αναγνωσεις

Koντεύει 11 το βράδυ. Ήσυχη ώρα έπειτα από τις ημερήσιες υποχρεώσεις. Μπορώ να συντονιστώ σε κάποιο ραδιοφωνικό σταθμό συνήθως το τρίτο ή το ιντερνετικό radioart, και να αφοσιωθώ στις συζητήσεις των ηρώων του Ντενί Γκετζ. "Η έπαυλη των ανδρών" το 1917, ανάμεσα στον Χάνς Σίγκερ, μια φιγούρα που ο συγγραφέας εμπνεύστηκε από τον γερμανό μαθηματικό Γκέορκ Κάντορ, και τον Ματίας Ντιτούρ νεαρό Γάλλο στρατιώτη, μηχανοδηγό, αναρχικό και "επιζώντα παρά τη θέλησή του". Απολαμβάνω τις συζητήσεις τους και σκέφτομαι ότι υπάρχει κι ένας άλλος κόσμος, πέρα απο την καθημερινότητα που προσπαθεί & καταφέρνει να ανακαλύψει κάθε φορά κάτι που υπάρχει έξω από τα γνωστά όρια της ανθρώπινης γνώσης, μετατοπίζοντάς τα συνεχώς. Ο Ντενί Γκέτζ, μαθηματικός, καθηγητής ιστορίας και επιστημολογίας στο Πανεπιστήμιο Paris VIII, ερευνητής, γνωστός από το "θεώρημα του παπαγάλου" πιστέυω ότι έχει καταφέρει να διαδώσει εκλαϊκευμένα τη γνώση στο ευρύτερο κοινό με τον τρόπο που γράφει τα μυθιστορήματά του. "...ο καθαριστής έστυψε τη σφουγγαρίστρα πάνω από τον κουβά και την τύλιξε γύρω από τη σκούπα. Ο χερ Σίγκερ τον παρακολουθούσε. Αίφνης, κατάλαβε αυτό που την προηγούμενη είχε αιχμαλωτίσει την προσοχή του. Στη χαριτωμένη κίνηση του καθαριστή που έσερνε τη σφουγκαρίστρα του πάνω στα πλακάκια, είχε δεί το ξαπλωμένο οκτώ (∞), το σύμβολο του γεωμετρικού απείρου. Ωστόσο, ο χερ Στίγκερ είχε αρκετά χρόνια στην πλάτη του για να μη γνωρίζει ότι βλέπουμε αυτό που ελπίζουμε να δούμε, και οτι το πραγματικό είναι το άθροισμα - ως μαθηματικός θα έλεγε μάλλον το ολοκλήρωμα- όλων των ερμηνειών που του δίνουμε.."