run...
Καθώς έτρεχε με σταθερό ρυθμό δίπλα στη θάλασσα λίγο πριν την ανατολή, προσπαθούσε να διατηρεί τις σκέψεις του μακριά από κάθε έννοια της ζωής του.
Η πρωινή ατμόσφαιρα είναι πάντα ήσυχη, χωρίς περιττούς θορύβους.
Δεν θυμάται πότε ακριβώς ξεκίνησε να τρέχει, ούτε αν έτρεχε για να προλάβει ή για να ξεφύγει από κάτι.
Αλλά είχε γίνει πλέον τρόπος ζωής.
"Όταν δεν μπορώ να πραγματοποιήσω τίποτα,
πόσα πραγματοποιώ ! "
[Αντονιο Πορτσια]
8 Comments:
νοιωθεις ανολοκληρωτος μεσα σε μια υποχρεωτικη καθημερινοτητα;
νομιζω πως ετσι θελει να τρεχει ο νους, αλλωστε μια φορα κι ενα καιρο τους κανονες εμεις τους φτιαξαμε..
αν δεν παταμε γκαζι, οπως και οποτε, δε νοιωθουμε τη ζωη.. την οποια ζωη..
:-)
@ αγκαλιες του φεγγαριου,
'Εχουμε μάλλον εγκλωβιστεί μέσα στους κανονες & συνεχιζουμε να τους στηρίζουμε.
Απο την άλλη απλώς διεκπεραιώνουμε...
Τα γκάζια έχουν όρια & όποιος τα υπερβαίνει έχει κόστος!
υπερβαινοντας τα γκαζια εχεις κοστος..
μη υπερβαινοντας τα παλι κοστος εχεις..
ανικανοποιητος ο ανθρωπινος νους!
καλο βραδυ caesar
@ α/τ/φ,
Καλημέρα,
Ακριβώς εκεί βρίσκεται το λεπτό σημείο. Στο διηνεκές του ανικανοποίητου ανθρώπινου νου!
Αλλοτε τρεχουμε προς την κατευθυνση που λαχταρουμε, αλλοτε προς την κατευθυνση που "πρέπει" , αλλά η κινηση , η πορεία πάντα κάπου μας οδηγεί.
Ίσως η μονη πραγματικα ισοπεδωτικη κατασταση να ειναι η στασιμοτητα.
Περιττο να σου πω, πως πριν σε διαβασω, αφησα τη ματιά μου να ταξιδέψει με την υπεροχη καλοκαιρινη φωτογραφια σου
Καλό σου βραδυ Caesar....θα έχει πεφταστερια σημερα...ωραία βραδιά !
Σου ευχομαι εναν ανεφελο ουρανο
@ Melian,
Μάλλον τις περισσότερες φορές πορευόμαστε προς την κατεύθυνση του "πρέπει" παρά εκεί που λαχταρούμε.
Πράγματι, μερικές εικόνες δεν χρειάζονται σχεδόν καθόλου λόγια.
Το υπερθέαμα από τον κομήτη Σουίφτ-Τατλ !
Πρεπει να τρεξουμε οπως ολοι.Ετσι ειναι ο κανονας.Οπως λες ,τροπος ζωης.Ακολουθουμε το ρευμα με κλειστα ματια.Κανουμε ονειρα ,ελπιζουμε, ψαχνουμε για λυσεις αλλα ολα αυτα τροχαδην.Με ενα ευτελες και πεζο ενθυμιο για κερδος .Αρνουμαστε το χαδι και την ζεστασια των οντων φανταστικων και μη που βρισκονται εκατερωθεν της διαδρομης μας.Ισως το βαδισμα μας να πρεπει να αλλαξει .Να αντιμαχεται την μονοτονια των αλλων.
Καλο ξημερωμα Caesar.
(Αν τρεξεις αυριο κανοντας την γυμναστικη σου ,απολαυσε το!!
Ακόμη και σαν σκέψη είναι ωραία, αλλά δύσκολο να πάει κανείς κόντρα στο ρεύμα.
Χρειαζόμαστε τουλάχιστον κάτι που έστω να διαφοροποιεί την πορεία μας, σαν κι αυτό που λές Likeraki.
Έχει ήδη ξημερώσει, τα λέμε:)
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home