Προσωπα & προσωπεια
Πόλεις, μάσκες, προσωπεία. Ποτέ δεν μπορώ να μαντέψω το αληθινό πρόσωπο ή πρόσοψη που βλέπω. Κυριαρχεί συνήθως ένα διαφορετικό από το πραγματικό. Συνήθως ευχάριστο! Κι έτσι χανόμαστε όλοι σ' ένα λαβύρινθο που είναι δύσκολο να βγει κανείς στην έξοδο ή στο ξέφωτο. Όπως το πάρεις. Εδώ που τα λέμε συνηθίσαμε κιόλας. Ένα αληθινό πρόσωπο δυσκολεύεσαι να το αποδεχτείς σαν τέτοιο. Νομίζεις ότι είναι προσωπείο. Θαρρώ όμως ότι αργά η γρήγορα κάτι συμβαίνει & η μάσκα πέφτει. Κσι τότε πρέπει να αντέξεις. Την πραγματικότητα! "Δεν έχεις δίκιο.
Επιτέλους υπάρχει κάποιο θέαμα.
Διασκεδάζω μπρος στην ανοιχτή αυλαία τής καρδιάς σου
με τη σκηνή την τελευταία.
Προσωπίδες.
Προσωπίδες πολλές ταίριαξες
στο χώρο τής μορφής σου.
Δε θα μπορούσαν οι άνθρωποι
να υποψιαστούνε τ' αληθινό σου πρόσωπο.
Ν' ανέχονται συνήθισαν το πλαστό τους γέλιο.
Εγώ όμως με τούτη την ψυχή
που δοκιμάστηκε καθώς παιχνίδι πάνω στον τοίχο,
δε ζητώ πια να σε γνωρίσω..."
Ιφιγένεια Διδασκάλου, Θέατρο
Από τη συλλογή Μνήμες και παρουσίες (1964)
posted by Caesar @ 2/06/2010 07:15:00 AM
12 Comments
12 Comments:
Εγώ όμως με τούτη την ψυχή
που δοκιμάστηκε καθώς παιχνίδι πάνω στον τοίχο,
δε ζητώ πια να σε γνωρίσω..."
δυσκολο μα ομορφο να φτανεις να γνωριζεις καποιον τοσο καλα..
ψυχοφθορο αλλα και λυτρωτικο!
και ναι, φοβομαστε τα αληθινα προσωπα γιατι δε μας δινουν την ευκαρια να νιωσουμε εστω για λιγο ''καποιοι''..
φιλια c-a-esar μου
@ ❤
Ψυχές που δοκιμάστηκαν σαν παιχνίδι που το πετάς πάνω σε τοίχο κι άντεξαν κάνοντας υπομονή, αλλά δεν θέλουν άλλο πια να συνεχίσουν μαζί.
Κι όπως σοφά το συμπληρώνεις, ψυχοφθόρο αλλά & λυτρωτικό, όπως κάθε τι που αγγίζει τα μύχια της ψυχής και δοκιμάζονται τα όριά της.
Για να νιώσεις "κάποιος" κι αν εννοείς διάσημος, δεν το βρίσκω απαραίτητο:)
c-a-esar μου..
το να αντεχουν δυο ψυχες να χτυπιουνται αλυπητα.. μπορει να σημαινει πολλα, μπορει και τιποτα..
εγωισμος και ποθος μπορει να ειναι δυο σοβαρες αιτιες.. το παθος αλλη μια.. ακομη κι η εξαρτηση..
μα που ειναι το κυριωτερο που ονομαζεται ΑΓΑΠΗ θα μου πεις; αυτο που θα τους κρατησει ΜΑΖΙ..
*εννοω πως δε θελουμε αδυναμους ανθρωπους διπλα μας..τους διωχνουμε.. ετσι να μια πρωτη αιτια για να θελεις να δειξεις ενα προφιλ που δεν σου ανηκει..
κι ειναι κι αλλα.. κι αλλα..
καλη βροχερη κυριακη να εχεις
http://www.youtube.com/watch?v=GM8quLx1pxI
@ ❤
Πολύ καλές οι διευκρινήσεις & ρεαλιστικές.
Έχω την εντύπωση όμως ότι δεν χωράει και πολύ η αγάπη ανάμεσα ή μαζί με τον εγωισμό, το πάθος και τον πόθο γιατί μάλλον είναι κάτι διαφορετικά και απόλυτα.
Όταν λοιπόν κυριαρχούν αυτά δεν μπορεί να επιβιώσει η αγάπη, ως μια πιο ήρεμη, ώριμη αλλά και ολοκληρωτική κατάσταση ευδαιμονίας.
Αντιθέτως όταν κυριαρχεί η αγάπη δεν νομίζω ότι δονείται & πολύ ιδιαίτερα ο εγκέφαλος από πόθο ή πάθος κλπ εκρηκτικά μείγματα:)
Ίσως η αγάπη είναι για μαραθώνιο συμβίωσης, ενώ τα υπόλοιπα για σπρίντ στην ανηφόρα;)
...στις σύγχρονες απρόσωπες πόλεις, στον κοινωνικό βίο των προσωπείων που καθημερινά στήνουμε γύρω μας, στην εποχή της μάσκας που φοράμε...
...και στο απρόσωπο σύστημα που εξοντώνει καθημερινά τον κάθε "Γιόζεφ Κ." δείμε του πολίτη
Ειναι ετσι Caesar;Λες να μην μπορουμε να καταλαβουμε αν ο αλλος υποκρινεται;Οσο ομορφη και περιτεχνη να ειναι η μασκα ,καπου θα σκονταψει και θα φανει ο αληθινος εαυτος του.Νομιζω πολυ γρηγορα Δεν συμφωνω με την καρδουλα ,συγνωμη αλλα δεν ξερω να την σχεδιασω,οτι φοβομαστε τα αληθινα προσωπα γιατι δεν μας δινουν την ευκαιρια να νιωσουμε καποιοι.Ισα ισα ενα καθαριο προσωπο συνοδευεται απο μια αληθινη ψυχη.Μπορει και να κανω λαθος.Μαλλον γι αυτο στην Βενετια οι μασκες ειναι εργα τεχνης.
@ Likeraki
Φοβάμαι πως ναί διότι, είτε με τον καλοπροαίρετο χαρακτήρα μας, είτε με τον καχύποπτο εαυτό μας ή ακόμη με την "καλή καγαθή" πίστη μας, κάπου αυτοπαγιδευόμαστε κι εμείς οι ίδιοι και άλλα περιμένουμε κι άλλα μας προκύπτουν στην πορεία.
Όπως και τα αληθινά πρόσωπα, που είμαι σίγουρος ότι έχουν πάντα την καλή πρόθεση, αλλά ενίοτε και ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις.
Πράγματι, οι χειροποίητες Βενετσιάνικες μάσκες είναι έργα τέχνης!
Μιά φιγούρα
Ανδρας ή Γυναίκα?
Να Ειμαι και να μην Είμαι
Το να "Είμαστε"
εφευρίσκει Μάσκες
που δεν τις φοράμε κυρίως για τους Αλλους..
Από εμας πρώτα απόλα θέλουμε να κρυφτούμε!
"Penny Lane is in my ears and in my eyes..."
[beatles]
Διακρίνω ενδοσκόπιση
& αυτοκριτική κάτω ή μέσα από μια παλλόμενη & διαρκώς μεταβαλλόμενη μάσκα που αγγίζει πολλούς αν όχι όλους μας.
"...καθορίζουμε τη στάση μας στη ζωή
από το στύλ της καρέκλας..."
[Κατ. Γώγου]
καλημέρα.
Δε βρίσκω νόημα στις Απόκριες,παρ όλα αυτά οι βενετσιάνικες μάσκες μού ασκούν μια γοητεία.
Συγκλονιστικά τα λόγια της Κ.Γώγου.
@ ο/θ/π/κ
Πολλά πράγματα με τον καιρό χάνουν ίσως το πρόσκαιρο νόημα που είχαμε δώσει κάποτε.
Μείνε σε ό,τι σου ασκεί κάποια γοητεία ;)
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home