Saturday, July 17, 2010

τη λενε αφροδιτη


[Στο βραδυνο αστερι]

Εσύ ξανθέ άγγελε του δειλινού
τώρα, καθώς ο ήλιος γέρνει στα βουνά,
άναψε του έρωτα τη λαμπερή σου δάδα


[Ουίλιαμ Μπλέηκ]



Την λένε αφροδίτη & τα χρυσαφένια της
μαλλιά μου παίρνουν τα μυαλά.
Τα γαλανά της μάτια γαλάζιες θάλασσες
σε αιγαιοπελαγίτικα νησιά.
Τη λένε αφροδίτη και το ηλιοκαμένο της κορμί
ξεπροβάλει πάντα θελκτικό μέσα από τα λευκό της φόρεμα.
Τη λένε αφροδίτη και το χαμόγελό της φωτίζει την ψυχή.
Τη λένε αφροδίτη κι ήρθε ξαφνικά.
Τη λένε αφροδίτη κι είναι όλα μια χαρά.
Τη λένε αφροδίτη κι είναι τόσο κοντά.
Τη λένε αφροδίτη μα δεν την έχω αγκαλιά,
είναι ...παντρεμένη με παιδιά.

Labels:

8 Comments:

At 17/7/10 19:44 , Blogger fish eye said...

:):):):):):):):):)

αγαπημενε caesar
μια αγκαλια μονο..

*θαλασσιτσα πηγαμε;;;)))

 
At 17/7/10 20:50 , Blogger Caesar said...

"στων ματιών σου το γαλάζιο έριξα τα δίχτυα μου
στις δικές σου παραλίες θέλω τα ξενύχτια μου..."


μια και είσαι φαν του Βασίλη:)

 
At 18/7/10 00:04 , Blogger fish eye said...

απο τους πιο αγαπημενους ερωτικους στιχους..
*ενας ερωτας ροκ :):):)

 
At 18/7/10 15:56 , Blogger penny said...

"Ο έρωτας τα θέλει όλα,δεν συμβιβάζεται στα λίγα,τα μπορεί όλα ,ενώ εμείς δεν μπορούμε.Ο έρωτας αρρωσταίνει στα χερια μας ολόδροσο πέταλο γαρδένιας
που γρήγορα το κιτρινίζει η αναπνοή μας.
Απόλυτα ελπίζει ,απόλυτα τραυματίζεται.Ματι θαυμάσιο που κι η μικρότερη σκονίτσα το θολώνει.Ο έρωτας πονά και ασφυκτιά γιατί
δεν ολοκληρώνεται"
Μάρω Βαμβουνάκη "Η μοναξιά είναι απο χώμα"

 
At 18/7/10 21:28 , Blogger Caesar said...

@ ❤
Ας μνημονεύσουμε λοιπόν και τους δράστες αυτού του υπέροχου τραγουδιού, τον Γιώργο Κλεφτογιώργο που έγραψε τους στίχους και τη Σοφία Βόσσου που επένδυσε με τη μουσική της!

 
At 18/7/10 21:56 , Blogger Caesar said...

@ penny,
Εντοπίζεις πάντα όμορφα κομμάτια που πιστεύω ότι αρέσουν σε πολλούς, ιδίως όταν ανθίζει αυτό το συναίσθημα και βρίσκονται υπό την επήρειά του;)
"Η μοναξιά είναι από χώμα" έκανε την πρώτη της έκδοση το 1987 κι έκτοτε επανεκδόθηκε αρκετές φορές!
Θα αναφέρω κι εγώ κάτι από την Μ.Β. από τη συλλογή της "Iστορίες με καλό τέλος"
[...πότε τον λατρεύει και πότε τον μισεί. Αυτό την κάνει να γενικεύει κάθε τι που γίνεται, απόλυτα να ορμά κατά πάνω του μια για να τον φιλήσει και μια για να τον πνίξει. Να του λέει σ' αγαπώ με πάθος ή να κλαίει σπαραχτικά και να του δηλώνει πως δεν υποφέρει άλλο τη ζωή κοντά του. Εκείνον τον κουράζουν αυτές οι ακρότητες, αλλά και τον γοητεύουν μαζί γιατί του είναι ξένες, εξωτικές, μεθυστικά βασανιστικές για την ψύχραιμη ιδιοσυγκρασία του...]

και η εποχή προσφέρεται για αναγνώσεις!

 
At 18/7/10 23:45 , Blogger Ioulita said...

...ειλικρινές και γενναίο! Αυτά σου πάνε!

 
At 19/7/10 07:22 , Blogger Caesar said...

Μου πάνε, τα πάω, ξέρω κι εγώ; Ioulita.
Όσα πάνε κι όσα έρθουν.
Η εβδομάδα ξεκίνησε, τα ρολόγια χτύπησαν κι η μέρα χύμηξε στα όνειρά μας

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

Guests
counter on blogger