Saturday, March 13, 2010

sunset sunrise


«Η ποίηση», έλεγε η Άλντα Μερίνι, «γεννιέται από τη γλύκα και τον έρωτα.
Οι αλήθειες έρχονται σε μένα από τα όνειρα,"


Λίγο πριν ξημερώσει η μέρα
σβήνουν τα φώτα
στους έρημους δρόμους της πόλης
Σ' αυτή τη μικρή χρονική στιγμή
είναι που η μέρα δεν έχει ακόμη
αγκαλιάσει τον ουρανό
και η νύχτα δεν έχει χαθεί εντελώς.
Εκείνη λοιπόν τη στιγμή
εμφανίστηκες ξαφνικά στο δρόμο μου...
Λίγο πριν νυχτώσει, ανάβουν τα φώτα στους
πολυσύχναστους δρόμους της πόλης
Εκείνη την ώρα η νύχτα
δεν γέμισε ακόμη τον ουρανό
και η μέρα δεν έσβησε εντελώς
Εκείνη λοιπόν τη στιγμή...
χάθηκες πάλι απ' τη ζωή μου.

3 Comments:

At 13/3/10 11:16 , Blogger fish eye said...

θειο δωρο να χανονται οι ανθρωποι απο τη ζωη μας τοσο ομορφα σαν τη διαδοχη της μερας απο την νυχτα..

σα μια τοσο ηχηρη σιωπη..

*εχω δει εγω κατι χωρισμους.. που δε θα ηθελες να σου τους περιγραψω..
καλημερααααα ceasar

καφεδακι;)

 
At 13/3/10 18:00 , Blogger Caesar said...

απογευματινό πλέον...

Διαδοχή προστάζει η ζωή σε όλα,
αλλά ...
"Αν δεν πίστευα πως ο ήλιος με κοιτάζει λιγάκι,
δεν θα τον κοιτούσα"
[A.P.]

 
At 16/3/10 22:54 , Blogger ολα θα πανε καλα... said...

εγώ πάλι,τις φοβάμαι αυτές τις στιγμές.Πόσο τις φοβάμαι τις ώρες της διαδοχής...

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

Guests
counter on blogger