Ανοιξη
Έχω, στρατοπεδεύσει, όπως θάλεγε & η Νετρίνα, εδώ και λίγες μέρες στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής κάπου ψηλά στη χερσόνησο της Κασσάνδρας, η οποία στην αρχαιότητα ήταν γνωστή ως Παλλήνη. Εδώ ζούσαν οι Γίγαντες, οι οποίοι θα μπορούσαν να ρημάξουν όλον τον κόσμο, αν δεν τους σταματούσαν οι θεοί της αρχαίας Ελλάδας. H υπέροχη χερσόνησος ήταν στη Γιγαντομαχία το πεδίον της μάχης και επειδή ο τόπος φλεγόταν ολόκληρος από τους θεϊκούς βομβαρδισμούς του Ολύμπου, οι αρχαίοι Έλληνες ονόμασαν τη χερσόνησο Φλέγρα. Έχω ωραία θέα προς τη θάλασσα της Κασσάνδρας από τον 6ο όροφο του ξενοδοχειακού συγκροτήματος. Σχετικά ήρεμες στιγμές που βοηθούν να λυθούν και ν' αφήσουν τις σκέψεις & τις έγνοιες να ξεγλιστρήσουν αθόρυβα από τους φύλακες του μυαλού μου, και να ξεχυθούν στον άνεμο, να χαθούν. Για να υποδεχθώ εκείνες τις ταξιδιάρικες που φέρνει απαλά & γαλήνια με κάθε κύμα τ' αγέρι της θάλασσας, παρασέρνοντας κι εμένα στον αέναο ρυθμό μιας ανεξερεύνητης αιωνιότητας.
Περιμένοντας το μήνυμά σου, όπως κάποτε με τις φρυκτωρίες, "το βράδυ που θα πάω να κοιμηθώ / θα με βασανίζει η ομορφιά της ημέρας / κι ένα όνομα θα ευωδιάζει & θα χαμογελά" [Γ.Στογιαννίδης]
posted by Caesar @ 5/03/2007 03:04:00 PM
25 Comments
25 Comments:
Άμα τώρα πω ότι ζηλεύω θα γίνω πολύ κλισέ;; Ας γίνω λοιπόν!
Ατενίζω κι εγώ μαζί σου την ανεξερεύνητη αιωνιότητα και την ανεξερεύνητη ψυχή των ανθρώπων γύρω μου. Και τα δυο με συνεπαίρνουν στον ίδιο βαθμό. Εχεις τη συντροφιά μου στις σκέψεις σου. Να περνάς όμορφα, καληνύχτα.
τυχερούλη!
ωραίο ποστ, δεν έχωπάει ποτέκι είναι στα όνειρά μου
Γιατί μας το κανεις αυτό... γιατί;;;; :P
Αχ ζήλεψα και εγώ, αφάνταστα..
Να περάσεις τέλεια :)
ποσο ζηλευω..
μονο αυτο το υπεροχο περιβαλλον μπορει να βαλει φρενo στις τιτανομαχιες του μυαλου και να γεννησει εναν Ηλιο.
ηλιουλουστες σκεψεις ευχομαι. αυτες τουλαχιστον μπορω να τις εχω κι εγω απο εδω.. :)
sunshinaki,
μή ζηλεύεις, άλλωστε η πρώτη ηλιαχτίδα του πρωϊνού είναι η δικιά σου, όπου κι αν βρίσκομαι ;))
Γλυκειά μου Aisthisis, δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά μαζί σου :)
Paranoia,
κι εγώ, κατά κάποιο τρόπο, τυχαία μου προέκυψε & βρέθηκα για λίγο κάπου διαφορετικά. Η ζωή πάντα κρύβει κάποιες εκπλήξεις, θετικές & αρνητικές !
Αγνωστη !
τί κάνεις πρωϊ-πρωϊ ; Επιστρέφεις για ύπνο ή ξεκινάμε εργασία & χαρά;
Όπως & νάχει, μια μικρή παρένθεση είναι & για μένα, να βρεθώ κάπως εκτός του ...κύκλου με την κιμωλία:))
Νετρίναααα
με είχε στοιχειώσει εκείνη η ομορφη πασχαλιατικη εικονα που είχες περιγράψει, [με το "valse d'amelie"... σε επαρχιακο δρομο πνιγμενο στο πρασινο, ηλιουλουστη μερα, μεγαλη ταχυτητα, το κεφαλι εξω απο το παραθυρο με τα ματια κλειστα, ο αερας να μπερδευει τα μαλλια, οι μυρωδιες -ανακατα χαμομηλια και ανθισμενες πορτοκαλιες- να μεθανε]...
κι εγώ να "κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία" κλεισμένος μέσα σ' ένα γραφείο....
Περιττό να σου πώ ότι αυτό το κομμάτι ακούγεται σε καθημερινή βάση, εδώ μαζί μου, ΟΥΑΟΥ :))))
Είναι ορισμένοι τόποι, βρε παιδί μου, που μιλάνε στην ψυχή μας (για την οποία παρεμπιπτόντως, δεν έχω ουδεμία αμφιβολία πως υπάρχει).
Με το σημερινό σου κείμενο μας χάρισες μερικές από τις λέξεις που άκουσες...
Κι εγώ ζηλέυω.
Εξαιρετικά.
Και παρόλο που θα βρεθώ στην Θεσ/νίκη την αλλη βδομάδα, δεν προλαβαίνω την Χαλκιδική!
Να περνάς εξαιρετικά!!!
Ετσι οπως τα περιγράφετε ακούγεται ωραία η Χαλκιδική. Ελπιζω να ειναι οντως ετσι κι οχι τοσο τουριστική οσο νομιζα πως κοντευει να γινει.
@ 3 parties a day,
Δεν είμαι ο ειδικότερος, αλλά διατηρώ τις αμφιβολίες, αν υπάρχει κάτι τέτοιο (περί ψυχής ο λόγος) !
Μικρά αναχώματα Μάρω μου, στην ακάθεκτη προέλαση της καθημερινότητάς μας :)
@ passer-by,
Εδώ νομίζω ότι έχεις δίκιο. Απλώς είναι νωρίς ακόμη για την καταιγίδα των θερινών διακοπών, και η κατάσταση παραμένει ήρεμη :)
Ενίκησαν τους Γίγαντες οι Ολύμπιοι και αποκαταστάθηκε η ηρεμία και η γαλήνη...
Τότε ν' ακούσεις εμένα που ξέρω! :)
αχ αυτη η Αμελι τι μας κανει. Μου τη θυμισες με αυτη την απαντηση και δοκιμασα να επαναλαβω την πασχαλιατικη εικονα σημερα, διασχιζοντας για αλλη μια φορα την Ελλαδα. Ελειπαν πολλα απο εκεινη την εικονα, αλλα τα αγαπημενα μου λιβαδια απο παπαρουνες (σε συνδυασμο με το βαλσακι στα ακουστικα) με αποζημιωσαν.
(συμπτωματικα ξαναειδα την Αμελι πριν καμια βδομαδα, και "μαγειρευω" ενα ποστακι :) )
dodos :
pax olybikus !
3 parties a day
αυτό προσπαθώ πάντα :)
neutrino,
δλδ, δεν μπορούμε να διαβούμε δύο φορές από το ίδιο σημείο του ποταμού !?
χαλκιδικη εε??δε ζηλευω..αν ησουν σε νησακι..!!..:))
@ με το φεγγάρι αγκαλιά:
σχεδόν νησί, μια γεφυρούλα την ενώνει:))
Τέτοια ώρα ξεκινάμε δουλειά και "ΠΙΚΡΑ" μάλλον ήθελες να πεις :)
Ας είναι λοιπόν, η επικοινωνία μας αντίδοτο, αγαπητή Άγνωστη :)
Για τον ποταμο, το'πε ο φιλος Ηρακλειτος αιωνες πριν. Αλλα δεν πειραζει, καλυτερα.
Τι βαρετα που θα ηταν αν διαβαιναμε καθε φορα το ιδιο σημειο του ποταμου, ε;
Άγγιξε τα όρια του ανθρώπου...
περαστε για μια παραλαβή :)
Η νέα μου διεύθυνση είναι: aisthisis1.blogspot.com
Nα περνάς όμορφα!
σε προσκαλώ Κάιζερ (πέρνα μια βόλτα)
Εlen, Desposini,
να βρώ μια χαραμάδα από τη "φυλακή" των υποχρεώσεων & επανακάμπτω :)
Αisthisis,
καλορίζικη, πάντα χρειάζεται & μια ηλεκτρονική δ/νση, & για σένα, αλλά & για μάς :)
θα χαρώ!
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home