Τhe road

"Σ' αυτό το δρόμο δεν υπάρχουν άνθρωποι θεομίλητοι. Έχουν χαθεί κι εγώ απόμεινα και πήρανε μαζί τους και τον κόσμο. Ερώτημα: Πώς διαφέρει αυτό που δεν θα υπάρξει απ' αυτό που ποτέ δεν υπήρξε;"

Τον συγγραφέα Κόρμακ Μακ Κάρθυ τον γνώρισα μέσα από τους Ίθαν & Τζόελ Κοέν στην ταινία τους «No Country for Old Men» βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του, που περιγράφει ότι αυτός ο κόσμος δεν είναι για τους γέρους, τους παλιούς. No Country for Old Men..τίτλος δάνειος από ένα στίχο του W.B.Yeats "Sailing to Byzantium" (...That is no country for old men) και μου ήταν αρκετό άν όχι επιτακτικό να αναζητήσω κι άλλα βιβλία του Μακ Κάρθυ.

Σ΄ένα κόσμο που έχουν καταστραφεί τα πάντα πόσο αστείο φαίνεται η ατέρμονη κατανάλωση αγαθών που κυριαρχεί στις μέρες μας!

«Η γή ήταν ρημαγμένη και λεηλατημένη χρόνια τώρα & δεν εύρισκαν το παραμικρό.... Σ' ένα κόσμο που θα εποικίζοταν από ανθρώπους ικανούς να φάνε τα παιδιά σου μπρος στα ίδια σου τα μάτια....»

Ένα οδοιπορικό, με όλα τους τα λιγοστά πράγματα φορτωμένα σ' ένα καροτσάκι από σούπερ μάρκετ (το σύμβολο της κατανάλωσης) σε μια κατεστραμένη γή, σε μια επίγεια κόλαση, με την ελπίδα και το φόβο για την καθημερινή επιβίωση, ένας πατέρας με τον μικρό του γιό αντιμέτωποι με τον χειρότερο εφιάλτη.

«Όποτε ξύπναγε στο δάσος μέσ στα σκοτάδια και στην παγωνιά της νύχτας άπλωνε το χέρι ν' αγγίξει το παιδί που κοιμόταν πλάι του. Νύχτες πιό σκοτεινές κι απ' το σκοτάδι και μέρες πιό γκρίζα η καθεμιά απ' τη προηγούμενή της. Σαν την αρχή ενός παγερού γλαυκώματος που 'σβηνε τον κόσμο λίγο λίγο...»

Λιτοί κι ελάχιστοι διάλογοι μεταξύ του πατέρα & του παιδιού του, για τα πλέον απαραίτητα...
«Υπάρχουν κι άλλοι καλοί. Έτσι μου 'χες πει.
Υπάρχουν, ναί.
Λοιπόν; Πού είναι;
Κρύβονται.
Από ποιόν κρύβονται;
Ο ένας απ' τον άλλο.
Κι είναι πολλοί;
Δεν μπορούμε να ξέρουμε.
Αλλά θα 'ναι αρκετοί"

Το τραγικό με την ιστορία αυτή του Μακ Κάρθυ δεν είναι οτι περιγράφει απλώς μακρυνά σενάρια & αλληγορικά, αλλά το ότι πολλά απο αυτά συμβαίνουν ήδη !

«Όταν τα όνειρά σου αρχίσουν να σου δείχνουν έναν κόσμο που ποτέ δεν υπήρξε ή έναν κόσμο που ποτέ δεν θα υπάρξει και νιώσεις πάλι ευτυχισμένος, τότε θα πει πως το 'βαλες κάτω, πως παραιτείσαι. Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω; Και δεν κάνει να το βάλεις κάτω. Δεν θα σ' αφήσω εγώ.»

«...το σκοτάδι τους πρόλαβε τελικά. Μέχρι να φθάσουν στο μονοπάτι δεν έβλεπαν τίποτα. Στάθηκαν μες στο θαλασσινό αέρα με τα χόρτα να σφυρίζουν ολόγυρα, το αγόρι να κρατάει το χέρι του σφιχτά. Δεν πρέπει να σταματήσουμε, είπε ο άντρας. Έλα.
Δεν βλέπω.
Το ξέρω. Θα πάμε σιγά σιγά.
Οκέι
Μην αφήσεις το χέρι μου.
Οκέι
Ό,τι και να γίνει.
Ό,τι και να γίνει.»

Το βιβλίο του είναι αφιερωμένο στον γιό του που απέκτησε σε μεγάλη ήδη ηλικία, με την τρίτη σύζυγό του, κι ο επίλογος είναι πράγματι λιτός & συγκινητικός!

Περισσότερα για τον συγγραφέα μπορείτε να διαβάσετε εδω.

ΥΓ:
Το σενάριο της ταινίας "Αποκάλυψη τώρα" που γνώρισε μεγάλη επιτυχία, είναι βασισμένο το βιβλίο του Τζόζεφ Κόνραντ «Η καρδιά του σκότους» που το έγραψε το 1902.
Ελπίζω και ο "Δρόμος" του Μακ Κάρθυ να μεταφερθεί επάξια στη μεγάλη οθόνη.