τουλάχιστον ξέρεις τί/ποιόν ψάχνεις... (Σε ψάχνω, σε ψάχνω, σε ψάχνω...).
Και θα τον βρεις. Έτσι πιστεύω. Δεν είσαι μόνος, δεν είσαι στο σκοτάδι, έχεις εκείνη την μορφή απ' τον σπασμένο καθρέφτη στο μυαλό σου. Και θα τον βρεις.
Καλή νύχτα,
Ξένια.
Εγκλωβισμένοι καθώς είμαστε με όλες τις καθημερινές απαιτητικές & χρονοβόρες υποχρεώσεις, ενστικτωδώς μερικές φορές ψάχνουμε αυτό που θα μας ανασύρει, έστω & για λίγο σαν μια μικρή παρένθεση, έξω από το φαύλο κύκλο...
Καλημέρα ;)
Θα βρείς το δρόμο σου... και αυτό που ψάχνεις μέσα στα μονοπάτια της καρδιας σου...
καλημέρα caesar μου :)
Δρόμοι παράλληλοι, δρόμοι μοναχικοί, δρόμοι κλειστοί, διαπλεκόμενοι, ανισόπεδοι, υπόγειοι & υπέργειοι διασταυρώνονται σαν λαβύρινθοι χωρίς την Αριάδνη που κατάφερε να γίνει αθάνατη...
Καλή Μέρα :)
Μέσα σου, κοίταξες;...
Καλό καλοκαίρι,caesar,με ίσως απαραίτητες παρενθέσεις,σκέψεις,αναδιπλώσεις και "τη φέτα το καρπούζι στο ένα χέρι"(αναφέρομαι στον στίχο του Σαββόπουλου).
Να είσαι καλά!
dodos ,
Δύσκολα μου βάζεις ;)))
Καλοκαιρινό Γιτσάκι,
πάλι με "πιάνεις"
στόμα υγρό, μικροί λαγώνες, καλοκαίρι
με τη φέτα το καρπούζι στο 'να χέρι
με φιλιά μισολιωμένα, καλοκαίρι
καλοκαίρι
λίγες φλούδες στης κουζίνας το μαχαίρι.....
Παραπλανητικό -
Δεν υπάρχει ακίνητη θάλασσα! Άλλο αν φαίνεται...
αφορμή η θάλασσα- είναι ακίνητη ή κινείται πάντα;
Μέλυδρον-Πυξ Λαξ
"Θέλω να τρέξω, να πετάξω, να χαθώ
όμως φοβάμαι τι θα γίνει αν γυρίσω
τον εαυτό μου να γελάσω προσπαθώ
μα κάπου μέσα μου βαθιά δεν θα τολμήσω.."
Αυτά σκεφτότανε τα βράδια στη δουλειά
και η γκρίζα αύρα της γινότανε πιο μαύρη
θλιμμένα "ναι καλά ευχαριστώ"
μα άλλο πράγμα τη τρυπάει και τη χαλάει.
Είναι ωραία η θάλασσα γιατί κινείται πάντα
κι αν έχεις δει πολλές στεριές καμμία δεν σ΄αράζει
δως μου για φιλοδώρημα τραγούδι με τη μπάντα
είναι ωραία η θάλασσα γιατί με σένα μοιάζει
Ασε με άνθρωπε να κάνω ό,τι αισθάνομαι
βαρέθηκα για πράγματα σωστά να μου μιλάνε
πες μου μονάχα τι ποτό γεμίζει το ποτήρι σου
και αν θέλεις περισσότερο εδώ δεν σε κερνάνε
Δεν τελειώνει η ζωή σε μία άρνηση κι αν λεχεις άντερα την άρνηση ακολούθα
μη σε πειράζει αν σε δείχνουνε στο σπίτι σου
γιατί εφόρεσες ανάποδα τα ρούχα.
Είναι ωραία η θάλασσα...
Καλημέρες!
Πολύ όμορφοι στίχοι και φαίνεται νάγγίζουν κάτι γνώριμο στη καρδιά σου.
Επίσης, μήπως-μια υπόθεση κάνω- έχουμε ανάγκη από διακοπές!;
nakupenda ,
έτσι που είναι η πραγματικότητα, καλύτερη η παραπλάνηση ;))
Νετρίνα,
είσαι κορυφή ! ότι χρειαζόμουν οι στίχοι που έγραψες ;)
aisthisis,
Είσαι ένας θηλυκός Γιάλομ !
Διακοπές, χμμ, κάτι μου θυμίζει αυτή η λέξη, τί ακριβώς είναι...;))
Σε ψάχνω σε μια θολή φωτογραφία, το πρόσωπό σου είναι εκεί, εσύ δεν είσαι. Δεν ξέρω που είσαι. Σ' έχω χάσει πια.. Είσαι μακριά, αυτό μόνο ξέρω, αυτό μόνο νοιώθω...
Συγγνώμη, με ενέπνευσαν λίγο οι στίχοι..
Ελπίζω να μην ισχύει εδώ το "ψάξε, ψάξε δεν θα το βρεις "....τουλάχιστο το απεύχομαι...
Ακούω το άσμα, είχα πολλά χρόνια κι εγώ να το ακούσω.
Μήπως το ποστ έπρεπε να τιτλοφορείται "ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ" κι όχι " ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ" ???
Να είσαι καλά...
Όμορφα που συντονίστηκες Ηλιαχτίδα !!
Aθανάσιε,
κι εγώ ελπίζω να ...χάθηκες για ευχάριστη αιτία ;))
..........
το άσμα, ναί, από τα κλασικά κομμάτια, εμπνέει ακόμη !
.....
παρένθεση για μια κατάσταση ;))
Νομίζω πως ηρθε η στιγμη να ψαξεις, να βρεις και να δεις την
" Παρενθεση " του Τακη Κανελλόπουλου.
Μετα τιποτε δεν θα ειναι ιδιο...
[ Μια γυναίκα θυμάται τη στιγμή που σημάδεψε την ζωή της, πριν λίγα χρόνια: Το τρένο με το οποίο ταξίδευε είχε καθυστέρηση έξι ωρών. Ένας συνεπιβάτης της που έμενε στην πόλη που σταμάτησαν, της πρότεινε να περάσουν μαζί αυτές τις ώρες. Στο σύντομο αυτό χρόνο, έζησαν ένα δυνατό έρωτα, γνωρίζοντας ότι θα διαρκέσει τόσο λίγο.
Και οι πρωταγωνιστές της «Παρένθεσης» κυριαρχούνται από μυστηριακό, ρομαντικό πάθος, ώστε ενεργούν σαν υπνωτισμένοι, ακολουθώντας την καμπύλη της μοίρας. ]
Ok etalon,
σίγουρα θα το αναζητήσω
Σ'ευχαριστώ !
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home