Ligustrum vulgare
Υπάρχει ένα δένδρο στην αυλή. Ένα αειθαλές λιγούστρο. Είναι εκείνα που λέγονται και είναι καλλωπιστικά. Αυτή την εποχή είναι σε πλήρη ανθοφορία με μικρούλια πρασινόλευκα ή κιτρινόλευκα ανθάκια που στολίζουν σαν ανθοδέσμες τα πράσινα φύλλα του. Πότε "χορεύοντας" με τον άνεμο όταν φυσάει και πότε "λούζεται" με τη βροχή, χαρίζει την άφθονη και ευεργετική σκιά του, που δεν συγκρίνεται με κανένα κλιματιστικό μηχάνημα, φιλτράροντας τις ακτίνες του ήλιου μέσα από το φύλλωμά του, ιδίως τώρα το καλοκαίρι. Μικρά πουλιά έρχονται στα κλαδιά του ανάμεσα στα φυλλώματα και η παρουσία του απαλύνει το σύνηθες τσιμεντένιο περιβάλλον. Παρ' όλα αυτά η επιθυμία της καλής μου κατά τα άλλα, αξιοσέβαστης γειτόνισσας είναι να κόψει όσα από τα κλαδιά του εισβάλλουν στον δικό της εναέριο χώρο της αυλής της γιατί δεν μπορεί να μαζεύει συνεχώς τα φύλλα και ότι άλλο ρίχνει το αγενές δενδράκι και λερώνει τον προσωπικό της χώρο. Ας είναι όμως, οι περισσότεροι θέλουμε τα οποιαδήποτε οφέλη αλλά χωρίς προσωπικό κόστος επιβάρυνσης.
"Οι αγγλόφωνοι το λένε Wild Privet, οι Γερμανοί λένε Der Liguster οι Γάλλοι Le troène commun
Στη γλώσσα των βιολόγων είναι Ligustrum vulgare"
9 Comments:
αχαριστια το λεμε αυτο;
ναι!!!
ίσως άγνοια για το μέγεθος των θετικών που μπορεί να προσφέρει ακόμη και ένα μόνο δέντρο...
ο δικός μας ο γείτονας ενοχλήθηκε με τα 3 χιλιοστά του σοβά που εισέβαλαν στον δικό του εναέριο χώρο
και με τα κλαδιά του γηραιού πεύκου, που προϋπήρχε των σπιτιών μας...
τι να πει κανείς!!!
@ logia,
Όλοι κρατάμε τις αποστάσεις όπως φαίνεται στα του οίκου μας!
Πρόκειται για μία κλασσική στάση των ανθρώπων που δεν κατανοούν την έλλειψη πράσινου.
"Σκληρός, άκαρδος κόσμος, - έ δείμε -
που δεν άνοιξε ποτέ μιαν ομπρέλα
πάνω απ' το δέντρο που βρέχεται…
Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη"
έγραφε ο Τ. Λειβαδίτης
& μελοποίησε ο Γ. Τσαγκάρης με θαυμάσια απόδοση κειμένου από τον Γ. Μιχαλακόπουλο και ερμηνεία από τον Β. Παπακωνσταντίνου!
Ελπίζω να μην είναι γειτόνισσά σου η κυρία την οποία περιγράφω στο δικό μου μπλογκ - άκου σύμπτωση! - στην ανάρτηση με τίτλο:αγριολόγιο.Ούτε συνεννοημένοι να ήμαστε!Βέβαια,η δικιά μου παραπονιέται για τα διαρκώς πεσμένα φύλλα αλλά τι να γίνει;Όταν έχεις φυτά τριγύρω,λογικό είναι να πέφτουν και τα φύλλα.
Αλλά μακρηγόρησα.Καλημέρα,καλέ μου Caesar.Δε σε ξέχασα.Επέστρεψα πάλι στη βάση μου.
Δεν ήξερα λοιπόν πώς λέγεται το λιγούστρο στα γαλλικά.Quelle honte!
Τώρα το έμαθα.Το σπίτι της αδελφής μου έχει πολλά τέτοια,πραγματικές κρυψώνες από τα αδιάκριτα μάτια των γειτόνων ή των περιοίκων.
Για ενα κλαδι ελιας που εγερνε στο διπλανο σπιτι κρατησε 25 χρονια η δικη .Νομιζω πεθανε ο δικηγορος του ενος μετα τοσα χρονια και αυτοι συνεχισαν.Ειναι πραγματικο γεγονος. Συνεβη σε μια συναδελφο μου.
@ ο/θ/π/κ,
Μάλλον οι συμπεριφορές των γειτόνων είναι ομαδοποιημένες και οι αντιδράσεις είναι λίγο πολύ κοινές. Οι εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Εγώ πάντως δεν ήξερα την ονομασία του λιγούστρου ούτε στα ελληνικά:)
@ Likeraki,
Aπίστευτα πράγματα για το κλαδί της ειρήνης, της σοφίας, της νίκης όπως καθιερώθηκε το κλαδί ελιάς, ο "κότινος" !
Kαι πως να μην πεθάνει ο δικηγόρος όταν η ελιά φθάνει από 150 εως 1000 χρόνια ζωής!
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home