sunset sunrise
«Η ποίηση», έλεγε η Άλντα Μερίνι, «γεννιέται από τη γλύκα και τον έρωτα.
Οι αλήθειες έρχονται σε μένα από τα όνειρα,"
Λίγο πριν ξημερώσει η μέρα
σβήνουν τα φώτα
στους έρημους δρόμους της πόλης
Σ' αυτή τη μικρή χρονική στιγμή
είναι που η μέρα δεν έχει ακόμη
αγκαλιάσει τον ουρανό
και η νύχτα δεν έχει χαθεί εντελώς.
Εκείνη λοιπόν τη στιγμή
εμφανίστηκες ξαφνικά στο δρόμο μου...
Λίγο πριν νυχτώσει, ανάβουν τα φώτα στους
πολυσύχναστους δρόμους της πόλης
Εκείνη την ώρα η νύχτα
δεν γέμισε ακόμη τον ουρανό
και η μέρα δεν έσβησε εντελώς
Εκείνη λοιπόν τη στιγμή...
χάθηκες πάλι απ' τη ζωή μου.
3 Comments:
θειο δωρο να χανονται οι ανθρωποι απο τη ζωη μας τοσο ομορφα σαν τη διαδοχη της μερας απο την νυχτα..
σα μια τοσο ηχηρη σιωπη..
*εχω δει εγω κατι χωρισμους.. που δε θα ηθελες να σου τους περιγραψω..
καλημερααααα ceasar
καφεδακι;)
απογευματινό πλέον...
Διαδοχή προστάζει η ζωή σε όλα,
αλλά ...
"Αν δεν πίστευα πως ο ήλιος με κοιτάζει λιγάκι,
δεν θα τον κοιτούσα"
[A.P.]
εγώ πάλι,τις φοβάμαι αυτές τις στιγμές.Πόσο τις φοβάμαι τις ώρες της διαδοχής...
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home