Μodus vivedi

Πόσες φορές, μέσα στην ασφυκτική πίεση των υποχρεώσεων, επαγγελματικών ή άλλων, αναζητούμε σχεδόν απεγνωσμένα κάποια μικρή διαφυγή. Ενα είδος πνευματικής αιχμαλωσίας κρατά το μυαλό μας όμηρο σ' εναν καταναγκαστικό τρόπο σκέψης & λειτουργίας. Σε περίπτωση βέβαια, που ενδίδεις & αφομοιωθείς ολοκληρωτικά από αυτόν, τον κατεστημένο τρόπο ζωής, μπορεί και ν' ανοίγονται ευοίωνες προοπτικές. Tί γίνεται όμως όταν ένα μέρος της σκέψης διαφωνεί & αμφισβητεί τις λεγόμενες κοινωνικές συμβάσεις, και αντιδρά. Επειδή συνειδητοποιεί οτι τα περισσότερα χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν κάθε φορά ή ερμηνεύονται ποικιλοτρόπως, παρουσιάζοντας το μαύρο, άσπρο. Μπορείς να ισορροπείς μια φιλοσοφημένη στάση ζωής και ταυτόχρονα έναν ψυχρό επαγγελματισμό; Δύσκολο, χρονοβόρο & επίπονο. Ακολουθείς λοιπόν τον χτύπο της καρδιά σου, αν την ακούς ακόμη, ή το τυποποιημένο & προσδιορισμένο πρόγραμμα ενος μονόδρομου;
"Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε όσο μπορούμε πιό σοβαρά τη δουλειά μας χωρίς όμως να παίρνουμε στα σοβαρά τον εαυτό μας"
[Βατσαλβ Χαβελ]