Saturday, June 07, 2008

Lettre a D.

«Μου είχες υποσχεθεί ότι θα ξανάρθεις αλλά δεν ήμουν εντελώς σίγουρος. Ήταν ευκολότερο να φτιάξεις τη ζωή σου χωρίς εμένα παρά με εμένα. Δεν είχες ανάγκη από κανέναν για να βρεις τη θέση σου στον κόσμο. Είχες ένα φυσικό κύρος, ταλέντο επικοινωνίας και οργάνωσης° είχες χιούμορ° ήσουν άνετη και έκανες και τους άλλους να αισθάνονται άνετα σε οποιαδήποτε κατάσταση° πολύ γρήγορα γινόσουν η έμπιστη και η σύμβουλος των ανθρώπων που συναναστρεφόσουν. Κατανοούσες ενστικτωδώς, με εκπληκτική γρηγοράδα, τα προβλήματα των άλλων και τους βοηθούσες να δουν καθαρά μέσα τους...»

Το «Γράμμα στη Ντ.» είναι η ιστορία ενός έρωτα.

Το έγραψε ο Αντρέ Γκορζ προς τη βαριά άρρωστη σύζυγό του Ντορίν. Δημοσιεύθηκε στη Γαλλία το φθινόπωρο του 2006. Έναν χρόνο αργότερα η είδηση της αυτοκτονίας του ζευγαριού έκανε τον γύρο του κόσμου.

«Αφουγκράζομαι την αναπνοή σου, το χέρι μου σε αγγίζει. Και οι δυο θα θέλαμε να μην χρειαστεί να ζήσουμε μετά το θάνατο του άλλου. Εχουμε πει πολλές φορές πως στην απίθανη περίπτωση που θα είχαμε μια δεύτερη ζωή, θα θέλαμε να την περάσουμε μαζί».


«Δεν θέλω να παραλάβω ένα δοχείο με τις στάχτες σου», έγραψε. Και το εννοούσε.


και οι φιλόσοφοι αυτοκτονούν από έρωτα.

Labels:

14 Comments:

At 8/6/08 09:49 , Blogger ολα θα πανε καλα... said...

"...Πρόσφατα σε ερωτεύτηκα για μία ακόμα φορά και φέρω εντός μου ξανά ένα κενό, που δεν το γεμίζει παρά το σώμα σου τυλιγμένο γύρω από το δικό μου..."

όμορφα λόγια ίσως ακριβώς επειδή τα συναντάμε όλο και πιο σπάνια.Σχέσεις ουσίας.Δυστυχώς(για μένα)μόνο αυτές μπορώ να συναισθανθώ.Πώς να ζήσει κανείς μισός,μόνο με τη μνήμη του άλλου;Θα πρέπει να μοιάζει με τιμωρία ή με κακό σενάριο.Κι απ την άλλη,μπορεί να υπάρχει και κάποιο νόημα σε όλα αυτά.
Τα αρχικά γράμματα αλλάζουν.Lettres a D.,comme lettres a M.,comme lettres a S.

Την καλημέρα μου!

 
At 8/6/08 11:14 , Blogger Caesar said...

Kαλημέρα ο.θ.π.κ.
O André Corz με αυτή τη συγκλονιστική επιστολή του ή της υπέροχης δημόσιας ερωτικής εξομολόγησης προς την σύντροφό του, μας κάνει γνωστή την γοητευτική πορεία αυτών των δύο ανθρώπων στα πενήντα οκτώ χρόνια που ζήσανε μαζί!
Καταπληκτικό & κατατοπιστικό είναι επίσης και το επίμετρο σ'αυτό το μικρό βιβλιαράκι, γραμμένο από τον δημοσιογράφο Μιχάλη Μητσό.
Είμαι σίγουρος ότι θα σου αρέσει πολύ:)

 
At 8/6/08 11:56 , Blogger ολα θα πανε καλα... said...

@caesar:

Θα το αναζητήσω!

 
At 10/6/08 12:47 , Blogger 3 parties a day said...

Τι ωραία να σ' αγαπάνε τόσο που να αυτοκτονούν για την πάρτη σου...

 
At 10/6/08 14:19 , Blogger Caesar said...

3 parties a day

Τί ωραία να εμπνέεις τέτοιον έρωτα;)

 
At 10/6/08 20:21 , Blogger prasino liker said...

Τι γλυκο και ποσο ανθρωπινο ειναι να υπαρχει διπλα σου αυτη η τρυφεροτητα.Αραγε αγαπανε οι ανθρωποι;Εκτιμαμε αυτο που μας δινει ο συντροφος μας;Μαλλον οχι.Πολυ μα πολυ λιγες εξαιρεσεις.Δυσκολευουμε την καθημερινοτητα μας χανοντας αυτες τις μικρες και ζεστες στιγμες.

 
At 10/6/08 20:21 , Blogger prasino liker said...

This comment has been removed by a blog administrator.

 
At 10/6/08 20:23 , Blogger prasino liker said...

Caesar το κειμενο μου γραφτηκε δυο φορες.Δεν ξερω πως να το διαγραψω (Ειπαμε η τεχνολογια στο μηδεν).Αν μπορεις αφαιρεσετο.
Ευχαριστω.

 
At 10/6/08 21:45 , Blogger Caesar said...

Aγαπητό likeraki
Δεν ξέρω πως τα καταφέρνεις κάθε φορά & βρίσκεσαι σχεδόν πάντα ακριβώς μέσα στις σκέψεις του κάθε πονήματος...

Αναρωτιέσαι αν αγαπάνε οι άνθρωποι κι αν εκτιμάμε αυτό που μας δίνει ο σύντροφός μας...

Ακριβώς αυτή είναι η αιτία που γράφτηκε αυτό το πανέμορφο μικρό βιβλίο. Για να διατυπώσει την απέραντη εκτίμησή του & την αγάπη του για την σύντροφό του κάνοντάς το γνωστό στον κόσμο...

Ξεκινώντας από τη δεύτερη παράγραφο ο Αντρέ Γκόρτζ νιώθει την ανάγκη να γράψει αυτά - που για μένα αποτελούν έναν ερωτικό ύμνο για την σύντροφό του - γιατί πιστεύει ότι πάντα ήταν τόσο λίγο παρούσα στα γραπτά του ενώ ήταν το σημαντικότερο γεγονός στη ζωή του, ότι η δέσμευσή του απέναντί της ήταν η αποφασιστική καμπή που τον έκανε να θέλει να ζήσει....

 
At 11/6/08 01:48 , Blogger prasino liker said...

Caesar Πιστευω οτι οι σχεσεις δυο ανθρωπων που συμβιωνουν θα ηταν καλυτερες αν αφηναμε ανοιχτη την ψυχη μας να δεχτει την αγαπη.Ναι, να συγκινηθουμε και να γευτουμε αυτο το ποιημα .Συνηθως συμβαινει ,οσο δινεις απλοχερα να εισπρατεις μια συμπεριφορα εκδικησης.Δεν μπορω να σου το δικαιολογησω.Μετα λοιπον την σιωπηλη και μοναχικη μας ζωη,υποκλινομαστε σε αυτους που πραγματικα αγαπανε.

 
At 11/6/08 01:49 , Blogger prasino liker said...

This comment has been removed by a blog administrator.

 
At 11/6/08 14:36 , Blogger Caesar said...

@ prasino liker
Ποτέ δεν ήταν εύκολες οι ανθρώπινες σχέσεις & η συμβίωση ακόμη δυσκολότερη αλλά, έχει ενδιαφέρον;))

 
At 13/6/08 19:34 , Blogger christina said...

@ 3 parties a day

Τι ωραίο να ξέρεις οτι θ'αυτοκτονούσε για σένα, αλλά προτιμά να ζει, να σ'αγαπάει και να παλεύει κάθε στιγμή για την αγάπη σου...

 
At 13/6/08 21:13 , Blogger Caesar said...

@ passer-by
Mα ακριβώς αυτό έγινε τελικά στην περίπτωση του Αντρε Γκορτζ και της συντρόφου του!

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

Guests
counter on blogger