Father Markos
Η Γαλλία είχε τον αββά Πιερ που αφιέρωσε τη ζωή του στην υπεράσπιση των φτωχών και αστέγων, αλλά και το έργο του πατέρα Μάρκου που για 25 χρόνια βοηθούσε τα παιδιά στη φυλακή Αυλώνα, δεν ήταν μικρό πράγμα.
Διαβάζω από την εφημερίδα:
"...κοιμόταν μόλις 2 ώρες το 24ωρο για να προλάβει να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερους συνανθρώπους του. «Δεν υπήρχε ώρα για τον πατέρα Μάρκο, είτε ήταν 3 τα ξημερώματα, είτε 11 το πρωί, το ίδιο και το αυτό, όποτε και να ζητούσες τη βοήθεια του, έτρεχε για να βοηθήσει, να προσφέρει ό,τι μπορεί»
Όπως γράφει η Ελευθεροτυπία η δράση του ξεπερνούσε τα σύνορα της χώρας, για να κατορθώσει να βρίσκει υποστηρικτές και βοήθεια στο έργο του. Πάντοτε δίπλα σε κάθε άνθρωπο που είχε την ανάγκη του, σε αρρώστους σε νοσοκομεία σε άπορους σε ορφανά παιδιά...
Labels: Ξεχωριστοί
4 Comments:
Η προσφορά λυτρώνει, λένε...
@ 3pd
«Ούτοι συνέχθειν, αλλά συμφιλείν έφυν» είπε ο Σοφοκλής δια χειλέων Αντιγόνης
«Δε γεννήθηκα να μισώ μαζί με άλλους, αλλά να αγαπώ μαζί τους»
και κάπου διαβάζω ότι Άλμπιν Λέσκυ εκτιμά αυτά τα λόγια της Αντιγόνης ως την «πρώτη φράση της ευρωπαϊκής ανθρωπιάς
Kαλό σ/κ, A.
Στην αρχή νόμισα ότι μιλάμε για τον Πατέρα Μάρκο Μέσκο αλλά μετά διάβασα και κατάλαβα.Δεν υπάρχει,άλλωστε,ένας μόνο Μάρκος!
Ευτυχώς που υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι ανάμεσά μας.Εύχομαι να βρει συνεχιστή η προσπάθειά του.
@ο/θ/π/κ,
Ναι, κι εγώ έτσι πιστεύω, κυκλοφορούν ανάμεσά μας, ίσως όμως είναι είδος εν ανεπαρκεία.
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home