Όλα στο περίπου
Όλα στο περίπου, κατά προσέγγιση. Το οπτικό πεδίο περιορισμένο. Η φύση έχει την δική της άποψη και δημιουργεί το δικό της σκηνικό. Δεν είναι εύκολο να το διαμορφώσουμε διαφορετικά. Χρειάζεται υπομονή, για να ξεκαθαρίσει το τοπίο, η εικόνα, η ατμόσφαιρα. Αν και μερικές φορές νομίζω πως είναι εξίσου όμορφα. Σχεδόν αινιγματικά. Δημιουργεί φρούδες ελπίδες για την πραγματικότητα. Οσο διαρκεί τουλάχιστον η θολή & απροσδιόριστη εικόνα του περιβάλλοντος.
"Με πλημμύρισαν τυφλές ελπίδες
από κείνη τη στιγμή που μ' είδες
πως θα είμαστε μαζί
Παραδόθηκα στο κοίταγμά σου
πίστεψα στα λόγια τα δικά σου
έπεσα μες στη φωτιά"
[ Π.Δουρδουμπάκης ]
posted by Caesar @ 4/26/2007 09:39:00 AM
21 Comments
21 Comments:
Αγαπητέ μου caesar συμφωνώ απόλυτα με την ομορφιά του ομιχλώδους τοπίου. Και ναι η πραγματικότητα δεν είναι απαραίτητο να είναι πάντα θεατή.Ας αφήσουμε το μυαλό να πλάσει τις δικές του εικόνες.'Οσο κρατήσει.
Χμμ... αν ξεκαθαρίσει και ποτέ.. Γιατί πολλές φορές δεν ξεκαθαρίζει με τίποτα!
Τοπίο στην ομίχλες η ζωή μας.
Και τυφλός οδηγός το ένστικτο μας!
elmelissa,
ναί, μερικές φορές αφήνω τις σκέψεις & τις αισθήσεις να τρέξουν ελεύθερα, να χαθούν, χωρίς περιορισμούς & ορθολογισμούς
για ...όσο κρατήσει :)
sunshine,
είναι κι αυτό που λές, αλλά κάποτε το ξεκαθαρίζει και το φωτίζει μια ...ηλιαχτίδα !
μάρω,
μόνο το ένστικτο είναι αυθεντικό ακόμη, !!
Ωραιο και το θολο τοπιο -ετσι τα πλαθουμε ολα στο μυαλο μας οπως τα θελουμε εμεις.
[και το μπλογκινγκ μια ομορφη θολουρα ειναι.. Διαβαζουμε και πλαθουμε εικονες!]
Ολες στο περιπου. Ή μαλλον ολες στο "ακριβως". Αλλα στο δικο μας "ακριβως"..
(...Όμως, ακόμα δεν μπόρεσα να καταλάβω / γιατί δεν πραγματοποιούνται τα ανθρώπινα όνειρα...,) neutrino
[ Τ. Λ. ]
με ξενισε αρχικα η διαδρομη απο τον Δουρδουμπακη στον Λειβαδιτη.. ομως τελικα ειναι απολυτα κατανοητη, αφου "νύχτωνε και τ’ άστρα φώτιζαν σιγά σιγά
το ακατανόητο του κόσμου" :)
Εκτιμώ τους ευαίσθητους άντρες.
Αγαπημένοι στίχοι.
Nα σου πω την αληθεια, προτιμω την αβεβαιοτητα της προσεγγισης...
Οι βεβαιοτητες ειναι μεγαλυτερες αυταπατες τελικα!
Πολυ ωραιο ποστ Καισαρα.
Νετρίνα,
για άλλη μια φορά σου εκφράζω τον θαυμασμό μου. Χαίρομαι για την ικανότητά σου να κατανοείς & συνεπώς να ισορροπείς τις περίπλοκες & λεπτές διαδρομές των στοχασμών. Είναι μια ικανότητα ιδιαίτερα χρήσιμη για έναν, πχ μάνατζερ, ας πούμε, με υπαρξιακές ανησυχίες ! :))
Καλή μου amo,
η ευαισθησία νομίζω ότι είναι εξίσου ενδιαφέρουσα, όταν υπάρχει και στις γυναίκες :)
IdentityCafe
ωραία το έθεσες, όπως πάντα !
Μille Merci
...σχεδόν αινιγματικά...
Μένω σ'αυτή τη λέξη σου, γιατί εκφράζει σημαντικά την αίσθησή μου για τη ζωή και τα δρώμενα.
Μετά τόσο καιρό σε χαιρετώ, χαίρομαι για τα ωραία που γράφεις και εξηγώ ότι χάθηκα γιατί δικοί μου λόγοι απορροφησαν σε άλλους τομείς το ενδιαφέρον μου.
Σε φιλώ και σου εύχομαι μια αισθαντική Κυριακή.
Αίσθησις !
τί ευχάριστη & απροσδόκητη έκπληξη,
...σχεδόν αινιγματική...:))
όντως η Κυριακή απέκτησε ήδη πιό όμορφη υπόσταση !
Σ'ευχαριστώ & σε ασπάζομαι αγαπημένη Άίσθησις.
Τα μάτια είναι θολά ή έπιασε ομίχλη παντού ; Εγώ φτιάχνω την πραγματικότητα ή η πραγματικότητα εμένα ; ;)
(Λατρεμενοι στιχοι...επισης)
κι αν το τοπιο ειναι ηδη ξεκαθαρο??
I have a surprise for my friend in Greko in mine blog. I am very been thankful.
Have a good weekend
Αφέθηκα & χάθηκα γλυκά μέσα στις γραμμές σου Άγνωστη, περνώντας από την πραγματικότητα στον υπερβατικό κόσμο των αισθήσεων, γέρνοντας μαζί με τον απογευματινό ήλιο της Χαλκιδικής σ'ένα μειδίαμα της ψυχής:)
Σ'ευχαριστώ..
@ Με/το/φεγγάρι/αγκαλιά:
Αυτή η απορία θα μένει πάντα μετέωρη ανάμεσα σε μένα & στην πραγματικότητα και θα με ταλανίζει κάθε φορά που θα επαναλαμβάνεται, οιονεί... Θα σε θυμάμαι όμως κάθε φορά που θα βλέπω τους ασημένιους δρόμους του φεγγαριού σου, τις νύχτες, πάνω στη θάλασσα...
Από τα πολύ ωραία άσματα φίλε...
Αν θες πάρε μια πρόσκληση που έχω για σένα στο juke-box.
Με ανοιξιάτικους χαιρετισμούς...
"Όλα στο περίπου, κατά προσέγγιση": μεγαλύτερη ελευθερία στην φαντασία.
Athanassios,
Mόνο ωραία άσματα ακούμε.
Τhx για την πρόσκληση. Άλλωστε είσαι ο ειδικότερος σ'αυτά. Διατί να το αποκρύψωμεν άλλωστε :))
@ dodos
... μεγαλύτερη ελευθερία στην φαντασία...
ή, η φαντασία στην εξουσία, όπως ήταν & το γνωστό σύνθημα του ΄68 ;)
οσες φορες βαδισα στο περιπου, μετα ολα ηταν ξεκαθαρα...
elena,
κάποια μυστική πυξίδα θα έχεις μάλλον ;))
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home